زندگي از راه هنر لنگ مي زند

پرويز عبدي (47) سال دارد و سالهاست در عرصه هنر منبت و خوشنويسي فعاليت دارد و در کنار پرداختن به هنر منبت و خوشنويسي، آرايشگر ماهري هم هست.

اهل کجائيد؟
 

اصالتاً اردبيلي ام و اهل روستاي کري بزرگ. اين روستا در (50) کيلومتري اردبيل واقع شده است. (90)درصد اين روستا اهل دانش و فضلند و (75) درصد آنها در عرصه هنر منبت و نجاري فعاليت هاي چشمگيري دارند. عادل خاني، صالح و صابر سلطاني، غلام راستي، اکبر عبدي، داود عبدي و رحيم پورچي از هنرمندان مطرح آن ديار هستند.

چه شد که به سمت اين هنر رفتيد؟
 

زمان ما مثل حالا نبود که نوجوانان در تابستان به کلاسهاي شنا، کامپيوتر و ... بروند، ما بايد تابستانها کار مي کرديم تا بتوانيم هزينه تحصيل سال بعد خود را جور کنيم و چون اقوام ما در اين حرفه فعاليت داشتند، پدرم مرا نزد استاد صالح سلطاني برد و جرقه اين حرفه از آنجا زده و در نهايت هم با دختر استادم ازدواج کردم.

چند فرزند داريد؟
 

دو فرزند محمد و مائده که خطاط است و مائده نقاشي کار مي کنند.

شما که از همان دوران نوجواني عشق به منبت در وجودتان جوانه زد، چرا در حال حاضر به آرايشگري مشغوليد؟
 

در دوران جواني در مجيديه تيم فوتبالي داشتيم و اوقات فراغت فوتبال بازي مي کرديم، آرايشگري هم مي آمد و با ما بازي مي کرد و او بود که مرا به حرفه آرايشگري ترغيب کرد.

منبع درآمدتان از کدام حرفه است؟
 

از آرايشگري. هيچگاه نخواسته و نمي خواهم از راه فروش تابلوهايم امرار معاش کنم. چرا که به خاطر عشق دراين عرصه فعاليت مي کنم. هر روز از صبح تا دو بعد از ظهر در کارگاه مشغول کارهاي هنري هستم و از دو به بعد تا آخر شب به کار آرايشگري مي پردازم.

تفاوتها و شباهتهاي اين دو هنر به نظر شما چيست؟
 

شباهتهاي زيادي با هم دارند. شما در کار منبت گلي را روي چوب مي کشيد و به قول معروف بار اضافه آن را حذف مي کنيد تا گل خودش را بهتر و جذابتر نشان دهد. در آرايشگري هم چنين است. شما بار اضافه را برمي داريد تا چهره خودش را بهتر نشان دهد.

سبک کارتان چيست؟
 

رئال کار مي کنم. البته در زمينه مينياتور هم فعاليت دارم. به خطاطي هم عشق ويژه اي دارم مخصوصاً خط شکسته و معلي.
تا به حال در نمايشگاهي هم شرکت کرده ايد؟
در نمايشگاههاي خارجي از جمله ايتاليا، کويت، برزيل و آخرين حضورم در نمايشگاه ترکمنستان بود که جزو برگزيده ها شناخته شدم. در نمايشگاههاي ميراث فرهنگي بارها شرکت کرده ام و در سال گذشته در نمايشگاه کارآفرين از من به عنوان استاد تجليل کردند.

شاگرد هم داريد؟
 

کم و جسته و گريخته، چرا که بايد براي امرار معاش به کار آرايشگري بپردازم. اما همان طور که ويکتور هوگو گفته: هر آموزشگاهي را که باز کني، در زنداني را بسته اي.

وضعيت هنرمنداني که در عرصه منبت کار مي کنند چگونه است؟
 

متاسفانه حمايت نمي شوند و هر کس بنا بر تعهد و عشق و علاقه خود در اين عرصه فعاليت دارد. تلاش، دلسوزي و تعهد هنرمندان اين عرصه است که آن را سرپا
نگه داشته است. مثلاً با وجود هنرمندان مطرحي در اين عرصه، مبلهاي منبت کاري شده از ترکيه و چين بي رويه وارد کشور ما مي شود و زير قيمت هم به فروش مي رسد. آن وقت کار هنرمندان ايراني بايد درانباري هاي خانه شان خاک بخورد. بازار کاري براي هنرمندان داخلي متاسفانه وجود ندارد.

منبت شما را ياد چه مي اندازد؟
 

اصليت و طايفه ام و روستايي که به آن احساس دين عجيبي دارم. روستايي مظلوم که هنرمندان زيادي را تحويل جامعه داده است.

تا به حال به مشکل مالي برخورد کرده ايد که بخواهيد با فروش تابلويي که دوستش داريد مشکلتان را برطرف کنيد؟
 

بله ده سال پيش مي خواستم آپارتماني را بخرم و با مشکل مالي مواجه بودم، تابلويي دارم که به شدت آن را دوست دارم که سوره حمد است. تابلو را بردم که بفروشم تا مشکلم رفع شود، چهار بار براي فروش آن اقدام کردم، نشد و آخر هم پولي که مي خواستم از جايي به من رسيد و تابول همچنان در خانه مان است.

همسر شما نمي گويد کاش دنبال حرفه ديگري مي رفتيد تا اوضاع و احوال زندگي تان بهتر مي بود؟
 

چرا گاهي اوقات نارضايتي خود را به گونه اي بيان مي کند. من هميشه به هنرجويانم مي گويم هنر کار دلتان باشد و شغل و حرفه اي براي گذارن زندگي تان انتخاب کنيد تا بدون دغدغه در عرصه هنر فعاليت داشته باشيد. متاسفانه از راه هنر نمي شود زندگي را تامين کرد.
منبع:اطلاعات هفتگي شماره 3401