نویسنده:طاهره تربتی
عدد هفت، عددی است که شاید مثل همه ی عددهای دیگر در نظر ما عادی جلوه کند، اما نگرش ما وقتی متبلور می شود که ویژگی های عدد هفت را بدانیم و ببینیم چه «هفت» هایی در زندگی ما وجود دارند که ما در گیر و دار زندگی ماشینی با بی تفاوتی از کنار آن ها رد می شویم. مثلاً شاید جالب باشد که بدانید، رنگین کمان دارای هفت رنگ است، عجایب جهان هفت تا هستند یا در یونان باستان، اسطوره یی با نام «هفت خدا» در ذهن مردم نقش بسته است و سوره ی مبارکه ی حمد که اولین سوره ی قرآن کریم است، هفت آیه دارد. طواف خانه ی خدا هفت دور است، موسیقی ایران و یونان هفت دستگاه دارد...
بعدها که برای عددهای بزرگ تر هم نامی در نظر گرفتند، به روایتی برای عدد « هفت» از همان واژه ی قبلی «خیلی » یا «بسیار» استفاده کردند. عدد هفت که سده های متوالی برای آن ها ناشناخته بود، اندک اندک به صورت عددی مقدس درآمد. وقتی که مصری ها، بابلی ها و دیگر امت ها توانستند پنج سیاره ی نزدیک تر به خورشید را بشناسند با اضافه کردن ماه و خورشید به عدد هفت رسیدند و این بر تقدس عدد هفت افزود. وقتی در قصه های کهن تر که تا زمان ما هم ادامه پیدا کرده است، صحبت از شهری می شود که هفت برج و هفت بارو دارد، بدین معناست که این شهر دارای برج و باروهای بسیار است.
ایرانیان قدیم در آیین زرتشت، اهورامزدا را مظهر پاکی می دانستند و برای او هفت صنف را برمی شمردند و در مقابل او اهریمن را پدید آورنده ی پلیدی ها می دانستند. آن ها معتقد بودند در پیرامون اهورامزدا فرشتگانی هستند که مظاهر صفات حسنه هستند و برای احترام به آن ها که اول هر کدام شان سین بود، هنگام سال تحویل سفره می گستراندند و هفت قسم خوراکی که نام هر یک با سین شروع می شود، یعنی سیر، سرکه، سیب، سماق، سمنو، سنجد، سکه و سبزی را سر سفره می گذاشتند که به سفره ی هفت سین معروف بود. برای فیلسوف و ریاضیدان یونانی «فیثاغورث» نیز عدد هفت، مفهوم ویژه ی خود را داشت که از مجموع دو عدد سه و چهار تشکیل می شود. مثلث و مربع نزد ریاضیدانان عهد باستان اشکال هندسی کامل محسوب می شدند، از این رو عدد هفت به عنوان مجموع سه و چهار برای آن ها عدد مقدسی بود. در کتاب اول عهد عتیق(تورات) نیز آمده است که خداوند جهان را در شش روز خلق کرد و در روز هفتم خالق به استراحت پرداخت. موسی در ده فرمان خود از پیروانش می خواهد که این روز آرامش را مقدس بدارند. از آن زمان عدد هفت نزد یهودیان و بعدها نزد مسیحیان که عهد عتیق را قبول کردند به عنوان عددی مقدس محسوب می شد.
علاوه بر این می توان به هفت پلکان مقبره کوروش بزرگ، هفت اقلیم، هفت اورنگ، هفت دفتر شاهنامه، هفت پیکر، هفت هیکل، هفت خان رستم، هفت الوان، هفت گنج، هفت رکن نماز، هفت تحلیل و هفت طواف(در اعمال حج)، هفت قبله( مکه، مدینه، نجف، کربلا، کاظمین، سامرا، مشهد) و... اشاره کرد و به این ترتیب بود که تعداد بی شماری هفتگانه در دنیا به وجود آمد و به عدد هفت تقدس خاصی بخشید.
منبع: هفت روز زندگی، شماره 121
تاریخچه عدد هفت
بعدها که برای عددهای بزرگ تر هم نامی در نظر گرفتند، به روایتی برای عدد « هفت» از همان واژه ی قبلی «خیلی » یا «بسیار» استفاده کردند. عدد هفت که سده های متوالی برای آن ها ناشناخته بود، اندک اندک به صورت عددی مقدس درآمد. وقتی که مصری ها، بابلی ها و دیگر امت ها توانستند پنج سیاره ی نزدیک تر به خورشید را بشناسند با اضافه کردن ماه و خورشید به عدد هفت رسیدند و این بر تقدس عدد هفت افزود. وقتی در قصه های کهن تر که تا زمان ما هم ادامه پیدا کرده است، صحبت از شهری می شود که هفت برج و هفت بارو دارد، بدین معناست که این شهر دارای برج و باروهای بسیار است.
ایرانیان قدیم در آیین زرتشت، اهورامزدا را مظهر پاکی می دانستند و برای او هفت صنف را برمی شمردند و در مقابل او اهریمن را پدید آورنده ی پلیدی ها می دانستند. آن ها معتقد بودند در پیرامون اهورامزدا فرشتگانی هستند که مظاهر صفات حسنه هستند و برای احترام به آن ها که اول هر کدام شان سین بود، هنگام سال تحویل سفره می گستراندند و هفت قسم خوراکی که نام هر یک با سین شروع می شود، یعنی سیر، سرکه، سیب، سماق، سمنو، سنجد، سکه و سبزی را سر سفره می گذاشتند که به سفره ی هفت سین معروف بود. برای فیلسوف و ریاضیدان یونانی «فیثاغورث» نیز عدد هفت، مفهوم ویژه ی خود را داشت که از مجموع دو عدد سه و چهار تشکیل می شود. مثلث و مربع نزد ریاضیدانان عهد باستان اشکال هندسی کامل محسوب می شدند، از این رو عدد هفت به عنوان مجموع سه و چهار برای آن ها عدد مقدسی بود. در کتاب اول عهد عتیق(تورات) نیز آمده است که خداوند جهان را در شش روز خلق کرد و در روز هفتم خالق به استراحت پرداخت. موسی در ده فرمان خود از پیروانش می خواهد که این روز آرامش را مقدس بدارند. از آن زمان عدد هفت نزد یهودیان و بعدها نزد مسیحیان که عهد عتیق را قبول کردند به عنوان عددی مقدس محسوب می شد.
مشهورترین هفت های جهان!
هفت طبقه بهشت
هفت گناه کبیره
هفت کلمه آخر
هفت علم انسانی (علوم سبعه)
عجایب هفتگانه طبیعی
هفت مرد فرزانه
هفت دریا
هفت حس
هفتمین پسر از هفتمین پسر
عجایب هفتگانه قرون وسطی
علاوه بر این می توان به هفت پلکان مقبره کوروش بزرگ، هفت اقلیم، هفت اورنگ، هفت دفتر شاهنامه، هفت پیکر، هفت هیکل، هفت خان رستم، هفت الوان، هفت گنج، هفت رکن نماز، هفت تحلیل و هفت طواف(در اعمال حج)، هفت قبله( مکه، مدینه، نجف، کربلا، کاظمین، سامرا، مشهد) و... اشاره کرد و به این ترتیب بود که تعداد بی شماری هفتگانه در دنیا به وجود آمد و به عدد هفت تقدس خاصی بخشید.
منبع: هفت روز زندگی، شماره 121
