پاداش پرستاری

پرستاری ناتوانان جسمی
 

از مصادیق بارز پرستاری كمك و نگهداری ‏افرادی می‏باشند كه دارای ناتوانی جسمی ‏هستند، از نوزاد شیرخوار تا افراد مسن، پیامبر اسلام‏ برای افرادی كه این امر به ‏عهده آنان می‏باشد، پاداش ویژه‏ای یادآوری ‏شده‏اند:
«مَن اعانَ، ضعیفاً فی بدنهِ علی امرهِ، اعانةِ الله علی امرهِ و نصبَ لهُ فی القیامةِ ‏ملائكةِ یعینونه علی قطع تلكُ الاهوال و عبور تلك الخنادق من النارِ، حتی‏ لایصیبه من دخانها و علی سمومها و علی ‏عبور الصراط الی الجنةِ سالماً امناً»(1)؛ هر كس انسانی را كه ناتوانی جسمی دارد، یاری كند، خداوند او را در كارهایش یاری ‏می‏دهد و در قیامت فرشتگانی را می‏گمارد تا او را در پیمودن مسیر هولناك قیامت و عبور از گودال‎های آتش و بر عبور از صراط به سوی ‏بهشت ‏با سلامت و امنیت كامل یاری دهند.
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: كسی كه برای ‏رفع نیازهای بیماری تلاش كند خواه آن نیاز برآورده شود یا نشود، همانند روزی كه از مادر متولد شده است از گناهان پاك می‏گردد.

تقویت روحی
 

از عوامل مهم در بهبودی یك بیمار، توجه‏ كامل پرستار به عوامل روانی می‏باشد، برخوردهای محبت‏آمیز، صبر و حوصله در شنیدن حرف‎های بیمار، تحمل در شنیدن، ناله‏های بیمار، دادن امید بهبودی و بالا بردن ‏روحیه، به بیمار می‏تواند نقش مهمی در پیشرفت ‏به سوی سلامتی وی داشته باشد.
پیامبر گرامی اسلام‏ صلی الله علیه و آله می‎فرماید:
«اذا دخلتُم علی المریضِ، فنفسوُا له فی‏الاجلِ فانََّ ذلك لایُرد شیئاً و هو یطیب ‏النفس» (2)؛ هر گاه بر بیمار وارد شدید، او را به سلامت و طول عمر امیدوار سازید، گرچه این امیدوار ساختن در قضا و قدر مؤثر نیست ولی بیمار را دلخوش می‏سازد و باعث آرامش وی می‏گردد.

پرستاری در عاشورا
 

چرا تولد زینب علیهاالسلام روز پرستار نامیده شده؟ آیا در پرستاری ایشان تفاوتی مشاهده‏ می‎‏گردد؟
رسول خدا صلی الله علیه و آله گروهی از زنان را با خود به جنگ می‏برد، تا به ‏مداوای مجروحان بپردازند و از انفال به آنان ‏می‏بخشید.»
با نگاهی به عاشورا می‏بینیم مجروحان ‏جنگی از خود بر جای گذاشته است كه قابل‏ درمان نمی‏باشند كه راهی برای ادامه حیات ‏پیدا كنند، بلكه مجروحانی می‏باشند به ‏فاصله كمتر از یك ساعت جان داده و به ‏شهادت نایل می‏آمدند، ولی زنان در همین ‏فرصت محدود در كنار زخمیان می‏ماندند، خون از سر و رویشان پاك می‏كردند، دلداریشان می‏دادند.
در این میانه حضرت زینب ‏علیهاالسلام مسؤولیتی ‏بسیار گران‎بارتر از دیگر زنان داشت، علاوه ‏بر پرستاری روحی و جسمی از امام سجاد علیه السلام ‏كه در معرض خطر مستقیم دشمنان قرار داشتند به امور رسیدگی زنان عزیز از دست ‏داده، و غارت شده می‏پرداختند، از جانب دیگر سخنان و برخورد كوبنده‏اش با خصم در جریان انتقال كاروان از كربلا تا كوفه را به ‏عهده داشته، با بررسی جریانات واقع شده ‏درمی‏یابیم كه پرستاری، به معنای واقعی در این ‏برهه صورت گرفته است.
علاوه بر كمك به التیام زخم‎های جسمی، بر آلام و دردهای روحی ایشان با سرافرازی و قدم‎های استوار مرحم می‏نهاد و كاروان را به ‏پیش می‏برد، نمونه این گونه پرستاری را نه ‏تنها در اسلام، بلكه در جهان نیز، آن از هم از زنی كه خود برادر، پسران، و ... را از دست داده ‏مشاهده نگردیده است.

پاداش پرستاری
 

در تاریخ صدر اسلام دیده می‏شود كه ‏پیامبر صلی الله علیه و آله همواره گروهی از زنان را همراه‏ خود به جنگ‎ها، جهت پرستاری و مداوای ‏مجروحین می‏برده است و نمونه‏های فراوانی ‏دیده شده، كه پیامبر اکرم پاداش‏های مادی ‏به آنان عطا می‏فرموده است:
در بحارالانوار آمده است: رسول خدا صلی الله علیه و آله گروهی از زنان را با خود به جنگ می‏برد، تا به ‏مداوای مجروحان بپردازند و از انفال به آنان ‏می‏بخشید.» (3)
پیامبر گرامی اسلام‏ صلی الله علیه و آله می‎فرماید:
هر گاه بر بیمار وارد شدید، او را به سلامت و طول عمر امیدوار سازید، گرچه این امیدوار ساختن در قضا و قدر مؤثر نیست ولی بیمار را دلخوش می‏سازد و باعث آرامش وی می‏گردد.
عن الصادق‏ علیه السلام عن آبائه قال: «قال‏ رسول‏ الله ‏صلی الله علیه و آله مَن سَعی لِمریضِ فی حاجةِ، قضاها او لم یقضها، خَرج مِن ذنوبهِ كیومِ ولدتةِ‏ امهِ» (4)؛ پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: كسی كه برای ‏رفع نیازهای بیماری تلاش كند خواه آن نیاز برآورده شود یا نشود، همانند روزی كه از مادر متولد شده است از گناهان پاك می‏گردد.

امام خمینی (ره)‏ و پرستاری
 

«این شغل پرستاری از شغل‏های بسیار شریفی است، كه اگر چنانچه انسان با وظایف ‏انسانی و شرعی خودش بكند، این یك‏ عبادتی است كه در فراز عبادت‏های درجه اول ‏است... پرستاری از بیمار امر بسیار مشكلی ‏است. لكن خیلی ارزشمند است. اگر انسان با یك بیمار به طور محبت، به طور برادری، به ‏طور خواهری، مراعات احوال او را بكند و این ‏برای انجام یك وظیفه انسانی - الهی باشد از عبادات بسیار، ارزشمند است.» (5)
«... بیماران احتیاج دارند به محبت، بیش‏ از آن كه احتیاج به دوا دارند، یك مریضی كه از خانه‏اش آمده است در بیمارستان، این ‏مریض خودش را مثل این که یك غریب ‏می‏داند، اگر چنانچه این پرستارها با او ملایمت، با رفتار انسانی، با محبت، مثل برادر و خواهر با او رفتار كنند، این حس غربت از او منفصل می‏شود و آرامش برایش حاصل‏ می‏شود و این آرامش روحی در بهبود او كمك ‏می‏كند.» (6)

پي‌نوشت‌ها:
 

1- بحارالانوار ، ج 75، ص 21.
2- همان، ج 81، ص 225.
3- همان، ج 16، ص 184.
4- همان، ج 81، ص 217.
5- صحیفه نور، ج 12، ص 81.
6- همان، ص 82.
 

ماخذ:
1- نگرشی اسلامی به فرهنگ پرستاری، اكبر اسدی.
2- نقش زنان در تاریخ عاشورا، دكتر علی قائمی
ارسال توسط کاربر محترم سایت : hasantaleb