کمبود عزت نفس

لابد شنيده ايد که فلاني آدم آويزاني است؛ يعني هميشه محتاج توجه، بخشش، محبت يا حتي پول و امکانات ديگران است. خدا نکند همسر کسي چنين خلق و خويي داشته باشد، چون کار از عشق و عاشقي به کينه و نفرت کشيده مي شود. بر خلاف تصور بعضي که عزت نفس يا همان مناعت طبع را شکلي از غرور تعبير مي کنند و معتقدند اين حس يا خصوصيت رفتاري يکي از دلايل ايجاد مشکل در روابط زناشويي است، عزت نفس رفتاري است که دقيقاً باعث استحکام روابط زناشويي مي شود.
همانطور که هر بيماري علائمي دارد، بيماري آويزان بودن يا کمبود عزت نفس هم نشانه هايي دارد.

خواهش هاي مکرر!
 

هر چند بعد از شروع زندگي مشترک يا حتي در دوران آشنايي انتظاراتي در طرفين ايجاد مي شود (مثل خريد هديه، بودن در کنار هم، پاسخ گفتن به نيازهاي عاطفي و...)، اما خواستن و به زبان آوردن اين خواسته ها به شکل مکرر و با اصرار، نشان دهنده ي کمبود يا نبود مناعت طبع است.

شک مي کنم پس هستم!
 

وقتي عزت نفس مان را از دست مي دهيم يا اصلاً اين ويژگي رفتاري را نداريم، دائماً به همه ي رفتارهاي طرف مقابل شک مي کنيم. براي برطرف کردن اين شک و ترديد هم مدام او را سوال پيچ مي کنيم.

دو دو تا گاهي پنج تا گاهي کمتر!
 

اگر در مقابل هر کار يا محبتي که براي طرف مقابل انجام مي دهيم، انتظاراتي داشته باشيم و حسابگري کنيم، مطمئن باشيم، مناعت طبع مان را فراموش کرده ايم.

ايستادن روي خط مرز!
 

روانشناسان عقيده دارند بسياري از اختلافات زناشويي، ناشي از بي توجهي به حريم شخصي طرف مقابل است. اين حريم بايد محترم شمرده شود. زن يا شوهري که مناعت طبع ندارد، با حضور دائمي اش، چه به صورت فيزيکي و چه با تلفن کردن هاي مکرر يا هر شيوه ي ديگر، آرامش طرف مقابل را بهم مي زند.

حساب واقعاً حسابه!
 

وقتي مناعت طبع از وجودمان پر مي کشد، حيب هاي مان از هم جدا مي شود و تو و مني وارد زندگي مي شود.

نسخه ي اوليه براي درمان!
 

عزت نفس رفتار مثبتي است که اولاً باعث سلامت روحي، رواني خودمان مي شود چون به پاي طرف مقابل نمي افتيم و با رفتار عاقلانه و منطقي مان خوار و ذليل نمي شويم؛ در ثاني اين مناعت طبع، ارتباط سالم، منطقي و محترمانه يي را بين ما به وجود خواهد آورد.

اينجا اتاق من است؛ اول در بزن!
 

همانطور که دوست داريم خلوت و آرامش مان بهم نخورد، براي همسرمان هم احترام قائل شويم و با رفتارمان خلوت او را بهم نزنيم؛ حتي اگر خيلي احساس تنهايي کرديم. يکي از نشانه هاي عزت نفس، محترم شمردن خلوت و آرامش طرف مقابل و احترام گذاشتن به خواسته ي اوست. اگر زماني که همسرمان برنامه يي دارد و نمي تواند در کنار ما باشد، ما هم برنامه ريزي کنيم و آن ساعت ها را در منزل نباشيم يا باشيم و به کارهاي شخصي و مورد علاقه مان بپردازيم، ديگر مشکلي پيش نخواهد آمد.

چرا عاقل کند کاري...؟
 

حتماً براي همه ي ما اتفاق افتاده که از رفتار، گفتار يا اعتراض زيادي، اصلاً خوش مان نيامده است. حتماً هم يادمان نرفته که چه واکنشي به اين رفتارهاي ناخوشايند نشان داده ايم. به عقيده ي روانشناسان هر چقدر عزت نفس ما پايين تر باشد، به همان نسبت به آنچه آزارمان مي دهد، واکنش هاي تندتر و غير منطقي تر نشان مي دهيم. در واقع مناعت طبع، بلندنظريي به فرد مي دهد که مانع از بروز واکنش هاي نامناسب در مقابل ناملايمات مي شود. بنابراين به جاي جر و بحث مي توانيم خيلي راحت از همسرمان گله کنيم و از او درباره ي رفتارش توضيح بخواهيم يا با يک تذکر آرام، اما مؤثر او را متوجه اشتباهش کنيم.

من گدا نيستم!
 

خيلي از ما، متر و معيارسنجش عشق و محبت همسرمان را ميزان و نحوه ي پاسخ گفتن او به نيازهاي مادي و گاهي معنوي غير منطقي مان مي دانيم. مثلاً منتظريم او به جاي اينکه به کارهايش برسد، هميشه پيش مان باشد. اين توقع نه تنها کاملاً غيرمنطقي است، بلکه در طرف مقابل احساس اسارت و انزجار ايجاد مي کند. بدتر از همه، اينکه اين خواسته ها را دائماً تکرار کرده و از همسرمان محبت گدايي کنيم. يادمان باشد نيازي که به دنبال درخواست، آن هم درخواست مکرر برآورده شود، از روي عشق و علاقه نيست و به دليل ترس يا اجبار برآورده شده است؛ بنابراين اجازه بدهيم هر کس محبتش را آنطور که بلد است، به ما نشان بدهد. شايد اصلاً علاقه يي به ما ندارد و به اجبار در کنار ماست.

ماشين حساب را خاموش کن!
 

يکي ديگر از نشانه هاي مناعت طبع، اشتراک اقتصادي است؛ به ويژه اگر زن هم شاغل باشد. اگر زن و مردي از عزت نفس برخوردار باشند، به جاي جدا کردن حساب زندگي شان از هم، حساب شان را مشترک مي کنند، اما آقايان محترم يادشان باشد، بهتر است براي همسرشان حق داشتن حسابي جدا را در نظر بگيرند و او را مجبور به خرج کردن درآمدش در منزل نکنند. با اين کار، مطمئن باشيد همسرتان با کمال ميل، کمبودهاي زندگي را با درآمدش جبران خواهد کرد.

کي گفته تو مهمي؟
 

بي توجهي به توانايي ها، تشويق و تعريف نکردن از طرف مقابل، بي توجهي به خواسته هاي او به عمد، نشان دهنده ي مناعت طبع پايين ماست، چون دوست نداريم يا نمي خواهيم توانايي هاي همسرمان را ببينيم و جدي بگيريم.

همه پرسي خانوادگي!
 

خودرأيي، تصميم گيري بدون مشورت، تکروي و... نه تنها نشانه ي مناعت طبع و اعتماد به نفس بالا نيست، بلکه به عکس، نشان دهنده ي کمبود اين ويژگي هاي رفتاري است و از طرفي نشان مي دهد که با تنگ نظري مي خواهيم همه ي کارها را به نام و با تلاش خودمان ثبت کنيم و اصلاً به حضور و نظر طرف مقابل اهميت ندهيم. تصميم گيري هاي دو نفره را از همين حالا شروع کنيم.
منبع: 7 روز زندگي- شماره 85