«بتهوون» با موهايش نواخت!

محققان اسکاتلندي با استفاده از فناوري سيماتيکس و استخراج DNA موي سر «بتهوون» موفق به ساخت يک قطعه شدند و بدين ترتيب اثري جديد را پس از گذشت دو قرن از مرگ اين موسيقيدان آلماني ارائه کردند. موي سر «بتهوون» براي رسيدن به دست محققان، راه درازي را پيموده و نسل هاي مختلف از آن محافظت کرده اند. بد نيست بدانيد موي سر اين موسيقيدان برجسته، حتي از زندان «آشوتيس» نازي ها هم جان سالم به در برده است. سرانجام يک تيم تحقيقاتي با همکاري هنرمند ايتاليايي، موي سر «بتهوون» را در سال 2009 در حراجي «ساتبي» خريداري کرده و توانستند نمونه DNA را از آن استخراج کنند. «اسکات ميچل» آهنگساز اسکاتلندي از فناوري «سيماتيکس» براي ساخت نت موسيقي استفاده کرده است. اين فناوري به بررسي نقوش و اشکال ايجاد شده توسط فرکانس هاي موسيقي زمان عبور دادن از آب با لايه نازک شن مي پردازد.
اين آهنگساز 22 آمينواسيد منحصر به فرد را در نمونه DNA «بتهوون» مشخص کرده و به هريک، يک نت موسيقي اختصاص داده و براساس نت ها، يک قطعه براي پيانو و ويولن نوشت.
درباره «بتهوون»....
«لودويگ فان بتهوون» (Ludwig van Beethoven) در 17 دسامبر 1770 ميلادي متولد شد و در 26 مارس 1827 چشم از جهان فروبست. وي يکي از موسيقيدانان برجسته آلماني بود که بيشتر زندگي خود را در وين سپري کرد.
او يکي از بزرگ ترين و تأثيرگذارترين شخصيتهاي موسيقي در دوران کلاسيک و آغاز دوره رمانتيک بود. «بتهوون» به عنوان بزرگترين موسيقيدان تاريخ، هميشه مورد تقدير قرار گرفته و آوازه او موسيقيدانان، آهنگسازان و علاقه مندانش را در تمام دوران تحت تأثير قرار داده است. از مهمترين آثار وي مي توان به سمفوني نهم، سمفوني پنجم، سمفوني سوم، سونات پيانو پانتيک، سونات مهتاب، وهامر کلاوير، اپراي فيدليو و ميسا سولمنيس اشاره داشت.
«بتهوون» در شهر بن آلمان متولد شد. پدرش، «يوهان وان «بتهوون» »، اهل هلند بود و مادرش «ماگدالنا کِوِريچ وان بتهوون» تبار اسلاو داشت. اين زوج صاحب هفت فرزند شدند که چهار تن از آنان در کودکي در گذشتند. اولين معلّم موسيقي «بتهوون» پدرش بود. پدرش يکي از موسيقيدانان دربار بن بود. او مردي دائم الخمر بود که سعي مي کرد «بتهوون» را به زور کتک، به عنوان کودکي اعجوبه همانند «موتزارت» به نمايش بگذارد. هرچند استعداد «بتهوون» به زودي بر همگان آشکار شد. بعد از آن، «بتهوون» تحت آموزش «کريستين گوتلوب نيفه» قرار گرفت. او در 17سالگي مادر خود را از دست داد و با درآمد اندکي که از دربار مي گرفت، مسئوليّت دو برادر کوچکترش را بر عهده داشت.
وي در سال 1792به وين نقل مکان کرد و تحت آموزش «ژوزف هايدن» قرار گرفت ولي «هايدن» پير در آن زمان در اوج شهرت بود و به قدري گرفتار بود که زمان بسيار کمي را مي توانست صرف «بتهوون» کند به همين دليل «بتهوون» را به دوستش «يوهان آلبرشتس برگر» معرّفي کرد. از سال 1794 «بتهوون» به صورت جدّي و با علاقه بسيار نوازندگي پيانو و آهنگسازي را شروع کرد و به سرعت به عنوان نوازنده چيره دست پيانو و نيز کم کم به عنوان آهنگسازي توانا، معرفي شد. «بتهوون» به جاي کار براي کليسا يا دربار (کاري که اکثر موسيقيدانان پيش از او مي کردند) به کار آزاد پرداخت و مخارج زندگي خود را از برگزاري اجراهاي عمومي، فروش آثار و نيز دستمزدي که عدّه اي از اشراف که به توانايي اش پي برده بودند و به او مي دادند، تأمين مي کرد. هنوز هم آثار و قطعات اين هنرمند ارزنده در غالب کتاب هاي موسيقي در دانشگاه هاي موسيقي معتبر دنيا تدريس مي شود.
منبع: ماهنامه نوآور، شماره ي 92