نویسنده: ابراهیم امینی
مخارج منزل را معمولا مردها تامین میکنند، مرد شبانه روز زحمت میکشد و درآمدش را در طبق اخلاص نهاده تقدیم خانواده میکند، این بیگارى دائمى را یک وظیفه شرعى و وجدانى دانسته از روى عشق وعلاقه انجام میدهد، براى رفاه و آسایش خانواده هر گونه رنج و ناراحتى راتحمل میکند و از خوشى آنها لذت مى برد، اما از بانوى خانه دار انتظار داردکه قدر پول را دانسته بیهوده خرج نکند، از وى انتظار دارد که در خرج خانه نهایت دلسوزى و عاقبت اندیشى را بعمل آورد، یعنى اشیاء و لوازم زندگى را درجه بندى نموده ضروریات اولیه را از قبیل خوراک و پوشاک ضرورى و کرایه منزل و پول آب و برق و دکتر و دارو، بر سایر امور مقدم بدارد. در مرتبه دوم اشیاء نیمه ضرورى را از قبیل فرش و اسباب و لوازم زندگى بر امور غیر ضرورى مقدم بدارد، ولخرجى و اسراف و تبذیر وبخششهاى بیجا را یک نوع ناسپاسى و قدر نشناسى میشمارد.
مرد اگر به خانه و کدبانوى خانه اعتماد پیدا کرد و فهمید که نتیجه زحماتش بیهوده صرف نمیشود به کسب و کار و ازدیاد ثروت علاقه مندشده به فکر تن پرورى و ولخرجى نخواهد افتاد، اما اگر دید نتیجه زحماتش بباد میرود و خانم خانه دار لباس غیر ضرورى و اسباب تجمل وزینت خودش را بر همه چیز مقدم میدارد و مشاهده نمود که با اینکه شبانه روز زحمت میکشد و در خانه میآورد اما براى مخارج ضرورى زندگى همیشه لنگ بوده ناچار است قرض کند، ملاحظه کرد که نتیجه زحماتش که در خانه میآید مانند مال کافر حربى به دست خانم و فرزندانش غارت میشود، در اینصورت اعتمادش از خانه سلب میشود، از کار و کوشش دلسرد میگردد، پیش خود فکر میکند وجهى ندارد اینقدر زحمت بکشم وبخور و نخور کنم و در اختیار خانواده قدرنشناس بگذارم که در مصارف بیهوده صرف کنند، من براى تامین ضروریات زندگى و حفظ آبرویم زحمت میکشم لیکن خانواده ام به فکر زندگى نبوده جز هوسبازى وولخرجى منظورى ندارند، ممکن است رفته رفته در اثر این افکار به فکرولخرجى و عیاشى بیفتد، و اوضاع زندگى شما متلاشى گردد.
خانم محترم، گر چه شوهرت دار و ندار خویش را در خانه آورده دراختیار تو میگذارد لیکن خیال نکن مالک حقیقى آنها هستى بلکه شرعا وقانونا شوهرت مالک است، تو امین خانه هستى. بنابراین جمیع تصرفات باید با اجازه و رضایت او باشد، بدون رضایت او حق ندارى چیزى به کسى ببخشى یا سوغات و چشم روشنى ببرى حتى براى خویشان خودت یا خویشان او، تو امانتدار خانواده هستى و در این باره مسؤولیت دارى، اگر خیانت کنى در روز بازپسین مورد بازخواست قرار خواهى گرفت.
پیغمبر اسلام صلى الله علیه و آله فرمود:«زن نگهبان و امانتدار اموال شوهرش میباشد و در این باره مسؤولیت دارد (1) ».
رسول خدا (ص) فرمود:«بهترین زنان شما زنى است که خودش را خوشبو نماید، غذاى مطبوع تهیه کند، در خرج خانه اقتصاد را رعایت کند. چنین بانویى یکى از عمال و کارکنان خدا میباشد. و کسیکه براى خداکار کند هرگز با شکست و پشیمانى روبرو نخواهد شد (2) . ».
«زنى به رسول خدا عرض کرد:شوهر چه حقى بر همسرش دارد؟
فرمود:باید مطیع او باشد، از فرمانش تخلف نکند، بدون اجازه او چیزى به کسى ندهد (3) ».
رسول خدا (ص) فرمود:«بهترین زنان شما زنى است که کم خرج باشد (4) ».
مرد اگر به خانه و کدبانوى خانه اعتماد پیدا کرد و فهمید که نتیجه زحماتش بیهوده صرف نمیشود به کسب و کار و ازدیاد ثروت علاقه مندشده به فکر تن پرورى و ولخرجى نخواهد افتاد، اما اگر دید نتیجه زحماتش بباد میرود و خانم خانه دار لباس غیر ضرورى و اسباب تجمل وزینت خودش را بر همه چیز مقدم میدارد و مشاهده نمود که با اینکه شبانه روز زحمت میکشد و در خانه میآورد اما براى مخارج ضرورى زندگى همیشه لنگ بوده ناچار است قرض کند، ملاحظه کرد که نتیجه زحماتش که در خانه میآید مانند مال کافر حربى به دست خانم و فرزندانش غارت میشود، در اینصورت اعتمادش از خانه سلب میشود، از کار و کوشش دلسرد میگردد، پیش خود فکر میکند وجهى ندارد اینقدر زحمت بکشم وبخور و نخور کنم و در اختیار خانواده قدرنشناس بگذارم که در مصارف بیهوده صرف کنند، من براى تامین ضروریات زندگى و حفظ آبرویم زحمت میکشم لیکن خانواده ام به فکر زندگى نبوده جز هوسبازى وولخرجى منظورى ندارند، ممکن است رفته رفته در اثر این افکار به فکرولخرجى و عیاشى بیفتد، و اوضاع زندگى شما متلاشى گردد.
خانم محترم، گر چه شوهرت دار و ندار خویش را در خانه آورده دراختیار تو میگذارد لیکن خیال نکن مالک حقیقى آنها هستى بلکه شرعا وقانونا شوهرت مالک است، تو امین خانه هستى. بنابراین جمیع تصرفات باید با اجازه و رضایت او باشد، بدون رضایت او حق ندارى چیزى به کسى ببخشى یا سوغات و چشم روشنى ببرى حتى براى خویشان خودت یا خویشان او، تو امانتدار خانواده هستى و در این باره مسؤولیت دارى، اگر خیانت کنى در روز بازپسین مورد بازخواست قرار خواهى گرفت.
پیغمبر اسلام صلى الله علیه و آله فرمود:«زن نگهبان و امانتدار اموال شوهرش میباشد و در این باره مسؤولیت دارد (1) ».
رسول خدا (ص) فرمود:«بهترین زنان شما زنى است که خودش را خوشبو نماید، غذاى مطبوع تهیه کند، در خرج خانه اقتصاد را رعایت کند. چنین بانویى یکى از عمال و کارکنان خدا میباشد. و کسیکه براى خداکار کند هرگز با شکست و پشیمانى روبرو نخواهد شد (2) . ».
«زنى به رسول خدا عرض کرد:شوهر چه حقى بر همسرش دارد؟
فرمود:باید مطیع او باشد، از فرمانش تخلف نکند، بدون اجازه او چیزى به کسى ندهد (3) ».
رسول خدا (ص) فرمود:«بهترین زنان شما زنى است که کم خرج باشد (4) ».
پی‌نوشت‌ها:
1-مستدرک ج 2 ص 550
2-وسائل ج 14 ص 15
3-بحار ج 103 ص 248
4-مستدرک ج 2 ص 532
/ج
