سوزن درمانی لیزری

لیزر در اصل به معنی تقویت نور توسط گسیل تحریک شده‌ی تابش بوده است. لیزر از اوائل دهه‌ی 1960 میلادی عملاً مورد بهره برداری قرار گرفت. در لیزر نوری که بر اثر تحریک الکترونی گاز یا محیط مادی بین دو آینه‌ی موازی ایجاد می‌شود بر اثر بازتاب‌های مکرر بین دو آینه و ایجاد تداخل‌های سازنده تقویت شده و نهایتاً از یکی از آینه‌ها به بیرون نفوذ کرده و مورد استفاده قرار می‌گیرد. انرژی تابشی لیزر، بسیار خطی و جایگزیده است و لذا در جاهایی که به یک اِعمال انرژی پیوسته‌ی جایگزیده و کاملاً متمرکز خطی نیاز است از پرتوی تولید شده‌ی لیزری استفاده می‌شود. یکی از پیشگامان لیزر که در زمینه‌ی‌کاربردی ساختنِ آن تلاش فراوانی نمود پروفسور علی جوان، دانشمند ایرانی مقیم امریکا، می‌باشد. در حال حاضر لیزر موارد کاربرد صنعتی بسیار فراوانی یافته است و هر روز دامنه‌ی استفاده از آن وسیع‌تر می‌شود. از جمله استفاده‌های لیزر، استفاده از لیزر گازی به عنوان جایگزینی برای طب سوزنی می‌باشد. این عمل با موفقیت فراوانی به ویژه در طب کودکان رو به رو شده است. در واقع چند دهه است که استفاده از لیزر گازی هلیوم-نئون در درمان بیماری‌ها متداول شده است و در این راستا نهایتاً بیشتر در طب کودکان مورد بهره برداری قرار گرفته است.
پرتو لیزر با تواتر ویژه‌ی ششصد و سی و دو نانومتر دارای اثر مستقیمی بر سیستم میان سلولی بیورزونانس است. در واقع دانشمندان وجود پدیده‌ای به نام القای بیولوژیکی را در طبقات سلولی کشف نمودند. این به معنای وجود نوعی تابش الکترومغناطیسی در بین سلول‌های انسان می‌باشد. تحقیقات عملی بیشتر حتی توانست شدت این تابش را در انواع مختلف اندازه‌گیری نماید. کاری که در درمان توسط لیزر گازی انجام می‌گیرد تحریک این سیستم بیورزونانس در جهت ایجاد تعادل است که بروز آن از نظر کلینیکی به صورت ترمیم یا بهبود عمل سلولی است. به بیان دیگر همان احساس سوزن در امتداد کانال‌های مربوط به طب سوزنی که برای متخصصین طب سوزنی کاملاً شناخته شده است با تابش لیزر دریافت می‌شود.
در درمان با تابش لیزر گازی، یا به صورت نقطه‌ای عمل می‌شود که طب سوزنی لیزر گازی نام دارد یا قسمت‌های وسیع‌تری از پوست هدف تابش قرار می‌گیرد که تابش منطقه‌ای نام دارد. در نوع اول، اصول درمانی تقریباً همانی می‌باشد که در طب سوزنی چینی مورد استفاده قرار می‌گیرد با این تفاوت که به جای سوزن از تابش پرتو لیزری، معمولاً در بازه‌ی زمانی‌ای پانزده تا سی ثانیه‌ای، استفاده می‌شود. بیماری‌هایی که عموماً به این روش درمان پذیرند عبارتند از بیماری‌های دستگاه تنفسی مثل آسم، آلرژی، سینوزیت، برونشیت، التهاب بینی، التهاب حاد و مزمن گوش میانی و لوزه، بیماری‌های دستگاه گوارش مثل استفراغ، التهاب‌های روده‌ای و اسهال، بیماری‌های پوستی مثل زخم‌ها یا سوختگی‌های درجه دو، بیماری‌های مربوط به اختلالات روان تنی مثل لکنت زبان شدید و شب ادراری، و اختلالات عصبی عضلانی مثل فلج مغزی کودکان. استفاده از تابش اشعه‌ی لیزری به جای سوزن در طب سوزن مزایای فراوانی دارد مثلِ بی‌درد بودن، اقتصادی بودن، عاری از عوارض جانبی بودن، و فاقد خطر آلودگی میکروبی و ویروسی بودن. استفاده از سوزن درمانی لیزری به ویژه در کودکان و به خصوص وقتی با فیزیوتراپی همراه شود به نتایج عالی درمانی منتج می‌شود.