نویسنده: آیت الله محمد خادمی شیرازی
سخن گفتن امام عصر(روحی له الفداء) در کنار بدن مقدس حضرت عسکری(ع)
فلما صرنا بالدار اذا نحن بالحسن بن علی علیهما السلام علی نعشه مکفناً فتقدم جعفر بن علی لیصلی علی اخیه، فلما هم باتکبیر خرج صبی بوجهه سمرة بشعره قطط بأسنانه، تفلیج فجبذ رداء جعفر بن علی و قال: «تأخر یا عم فانا احق بالصلوة علی ابی». فتأخر جعفر بن علی و قد ارتد وجهه فتقدم الصبی فصلی علیه و دفن الی جانب قبر ابیه.(1)در تاریخ شهادت حضرت امام حسن عسکری(ع)، مرحوم علامه مجلسی، رضوان الله علیه، نقل می کند که راوی حدیث می گوید: چون وارد منزل حضرت عسکری(ع) شدیم، جنازه مقدسش را که غسل داده و کفن کرده بودند، دیدیم. جعفر بن علی (برادر آن حضرت) خواست بر بدن امام(ع) نماز گزارد. هنگامی که خواست تکبیر بگوید ناگهان طفلی ماه روی نقاب بر چهره و با موهای پرپشت و دندانهایی باز و از هم جدا از پس پرده بیرون آمد و عبای جعفر را گرفته، او را عقب زد و فرمود: «عمو! عقب برو. من باید بر پدرم نماز بخوانم، زیرا من اولی و سزاوارترم.» در این هنگام جعفر در حالی که رنگ صورتش دگرگون شده بود، کنار رفت. آن حضرت بر پدر نماز گزارد و حضرت عسکری(ع) را در کنار پدر بزرگوارش، حضرت امام علی النقی سلام الله علیهما به خاک سپردند.
-اولویت امام زمان(ع) بر جعفر بن علی برای نمازگزاردن بر پدر به جهات متعددی است از جمله اینکه آن حضرت فرزند حضرت عسکری(ع) بوده است و نیز اینکه «امام باید بر امام نماز بخواند» و دیگر مقام والای تقوای حضرتش و بی بهره بودن جعفر از تقوی و پرهیزگاری در آن زمان.
همان گونه که خوانندگان گرامی اطلاع دارند هنگام شهادت حضرت امام حسن عسکری(ع) وجود مقدس حضرت بقیة الله عجل الله فرجه الشریف پنج ساله بوده اند و در حالی که منزل و خانواده آن حضرت در محاصره حکومت وقت بود، مع الوصف دشمنان نتوانستند به آن حضرت دسترسی یابند و حضرتش در مقابل چشم آنان جعفر را عقب رانده، بر جنازه پاک پدر، حضرت امام حسن عسکری(ع) نماز گزارد. آری، این است معنای ولایت مطلقه ی الهیه.
پی نوشت ها :
1-بحار الانوار، ج 50، ص 332.
منبع: خادمی شیرازی، محمّد، (1387)، تحفه امام مهدی، تهران، نشر موعود عصر(عج)، چاپ سوم.
