درمان بداخلاقی کودکان

علائم و نشانه های این گونه کودکان عبارت است از:
-عدم اعتماد به والدین خود،
-درشت گوی،
-ناسازگاری گاهی،
-زیان رساندن و شکستن وسایل،
-توقع برآورده شدن خواسته ها (با سرعت)،
-جدال و دعوای زیاد،
-لجبازی و خشونت برای رسیدن به اهداف،
-تقلب در امتحان،
-بی قراری در زمان خواب،
-نجوشیدن با دیگران،
-دزدی(گاهی)،
-لاف زدن و دروغگویی،
-جلب توجه به هر طریقی،
-عصیان( غالباً)
-پرسر و صدا.

عوامل پدید آورنده

-عدم برخورداری از محبت کافی،
-بداخلاقی و پرخاشگری والدین،
-عدم برخورداری از تربیت اصولی و صحیح،
-وجود درگیری در خانواده،
-بیماری (گاهی)،
-شرایط رشد (گاهی)،
-احساس لطمه خوردن به استقلال از طرف کودکان،
-ناتوانی در حل مشکلات،
-دوری از والدین،
-عدم ارضای نیازهای اساسی،
-احساس ناامنی در خانواده،
-جهل و عدم آگاهی والدین،
-بی نظمی و نبودن یک نظام تربیتی صحیح در خانواده،
-سختگیری های بی مورد،
-عدم برخورداری از آزادی عمل،
-محرومیت و ناکامی زیاد.

چگونگی عملکرد

-آموزش شیوه های رفتاری مناسب به کودک،
-تذکر به موقع و به جا به کودک،
-تأمین نیازهای مختلف کودک،
-مورد توجه و محبت قرار دادن کودک،
-تائید و تشویق رفتار مناسب،
-فراهم آوردن محیطی سالم و صمیمی برای کودک.
منبع: نجاتی، حسین، (1388)، روانشناسی کودک، تهران، نشر بیکران، چاپ دهم.