اولین مسابقه دوچرخه سواری مشهور" توردوفرانس "در فرانسه آغاز شد .این مسابقه که شرکت در آن برای همه دوچرخه سواران دنیا آزاد است ،توسط مدیر روزنامه" اقو "فرانسه به نام" هانری دوگرانژ "تاسیس شد و تا به حال ۵۴ بار انجام شده است .مسیر مسابقه توردوفرانس ،بین ۴۵۰۰ و ۴۶۰۰ کیلومتر بوده و شامل جاده های صاف ارتفاعات و نقاط گرم و سرد است.
در طول این رقابتها که از سال ۱۹۰۳ آغاز شده، اتفاقات و ماجراهای جالبی روی داده که خواندن آنها خالی از لطف نیست.
طولانی ترین مسیر این تور مربوط به سال ۱۹۲۶است که رکابزنان مجموعا مسافت ۵۷۴۵ کیلومتر را رکاب زدند.
درسال ۲۰۰۴ طول مسیر دوچرخه سواران به حدود ۳۵۸۴ کیلومتر رسید.
پیراهن طلایی را دوچرخه سواری برتن می کند که در مجموع مراحل در مقام نخست ایستاده باشد. "روژه کریستف" برای اولین بار در سال ۱۹۱۹ پیراهن طلایی را تصاحب کرد.
پیراهن سلطان کوهستان (قرمز و سفید) را دوچرخه سواری برتن می کند که بیشترین امتیاز را در مسیرهای کوهستانی بدست آورد.
پیراهن سفید را دوچرخه سواری برتن می کند که بهترین دوچرخه سوار جوان در تور باشد.
در نخستین دوره این رقابتها، (۱۹۰۳ و ۱۹۰۴هر تور ۲۴۲۸ کیلومتر در شش مرحله بود و در هر مرحله به صورت متوسط ۴۰۴ کیلومتر در روز توسط دوچرخه سواران پیموده می شد.
در سالهای آغازین، به دلیل نقص و اشکال در علامت گذاری مسیرها، بسیاری از دوچرخه سواران به اشتباه، مسیرهای دیگر را رکاب می زدند.
در سال ۱۹۰۴چهار دوچرخه سوار که در صدر قرار داشتند، بخشی از مسیر تور را با قطار مسافری طی کردند و اندکی قبل از خط پایان از قطار پیاده شده و شاد و سرحال با دوچرخه خود را به مقصد رساندند منتهی حقه آنان کشف و از دور مسابقات حذف شدند.
هنری کرنت" دوچرخه سوار پیروز سال ۱۹۰۴ توردوفرانس" در یک مرحله از این رقابتها به دلیل خوردن ران مرغ مسموم که به عمد به او داده شده بود، دچار خواب آلودگی شد و از دوچرخه به زمین سقوط کرد.
کرنت مقام پنجم را در این تور بدست آورد ولی با کشف تقلب چهار دوچرخه سوار که بخشی از مسیر را به وسیله قطار طی کرده بودند، او با گذشت شش ماه از این رقابتها، به عنوان فاتح تور شناخته شد و تا امروز نیز نام او به عنوان جوانترین پیروز در تاریخ توردوفرانس ثبت شده است.
در سال ۱۹۰۵ لوئیز تروسلی برنده توردوفرانس شد. این دوچرخه سوار توانست در تمامی مراحل به مقام نخست دست یابد اما تمامی جوایز دریافتی خود را که مبلغ چهار هزار فرانک بود، در قمار باخت.
در سال ۱۹۰۷ هنری پپین گوتان که به طبقه اشراف زادگان تعلق داشت، برای تفریح و گذراندن وقت تصمیم به شرکت در مسابقات توردوفرانس گرفت. وی به دلیل عادت به زندگی تجملاتی، سه دوچرخه سوار را در تیم خود استخدام کرد که بین راه نیاز تشنگی او را برطرف سازند و در سربالایی ها وی را حمایت کرده و به جلو هول دهند.
از این سال حمل آب برای دوچرخه سواران رایج شد، هرچند که این نجیب زاده بیشتر از پنج مرحله طاقت نیاورد و از دور مسابقات خارج شد.
در سال های نخست توردوفرانس، دوچرخه سواران می بایست تنها به خود متکی باشند. در سال ۱۹۱۳ اوژن کریستف در مرحله کوهستانی با اختلاف ۱۸ دقیقه پیشتاز این مسابقات بود ولی با نقصی که در چرخ جلو دوچرخه اش بوجود آمد، مجبور شد دوچرخه اش را ۱۰ کیلومتر تا رسیدن به یک آبادی و تعمیر آن، روی شانه اش حمل کند.
او با یک خوش شانسی مواجه شد و آهنگر محله وسایل کار خود را در اختیارش قرار داد. اوژن بالاخره با کمک فرزند ۷ ساله آهنگر دوچرخه را برای ادامه مسابقه تعمیر کرد ولی مسوولان فنی توردوفرانس وی را به دلیل استفاده از کمک دیگران به یک دقیقه مجازات زمانی محکوم کردند. در هر حال خرابی دوچرخه برای او به قیمت تلف شدن ۴ ساعت تمام شد و او در مجموع امتیازات تنها به مقام هفتم رسید.
در سال ۱۹۸۹ گرگ لمون با وجود برجای ماندن ساچمه های چند گلوله در بدنش برنده توردوفرانس شد. شوهر خواهرش وی را به هنگام شکار به جای یک بوقلمون هدف قرار داده بود. ۳۰ ساچمه می بایست از بدن وی خارج می شد.
میگوئل ایندوراین اسپانیایی اولین کسی است که ۵ بار متمادی در توردوفرانس برنده شده است ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۵
بین سالهای ۱۹۹۶ تا ۱۹۸۹ به برنده توردوفرانس یک دستگاه آپارتمان در مرلین پالژ به ارزش ۱۲۰ هزار فرانک هدیه می شد و همه برندگان، آپارتمان های خود را در همان محل به زیر قیمت می فروختند. در سال ۱۹۸۸ برنده تور همچنین یک دستگاه پژو ? ????نیز هدیه گرفت.
جینو بارتالی در سال ? ?????برنده توردوفرانس شد. او ده سال بعد یعنی در سال ۴۰۵ نیز باردیگر فاتح این تور شد. بارتالی که یک کاتولیک معتقد بود، در ایام جنگ جهانی به خدمت صومعه درآمد.
در سال ۱۹۰۳ حق شرکت در توردوفرانس به ۱۰فرانک بالغ می شد. جایزه دریافتی برنده تور در همین سال، سه هزار فرانک بود.
موریس گارین در سال ۱۹۰۳ با دو ساعت و ۴۹ دقیقه اختلاف نسبت به نفر دوم (رنه پوتیر) زودتر به خط پایان رسید. بیشترین میزان اختلاف زمانی نفر اول با نفر آخر در تاریخ توردوفرانس مربوط به همین دوره است که از مجموع ۲۱ دوچرخه سوار که موفق به رسیدن به پایان خط شدند، این زمان به ۶۴ ساعت و ۴۷ دقیقه رسید.
توردوفرانس یا شاید تور مصائب تاکنون ۴ کشته برجای گذاشته است. در سال ۱۹۱۰ آدولفو هیلری به دلیل غرق شدن در دریا در روز استراحت جان باخت.
در سال ۲۰۰۵ یک پسربچه ۱۱ ساله هلندی بعد از جر و بحث لفظی با والدینش، به تقلید از دوچرخه سواران مشهور توردوفرانس، با دوچرخه خود از خانه خارج شده و بیش از ۱۷۴ کیلومتر رکاب زد. پیتر اسکوتوئیس ۱۱ ساله پس از ترک خانه که در دهکده هرکنبوچ واقع شده، به جای رفتن به مدرسه مسیر شمال را در پیش گرفت تا ضمن دوچرخه سواری عصبانیت خود را تخلیه کند. وی سپس تمام روز را رکاب زده و بعد از طی ۱۰۰ کیلومتر مسافت به شهر نیمگن رسید. هنگامی که تصمیم به بازگشت گرفت، پلیس از طریق والدینش مطلع شده و او را در اوایل صبح روز بعد پیدا کرد در حالیکه ۱۷۵ کیلومتر رکاب زده بود.
این در حالی است که در همان روز، مرحله یازدهم توردوفرانس به مسافت ۱۶۴ کیلومتر برگزارشده بود.
پیراهن سبز امتیازی یا "مایلوت ورت" نخستین بار در رقابت های سال ۱۹۵۳ تور دوچرخه سواری دور فرانسه معرفی شده و از آن پس دومین پیراهن یا جایزه مهم تور بعد از پیراهن طلایی محسوب می شود.
به گزارش سایت سایکلینگ نیوز، این پیراهن مختص اسپرینترها یا رکاب زنان سرعتی است اما لزوما به سریع ترین دوچرخه سوار یک تور اهدا نمی شود بلکه کسی آن را به تن خواهد کرد که از نظر سرعت در جاده ها و استقامت در کوهستان ثبات بیشتری داشته باشد. بسیاری از رکاب زنان به محض عبور از خط امتیازی در نیمه راه، دست از تلاش برداشته و بقیه مسیر را با دسته طی می کنند اما هر امتیاز برای به تن کردن پیراهن سبزرنگ ضروری است.
برندگان سابق این پیراهن شامل ادی مرکس، فردی مارتنز، شون کلی، دیامولودین عبدو یاپاروف، لورن ژالابرت و اریک زابل هستند که زابل شش دوره پیاپی از۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ پیراهن سبز امتیازی را برده ست.
وی در سالهای گذشته مغلوب رابی مک ایون و بادن کوک شده اما آنها با مشقت تمام توانسته اند پیراهن سبز را از تن وی خارج کنند. در دنیای دوچرخه سواری مثل مشهوری است که می گوید "هر دوچرخه سوار به اندازه آخرین مسابقه اش خوب است."
پیراهن کوهستان که سابقه طولانی در رقابت های دوچرخه سواری دور فرانسه دارد، از سال ۱۹۳۳ به سربالاروهای برتر اهدا شده و ۲۰ سال بیشتر از پیراهن سبز امتیازی قدمت دارد.
کسب این پیراهن همیشه افتخار و غرور خاصی برای فاتحانش به همراه داشته اما در سالهای اخیر اغلب تیم ها به دوچرخه سواران سربالارو توصیه می کنند پیراهن خال خالی را از یاد برده و به تصاحب پیراهن طلایی فکر کنند.
فاتحان سابق این پیراهن عبارتند از فاستو چوپی، فدریکو باهامونتس (شش بار)، چارلی گل، ادی مرکس، لوسین فان ایمپه (شش بار)، برنار هینو، لوییز هره را، کلودیو چیاپوچی، لورن ژالابر، و ریچارد ویرنکو.
ویرنکو صاحب رکورد هفت دوره پوشیدن پیراهن کوهستان است که اکنون از دوچرخه سواری خداحافظی کرده و رقابت برای فتح این سکو آزاد است.
فتح پیراهن کوهستان نیز همانند پیراهن امتیازی، به ثبات و استواری در همه مراحل نیاز دارد اما به شیوه ای متفاوت.
کسی که می خواهد پیراهن کوهستان را به تن کند، لازم نیست در همه مراحل کفی یا دارای شیب کم، خود را به زحمت اندازد. فتح تنها چند مسیری که در ارتفاعات بالا قرار دارند آنقدر ارزش دارد که پیراهن کوهستان را برای یک سربالارو به ارمغان آورد.
پیراهن سفیدرنگ رقابتهای توردوفرانس نیز به بهترین دوچرخه سوار جوان مسابقات اهدا می شود.
http://www.aftabir.com منبع : آفتاب
نکاتی جالب و خواندنی از رقابتهای دوچرخه سواری توردوفرانس
نود و چهارمین دوره رقابتهای معتبر بین المللی دوچرخه سواری دور فرانسه که به "تور دوفرانس" معروف است، امسال از ۱۶ تیرماه با برگزاری مرحله پرولوگ به مسافت ۸ کیلومتر از شهر لندن آغاز می شود.در طول این رقابتها که از سال ۱۹۰۳ آغاز شده، اتفاقات و ماجراهای جالبی روی داده که خواندن آنها خالی از لطف نیست.
خواندنی های این تور به نقل از سایت اینترنتی W.AKTEN آلمان:
این رقابتها از سال ۱۹۰۳ پایه گذاری و آغاز شده است.طولانی ترین مسیر این تور مربوط به سال ۱۹۲۶است که رکابزنان مجموعا مسافت ۵۷۴۵ کیلومتر را رکاب زدند.
درسال ۲۰۰۴ طول مسیر دوچرخه سواران به حدود ۳۵۸۴ کیلومتر رسید.
پیراهن طلایی را دوچرخه سواری برتن می کند که در مجموع مراحل در مقام نخست ایستاده باشد. "روژه کریستف" برای اولین بار در سال ۱۹۱۹ پیراهن طلایی را تصاحب کرد.
پیراهن سلطان کوهستان (قرمز و سفید) را دوچرخه سواری برتن می کند که بیشترین امتیاز را در مسیرهای کوهستانی بدست آورد.
پیراهن سفید را دوچرخه سواری برتن می کند که بهترین دوچرخه سوار جوان در تور باشد.
در نخستین دوره این رقابتها، (۱۹۰۳ و ۱۹۰۴هر تور ۲۴۲۸ کیلومتر در شش مرحله بود و در هر مرحله به صورت متوسط ۴۰۴ کیلومتر در روز توسط دوچرخه سواران پیموده می شد.
در سالهای آغازین، به دلیل نقص و اشکال در علامت گذاری مسیرها، بسیاری از دوچرخه سواران به اشتباه، مسیرهای دیگر را رکاب می زدند.
در سال ۱۹۰۴چهار دوچرخه سوار که در صدر قرار داشتند، بخشی از مسیر تور را با قطار مسافری طی کردند و اندکی قبل از خط پایان از قطار پیاده شده و شاد و سرحال با دوچرخه خود را به مقصد رساندند منتهی حقه آنان کشف و از دور مسابقات حذف شدند.
هنری کرنت" دوچرخه سوار پیروز سال ۱۹۰۴ توردوفرانس" در یک مرحله از این رقابتها به دلیل خوردن ران مرغ مسموم که به عمد به او داده شده بود، دچار خواب آلودگی شد و از دوچرخه به زمین سقوط کرد.
کرنت مقام پنجم را در این تور بدست آورد ولی با کشف تقلب چهار دوچرخه سوار که بخشی از مسیر را به وسیله قطار طی کرده بودند، او با گذشت شش ماه از این رقابتها، به عنوان فاتح تور شناخته شد و تا امروز نیز نام او به عنوان جوانترین پیروز در تاریخ توردوفرانس ثبت شده است.
در سال ۱۹۰۵ لوئیز تروسلی برنده توردوفرانس شد. این دوچرخه سوار توانست در تمامی مراحل به مقام نخست دست یابد اما تمامی جوایز دریافتی خود را که مبلغ چهار هزار فرانک بود، در قمار باخت.
در سال ۱۹۰۷ هنری پپین گوتان که به طبقه اشراف زادگان تعلق داشت، برای تفریح و گذراندن وقت تصمیم به شرکت در مسابقات توردوفرانس گرفت. وی به دلیل عادت به زندگی تجملاتی، سه دوچرخه سوار را در تیم خود استخدام کرد که بین راه نیاز تشنگی او را برطرف سازند و در سربالایی ها وی را حمایت کرده و به جلو هول دهند.
از این سال حمل آب برای دوچرخه سواران رایج شد، هرچند که این نجیب زاده بیشتر از پنج مرحله طاقت نیاورد و از دور مسابقات خارج شد.
در سال های نخست توردوفرانس، دوچرخه سواران می بایست تنها به خود متکی باشند. در سال ۱۹۱۳ اوژن کریستف در مرحله کوهستانی با اختلاف ۱۸ دقیقه پیشتاز این مسابقات بود ولی با نقصی که در چرخ جلو دوچرخه اش بوجود آمد، مجبور شد دوچرخه اش را ۱۰ کیلومتر تا رسیدن به یک آبادی و تعمیر آن، روی شانه اش حمل کند.
او با یک خوش شانسی مواجه شد و آهنگر محله وسایل کار خود را در اختیارش قرار داد. اوژن بالاخره با کمک فرزند ۷ ساله آهنگر دوچرخه را برای ادامه مسابقه تعمیر کرد ولی مسوولان فنی توردوفرانس وی را به دلیل استفاده از کمک دیگران به یک دقیقه مجازات زمانی محکوم کردند. در هر حال خرابی دوچرخه برای او به قیمت تلف شدن ۴ ساعت تمام شد و او در مجموع امتیازات تنها به مقام هفتم رسید.
در سال ۱۹۸۹ گرگ لمون با وجود برجای ماندن ساچمه های چند گلوله در بدنش برنده توردوفرانس شد. شوهر خواهرش وی را به هنگام شکار به جای یک بوقلمون هدف قرار داده بود. ۳۰ ساچمه می بایست از بدن وی خارج می شد.
میگوئل ایندوراین اسپانیایی اولین کسی است که ۵ بار متمادی در توردوفرانس برنده شده است ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۵
بین سالهای ۱۹۹۶ تا ۱۹۸۹ به برنده توردوفرانس یک دستگاه آپارتمان در مرلین پالژ به ارزش ۱۲۰ هزار فرانک هدیه می شد و همه برندگان، آپارتمان های خود را در همان محل به زیر قیمت می فروختند. در سال ۱۹۸۸ برنده تور همچنین یک دستگاه پژو ? ????نیز هدیه گرفت.
جینو بارتالی در سال ? ?????برنده توردوفرانس شد. او ده سال بعد یعنی در سال ۴۰۵ نیز باردیگر فاتح این تور شد. بارتالی که یک کاتولیک معتقد بود، در ایام جنگ جهانی به خدمت صومعه درآمد.
در سال ۱۹۰۳ حق شرکت در توردوفرانس به ۱۰فرانک بالغ می شد. جایزه دریافتی برنده تور در همین سال، سه هزار فرانک بود.
موریس گارین در سال ۱۹۰۳ با دو ساعت و ۴۹ دقیقه اختلاف نسبت به نفر دوم (رنه پوتیر) زودتر به خط پایان رسید. بیشترین میزان اختلاف زمانی نفر اول با نفر آخر در تاریخ توردوفرانس مربوط به همین دوره است که از مجموع ۲۱ دوچرخه سوار که موفق به رسیدن به پایان خط شدند، این زمان به ۶۴ ساعت و ۴۷ دقیقه رسید.
توردوفرانس یا شاید تور مصائب تاکنون ۴ کشته برجای گذاشته است. در سال ۱۹۱۰ آدولفو هیلری به دلیل غرق شدن در دریا در روز استراحت جان باخت.
۱۹۳۵ فرانسسکو سپادا از دوچرخه سقوط کرد.
۱۹۶۷ توم سمپول به دلیل دوپینگ درگذشت.۱۹۹۵ فابیو کاسارتی به دلیل سقوط از دوچرخه جان باخت.
در سال ۱۹۱۳ از مجموع۱۴۰ شرکت کننده تنها ۲۵ نفر به خط پایان رسیدند.در سال ۲۰۰۵ یک پسربچه ۱۱ ساله هلندی بعد از جر و بحث لفظی با والدینش، به تقلید از دوچرخه سواران مشهور توردوفرانس، با دوچرخه خود از خانه خارج شده و بیش از ۱۷۴ کیلومتر رکاب زد. پیتر اسکوتوئیس ۱۱ ساله پس از ترک خانه که در دهکده هرکنبوچ واقع شده، به جای رفتن به مدرسه مسیر شمال را در پیش گرفت تا ضمن دوچرخه سواری عصبانیت خود را تخلیه کند. وی سپس تمام روز را رکاب زده و بعد از طی ۱۰۰ کیلومتر مسافت به شهر نیمگن رسید. هنگامی که تصمیم به بازگشت گرفت، پلیس از طریق والدینش مطلع شده و او را در اوایل صبح روز بعد پیدا کرد در حالیکه ۱۷۵ کیلومتر رکاب زده بود.
این در حالی است که در همان روز، مرحله یازدهم توردوفرانس به مسافت ۱۶۴ کیلومتر برگزارشده بود.
آشنایی با چهار پیراهن مهم در توردوفرانس
پیراهن طلایی توردوفرانس که در واقع "پیراهن زردرنگ" نام دارد، پیش از این هفت بار بر تن "لانس آرمسترانگ" آمریکایی پوشیده شده و اسطوره جاودانه خود را یافته است.پیراهن سبز امتیازی یا "مایلوت ورت" نخستین بار در رقابت های سال ۱۹۵۳ تور دوچرخه سواری دور فرانسه معرفی شده و از آن پس دومین پیراهن یا جایزه مهم تور بعد از پیراهن طلایی محسوب می شود.
به گزارش سایت سایکلینگ نیوز، این پیراهن مختص اسپرینترها یا رکاب زنان سرعتی است اما لزوما به سریع ترین دوچرخه سوار یک تور اهدا نمی شود بلکه کسی آن را به تن خواهد کرد که از نظر سرعت در جاده ها و استقامت در کوهستان ثبات بیشتری داشته باشد. بسیاری از رکاب زنان به محض عبور از خط امتیازی در نیمه راه، دست از تلاش برداشته و بقیه مسیر را با دسته طی می کنند اما هر امتیاز برای به تن کردن پیراهن سبزرنگ ضروری است.
برندگان سابق این پیراهن شامل ادی مرکس، فردی مارتنز، شون کلی، دیامولودین عبدو یاپاروف، لورن ژالابرت و اریک زابل هستند که زابل شش دوره پیاپی از۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ پیراهن سبز امتیازی را برده ست.
وی در سالهای گذشته مغلوب رابی مک ایون و بادن کوک شده اما آنها با مشقت تمام توانسته اند پیراهن سبز را از تن وی خارج کنند. در دنیای دوچرخه سواری مثل مشهوری است که می گوید "هر دوچرخه سوار به اندازه آخرین مسابقه اش خوب است."
پیراهن کوهستان که سابقه طولانی در رقابت های دوچرخه سواری دور فرانسه دارد، از سال ۱۹۳۳ به سربالاروهای برتر اهدا شده و ۲۰ سال بیشتر از پیراهن سبز امتیازی قدمت دارد.
کسب این پیراهن همیشه افتخار و غرور خاصی برای فاتحانش به همراه داشته اما در سالهای اخیر اغلب تیم ها به دوچرخه سواران سربالارو توصیه می کنند پیراهن خال خالی را از یاد برده و به تصاحب پیراهن طلایی فکر کنند.
فاتحان سابق این پیراهن عبارتند از فاستو چوپی، فدریکو باهامونتس (شش بار)، چارلی گل، ادی مرکس، لوسین فان ایمپه (شش بار)، برنار هینو، لوییز هره را، کلودیو چیاپوچی، لورن ژالابر، و ریچارد ویرنکو.
ویرنکو صاحب رکورد هفت دوره پوشیدن پیراهن کوهستان است که اکنون از دوچرخه سواری خداحافظی کرده و رقابت برای فتح این سکو آزاد است.
فتح پیراهن کوهستان نیز همانند پیراهن امتیازی، به ثبات و استواری در همه مراحل نیاز دارد اما به شیوه ای متفاوت.
کسی که می خواهد پیراهن کوهستان را به تن کند، لازم نیست در همه مراحل کفی یا دارای شیب کم، خود را به زحمت اندازد. فتح تنها چند مسیری که در ارتفاعات بالا قرار دارند آنقدر ارزش دارد که پیراهن کوهستان را برای یک سربالارو به ارمغان آورد.
پیراهن سفیدرنگ رقابتهای توردوفرانس نیز به بهترین دوچرخه سوار جوان مسابقات اهدا می شود.
http://www.aftabir.com منبع : آفتاب
/ج
