از نظر لغوی، شیطان برگرفته از ریشه «شطن» و «شیطن» است که معنای «دور شدن» می دهد. البته به گروهی از دانشمندان بر این باورند که نون آن زاید است و اصل آن از «شاط» یا «یشیط» می باشد که به معنای «هلاکت» و یا «شدت غضب» است؛ اما اهل تحقیق این گفته را قبول ندارند(شیخ زاده،1387: 12). در واقع، شیطان اسم جنس و نامی عام و فراگیر است که برای هر موجود شریر، متمرد و فریب کار به کار می رود. درباره ریشه واژه شیطان همان طور که گفته شد اختلاف نظر وجود دارد. برخی از لغت شناسان واژه شیطان اسم جنس و نامی عام و فراگیر است که برای هر موجود شریر متمرد، و فریب کار به کار می رود درباره ریشه واژه شیطان همان طور که گفته شد اختلاف نظر وجود دارد. برخی از لغت شناسان واژه شیطان را غیر تازی و گرفته شده از زبان عبری و به معنای دشمن و شریر و عده ای آن را کلمه ای عربی می دانند. دلیل نام گذاری شیطان به این واژه بنا بر احتمال، دشمنی، کینه ورزی، شرارت، دوری و انحراف از حق و تمرد و سرکشی در برابر فرمان الهی یا هلاکت و شدت غضب اوست. در اوستا از شیطان با نام «انگرمینیو» یاد شده که دارای ویژگی: بدسرشت، نابکار، ناپاک، دارای کیش زیان بخش، زشت منش،مورد صدهزار نفرین، تبهکار، پُر گزند، مرگ آفرین، بدکنش و هرزه می باشد(آشنایی،1384: 19و 27). هم چنین شیطان در دین یهود به معنای «دشمن» یا «تهمت زننده» معرفی شده و نام فرشته ای است که مؤمنان را مورد محک قرار می دهد. البته شیطان در دین یهود به عنوان دشمن خدا شناخته نشده است؛ بلکه یک خادم خداست که وظیفه دارد ایمان بشریت را مورد آزمایش قرار دهد. در دین اسلام نیز شیطان سمبل عدم اطاعت به درگاه خداوند بوده و نقش ویژه اش گمراه کردن انسان هاست(سید محمد،1386: 98و 99). باید به این نکته توجه داشت که ابلیس غیر از شیطان است، زیرا شیطان موجودی فتنه انگیز، موذی و مضر است که پیوسته در صدد آزار و اذیت و انحراف می باشد و برای اختلاف و فساد کوشش می کند؛ اما ابلیس یک اسم خاص است که به معنای مأیوس از رحمت خداست و آن موجودی سرکش است که از روی نافرمانی، دستور خداوند را اطاعت نکرده است(شیخ زاده،1387: 14).
در خصوص پرستش شیطان یا شیطان پرستی باید دانست که شیطان پرستی یک جریان ضد مذهبی است که علیه نظم دینی شکل گرفته و هویت این جریان به طور مشخص در مقابله با مسیحیت کلاسیک به وجود آمده است. به این معنا که در قرون وسطی بر اثر سخت گیری های مذهبی، افرادی به جای راه کلیسا، راه شیطان را در پیش گرفتند تا با این سلسله مقابله کنند. تعاریف و توصیفاتی که در شیطان پرستی از شیطان می شود نیز بیشتر از منابع مذهبی همان دوران گرفته شده است. حتی تصاویری که از شیطان کشیده می شود هم بیشتر انگاره هایی هستند که قبلاً در کتب مذهبی توصیف شده اند(سرابی،1388: 20). اما از منظر جامعه شناختی،پیروان شیطان افرادی هستند که ادعاهای خاصی دارند و تصور می کنند که راه نجات را یافته اند و می خواهند این راه را به بشر ارایه دهند(ماه نامه مسجد، 1387: 44و 45) شیطان پرستی در بسیاری از نقاط دنیا مشاهده می شود. به عنوان مثال، در میان قبایل آفریقایی نشانه هایی از پرستش شیطان یافت شده است. در کاوش های بین النهرین نیز بت هایی به دست آمد که برای شیاطین ساخته شده بودند. هم چنین در شمال اروپا تا قبل از گسترش مسیحیت، پرستش «الهه تاریکی» رواج داشته و در اسکاندیناوی مراسمی خاص برای «اودین» یا همان «خدای مرگ» بر پا می شده است (سرابی، 1388: 13). اما شروع شیطان پرستی جدید به اوایل قرن نوزدهم بر می گردد که در آن بعضی از اشراف انگلستان که عضو گروه فراماسونری بودند به رهبری «سِر فرانسیس داشود» گروهی از شیطان پرستان را به نام «باشگاه آتش جهنم» در لندن تأسیس کردند و از اوایل همین قرن لندن مرکز اصلی شیطان پرستان در اروپا شد و استفاده از مواد مخدر و انجام مراسم مبتذل جنسی فعالیت اصلی این گروه را تشکیل می داد. رفته رفته،در دهه های 1960 میلادی، شیطان پرستی توسط سرمایه داران یهود مورد حمایت قرار گرفت و چند گروه شیطان پرست در انگلستان و آمریکا به وجود آمد که معروف ترین آن ها «کلیسای شیطان» در سانفرانسیسکو توسط آنتون زندر لاوی(ANTON SZANDOR LAVEY)بود (سید محمد،1386: 99). لاوی در سال 1930 در شیکاگو به دنیا آمد. او شغل و تحصیلات مناسبی نداشت و مدتی در سیرک پیانو می نواخت. مدتی نیز در ادراه پلیس عکاس بود. سپس لاوی در سال 1966«کلیسای شیطان» را بنیان گذاری کرد و با تراشیدن سر و مدل خاص ریش، شکل ظاهری خود را شبیه به تصویری درآورد که معمولاً از شیطان کشیده می شد. او به تقلید از کلیسا فرمان هایی را تعیین کرد و تشکیلاتی از کاهنان و مراسم مذهبی را فراهم آورد. رفته رفته کلیسای لاوی مورد استقبال عده ای از افراد واقع شد که پیروان آن به وجود خدا و شیطان اعتقاد نداشتند. آن ها اعتقاد داشتند که پس از مرگ دنیایی وجود ندارد و دنیای اطراف هم سراسر با تباهی پر شده است. پس انسان باید تنها به خود بیاندیشد و مفهومی به نام پرستش وجود ندارد(سرابی،1388: 20). لاوی سپس 11 قانون شیطانی وضع کرد که اگر چه نظام نامه ای اخلاقی نیست ولی راهنمائی کلی برای زندگی شیطان پرستان ارائه کرده است. این 11 قانون عبارت است از:
1ـ هرگز نظراتت را قبل از آن که از تو بپرسند بازگو نکن.
2ـ هرگز مشکلاتت را قبل از آن که مطمئن شوی دیگران می خواهند بدانند بازگو نکن.
3ـ وقتی مهمان کسی هستی به او احترام بگذار درغیر این صورت هرگز به آن جا نرو.
4ـ اگر مهمانت مزاحم توست با او بدون شفقت و با بی رحمی رفتار کن.
5ـ هرگز قبل از این که علامتی از طرف مقابلت ندیده ای به او پیشنهاد رابطه جنسی نده.
6ـ هرگز چیزی را که متعلق به تو نیست برندار، مگر آن که داشتن آن برای کس دیگری سخت است و از تو می خواهد آن را بگیری.
7ـ اگر از جادو به طور موفقیت آمیزی برای کسب خواسته هایت استفاده کرده ای، قدرت آن را اعتراف کن و اگر پس از بدست آوردن خواسته هایت قدرت جادو را نفی کنی، تمام آن چه را که به دست آورده ای از دست خواهی داد.
8ـ هرگز از چیزی که نمی خواهی در معرض آن باشی شکایت نکن.
9ـ کودکان را آزار نده.
10ـ حیوانات را آزار نده مگر این که مورد حمله قرار بگیری یا برای شکار آن ها.
11ـ وقتی در سرزمین آزاد قدم بر می داری کسی را آزار نده و اگر کسی تو را مورد آزار قرار داد از او بخواه که ادامه ندهد و اگر ادامه داد نابودش کن.
سپس لاوی (1998) کتاب «شیطان سخن می گوید» را نوشت که با مقدمه ای از اسقف اعظم کلیسای شیطان به نام «مارلین مانسون» به چاپ رسید. البته قبل از این کتاب «کتب مقدس شیطانی» (1969)، «جادوی شیطانی» (1970) و «مناسک شیطانی» (1972) به چاپ رسیده بودند که از مهم ترین کتاب های مورد احترام شیطان پرستان به شمار می روند(سید محمد، 1386: 100و 101). پس از فوت وی، از کلیسای لاوی گروهی منشعب شدند و به سرپرستی «مایکل آکینو» معبد «ست» را تأسیس کردند. تفاوت این گروه با فرقه لاوی این است که این گروه وجود شیطان را به عنوان مظهر تاریکی باور داشتند و او را می پرستیدند. آن ها شیطان را تنها قدرت برتر جهان می پنداشتند. به تدریج نیز گروه های دیگری به طور جداگانه اندیشه های شیطان پرستی را دنبال کردند(سرابی،1388: 20).طوری که شیطان پرستی هنوز هم در این جهان مدرن وجود دارد و طرف داران آن در نقاط مختلفی از جهان پراکنده اند که برخی از آنان در کشورهای اسلامی زندگی می کنند. مهم ترین آن ها یعنی «یزیدی ها» در زمان معاصر ابلیس را مورد پرستش قرار می دهند و محل زندگی اکثر آن ها در ناحیه «موصل عراق» و ناحیه «شیخان» است که مهد دولت آشور بوده است. دسته دیگر مقیم کردستان و دو آبادی حوالی حلب و ناحیه سنجار در 160 کیلومتری موصل هستند. بعضی نیز در ارمنستان و ایروان و اطراف تفلیس و گروهی هم در جنوب ایران ساکن هستند؛ ولی از جهت این که یکی از برنامه های آیین آن ها مخفی داشتن مذهب خودشان است، اطلاعات کافی از ریشه و برنامه دین آن ها در دسترس نیست. این شیطان پرستان از دل و جان و با خلوص نیت شیطان را می پرستند و نجات دنیا و آخرت خود را در پرستش شیطان اعظم و مقتدر می دانند و معتقدند که کلید سعادت و تمام ناز و نعمت دنیا در دست شیطان است. به باور آن ها هر کس شیطان را پرستش کند که از موهبت او برخوردار می شود و هر کس از شیطان بزرگ و مقتدر روی برگرداند به روزگار ذلت و بدبختی به سر خواهد برد. اما با وجود این پرستش، آن ها اعتقاد دارند که شیطان پس از وقوع درگیری با خدا سقوط می کند، اما بعداً با خدا صلح و سازش می کند و دوباره مقام والای خود را باز می یابد. شیطان پرستان عقیده ای دارند مبنی بر این که شخصی به نام شداد دست نیاز به سوی شیطان دراز کرد و شیطان نیز خواسته او را برآورده کرد و از ایمان او خوشحال شد و برای او بهشتی ساخت که سراسر عمر خود را در آن به سر برد. ولی پیامبران که از شیطان فرمان نبردند هر کدام به مصیبتی گرفتار شدند. چنان که نوح دچار طوفان و یوسف مبتلای به زندان گشت. گذشته از آن، اغلب مردم جهان در عهد و زمان پیرو شیطان بوده و خواهند بود؛ هر چند که این پیروی و اطاعت برای مدت محدودی باشد(شیخ زاده،1387: 328و 329). گروه دیگری از شیطان پرستان در مصر زندگی می کنند. آن ها در دانشگاه های مصر سازمان و فرقه ای را جهت تبلیغ شیطان پرستی به وجود آورده اند. افکار و عقاید پیروان این گروه وابسته به طبقه ثروتمند مصری و برخی از فرزندان مسئولان بلند پایه سیاسی، هنرمندان و روزنامه نگاران است. رهبر این گروه که عماد الدین حمدی است و لقب «خدمتگزار شیطان» دارد ادعا می کند که تا کنون توانسته است بارها شیطان را فرا بخواند و با او گفت و گو کند؛ ضمن آن که شیطان همه خواسته های او را برآورده کرده است. یکی از بارزترین مراسم های این گروه آن است که به گورستان های مختلف رفته و اجساد مردگان را از قبر خارج می کنند سپس صلیب شکسته یا ستاره شش پر داوودی را در جسد مرده فرو می کنند و سپس دور آن جسد می گردند. هم چنین قربانی هایی از گربه ماده یا سگ به شیطان تقدیم می کنند و خون این حیوانات را به دست و صورت خود می مالند و در یک دایره می چرخند تا شیطان راضی شود. آن ها اگر حیوانی پیدا نکنند دست خود را زخمی می کنند و خون آن را به صورت خود می مالند و سپس یک نسخه از قرآن را پاره می کنند و بعد در حالی که موسیقی راک گوش می کنند به استعمال مواد مخدر و حشیش می پردازند. اسناد و اطلاعات قابل اعتماد نشان می دهد که دست صهیونیست ها در پیدایش گروه منحرفان شیطان پرست مصری در کار می باشد. شیطان پرستان معتقدند دو جا برای تجاوز به دختران مناسب است؛ اول گورستان ها و دوم، ساحل دریا در هنگام شب. آنان عقیده دارند که با این کار تخم شیطان را در رحم دختران قرار می دهند(شیخ زاده،1387: 330و 331). در ایران نیز شواهد وجود دارد که برخی افراد نشانه هایی از شیطان پرستی را بروز داده اند. یکی از مشهورترین این افراد «سرمد کاشانی» است که در دوره صفویه زندگی می کرد و چندین بار تغییر فرقه داد و در نهایت چون رفتارهایی غیر معمولی هم چون : عدم پوشیدن لباس از خود نشان می داد یا این که اشعارش باعث شک و تردید پیشوایان مذهبی می شد، به دستور شاه گردن زده شد(سرابی،1388: 20).
بررسی ها نشان می دهند که بیش ترین کلیساهای شیطان در کشورهای آمریکا، ایتالیا، انگلستان، آلمان و چین دایر می باشد. در میان این کشورها، آلمان بدترین و فجیع ترین مکان ها برای انجام مراسم شیطان پرستی است. در ایتالیا 600 گروه شیطان پرست وجود دارد که تعداد پیروان آن ها به 600 هزار نفر می رسد. در برخی از دانشگاه های ایتالیا حتی رشته شیطان پرستی ایجاد شده است. در بسیاری از جوامع غربی، شیطان پرستی به یک معضل بزرگ اجتماعی تبدیل شده است(کریمی، 1388: 59). به اعتقاد کارشناسان، در حال حاضر بیش از 1000 فرقه فعال در انگلستان وجود دارند که شهرت آن ها از طریق اینترنت اشاعه پیدا کرده است و آن ها از طریق سایت های اینترنتی معروف به سایت های «خود یاری» برای ترک سیگار، کم کردن وزن بدن،پیدا کردن یک دوست یا شریک زندگی یا شریک در بازار بورس، برای جذب و به دام انداختن جوانان متخصص اقدام می کنند(سید محمد،1386: 106). اما در ایران، شیطان پرستی به معنای دینی و حتی فلسفی آن طرفداران اندکی دارد؛ اگر چه به لحاظ نمادی در سطح شهرها، استفاده از نمادها و پوشش های شیطانی توسط جوانان مشاهده می شود که البته بسیاری از آن ها هدفشان فقط متفاوت بودن است و از شیطان پرستی اطلاعی ندارند. به هر حال آمارهای رسمی و غیر رسمی نمایانگر آن است که مجالس و مهمانی هایی با نام شیطان و شیطان پرستی برگزار می شود و در این مهمانی ها انواع موسیقی های راک، هوی متال و موسیقی هایی که خشونت در آن مجاز می باشد به همراه رقص های آتش و استفاده از مشروبات الکلی، مواد مخدر صنعتی و روان گردان اجرا می شود(ماه نامه مسجد،1387: 46).
آداب و رسوم و مراسم شیطان پرستان:
از جمله شرایط عضویت و پذیرش در گروه های نوظهور شیطان پرستی، مصرف مواد تخدیری بسیار قوی از جمله: کوکائین، حشیش و قرص های اکس است. دلیل استفاده این گروه ها از این مواد، ورود به حالت خلسه برای انجام مراسم های ویژه است. توصیه هایی که شیطان پرستان به اطرافیانشان می کنند، شنیدن آهنگ های تند همراه با خشونت است که وحشت و نفرت را با خود به همراه دارد. آن ها موظفند همیشه خشم و نفرت خود را نسبت به مقدسات اعلام کنند و خود را بیابان گردی بپندارند که از عشق و محبت متنفر است. در اصل، آن ها به جنگ با واقعیت خود پرداخته و به خیال خود به دنبال حقیقت گمشده و حقیقت واقعی هستند. شیطان پرستان می خواهند کمبود و نیاز خود را با خشونت زیاد رفع کنند. به همین خاطر شیطان پرستی یک سراب فلسفی و یک طلسم کم ژرفای عقلانی از خدای ساخته شده توسط بشر است. یکی از نقدهای کاربردی شیطان پرستی این است که ضمن این که شیطان پرستی معمولاً خود را به عنوان راه نجاتی برای توده های تسلیم شده مردم در مقابل دین های اصلی معرفی می کند، بر شایستگی های آن ها در بی نیازی از دیگران و انزواگرایی تأکید می کند و انزواگرایی می تواند به سوء استفاده های مختلفی ختم شود که معمولاً نیز چنین است. چرا که طبیعت انزواگرایانه شیطان اغلب در بازخورد جوامع ناکارآمد است و برای جبران این خلاء از قوانین ادیان سنتی استفاده کرده است(سرابی،1388: 20).
در ایران، شیطان پرستی و فرقه های انحرافی به شعبات گوناگونی تقسیم می شوند که تعداد افراد این گروه ها از 5و 6 نفر شروع می شود و مراسم آن ها نیز معمولاً به این شکل است که در اتاق هایی تاریک و پوشیده شده از پرده های بنفش که روشنایی آن با نور شمع تأمین می شود دور هم جمع می شوند و بعد از شنیدن موسیقی های (METAL)و (BLACKDESS) به کشیدن انواع مخدر مانند: گراس، قرص های اکستاسی و ال. اس. دی مشغول می شوند و زمانی که در حالت خلسه فرو می روند به انجام کارهای زیر می پردازند:
* خودزنی:
آن ها با استفاده از وسایل تیز مانند: چاقو و تیغ به ایجاد جراحت در بدن خود بخصوص انگشتان می پردازند. به دلیل این که انگشت زیاد درد ندارد، ولی خون زیادی از آن خارج می شود و انجام مراسم راحت تر است.
* خون خواری:
به این شکل که خون را به صورت مالیده و آن را می خورند.
* ناخن کشی:
در این حالت یک یا چند ناخن از فرد داوطلب را کشیده از خون آن می خورند.
* خون بازی:
دو نفر را مشخص کرده، ابتدا خون بدن خود را از طریق سرنگ بیرون کشیده و پس از سرد شدن آن را به بدن طرف مقابل و یا خود شخص تزریق می کنند.
مراسم قربانی:
به این شکل که فرد قربانی را بر روی ستاره پنتاگرام خوابانده و 666 ضربه به او می زنند تا کشته شود. آن ها برای انجام این کار اکثراً زنان و نوزادان را می کشند، زیرا از نظر آن ها کودکان معصوم و زنان از نژاد پست می باشند.
البته در شیطان پرستی جدید قربانی کردن مفهومی ندارد، اما برای آنان که هنوز پیرو شیطان پرستی قدیمی و قرون وسطایی هستند این کار در شبی تاریک انجام می شود. به این شکل که قربانی توسط «آب مقدس» غسل داده می شود و بر روی محراب خوابانده می شود. اصولاً قربانی ها قبل از انجام این مراسم بی هوش می شوند و در کامل ترین مراسم قربانی کردن برای شیطان، قربانی پس از کشته شدن و نوشیدن خون وی، توسط آتش سوزانده می شود. در این مراسم خواندن اوراد مخصوصی به زبانی کاملاً بی معنا و گاهی عمدی انجام می شود. یکی دیگر از مراسم شیطان پرستی، مراسم معروف «عبادت سیاه»است که شاید معروف ترین مراسم آن ها باشد. این مراسم در کلیسای شیطان پرستی انجام شده و دقیقاً شبیه مراسم «عشای ربانی» مسیحیت است با این تفاوت که تمام کارها برعکس انجام می شود (سید محمد،1386: 103).
اما یزیدی ها آداب و رسوم و اعتقادات دیگری دارند که عبارت است از:
* یک یزیدی حق ندارد بیش از یک سال از محل خود دور باشد و اگر مجبور شد، زنش بر او حرام می شود. چنان که نمی تواند با زن دیگری هم نزدیکی کند.
* یک یزیدی نباید هیچ گاه داخل دستشویی و حمام شود؛ زیرا از نظر مسلمانان جایگاه شیطان است.
* یک یزیدی نباید با زن غیر یزیدی شوخی کند و یا به او نگاه کند.
* یزیدی نباید داخل مسلمانان شود و نماز خواندن آن ها را تماشا کند و اگر شنید که نمازگزاری از شیطان به خدا پناه می برد، واجب است که او را بکشد.
* یک یزیدی نباید ناخن های خود را بگیرد و سبیل خود را اصلاح کند.
* یزیدیان عقیده دارند که بعد از خلیفه سوم،خلفای بر حق معاویه و اولاد معاویه هستند.
* یزیدیان روز عاشورا را یکی از اعیاد و روزهای مقدس خود می دانند و آرزو می کنند کاش روز عاشورا جزء قشون یزید بودند.
* یزیدیان باید در هر جمعه یک گوسفند صدقه به نام قربانی بت بیاورند.
* یزیدیان می توانند از 12 تا 80 سالگی بین 4 تا 6 زن بگیرند؛ ولی نباید بین آن ها فرق بگذارند. البته امیران این فرقه محدودیت ندارند.
* یزیدیان بعضی از درختان را مقدس می دانند و ؛ آن را می پوشانند یا به آن کهنه می بندند.
* از نظر آن ها اگر کسی یزید را دوست نداشته باشد، خونش حلال است.
* نماز خواندن با امام جماعت مسلمانان را جایز نمی دانند.
* یزیدیان هرگز نباید لعن کنند(شیخ زاده،1387: 333و 334).
ابزارهای شیطان پرستان:
توماس فرمن (T. FEREMAN) که یکی از تحلیلگران سیاسی آمریکا است می گوید: «جنگ با این دشمن (اسلام) با ارتش ممکن نیست؛ بلکه باید در مدارس، مساجد وکلیساها و معابد به رویارویی با آن پرداخت و در این راه جز با همکاری روحانیون،کشیشان و راهبان نمی توان به پیروزی دست یافت». بر اساس همین عقیده و تفکر، اسراییل با حمایت آمریکا در همه کشورها و به خصوص کشورهای اسلامی شروع به فعالیت های مرموز و معنویت گرایی ظاهری کرده است. تبلیغ و ترویج فرهنگ بی بندو باری، خوش گذرانی، لذت جویی، خود خواهی، انتقام جویی و مخالفت با همه ادیان، قوانین و هنجارهای اجتماعی همگی نشان از انتشار و القای تفکرات و اصول شیطان پرستی دارند. اگر چه گروه های شیطان پرست راه های مختلف و متعددی را برای جذب افراد به کار می گیرند و اغلب نیز از راه علایق عمومی وارد می شوند، اما موسیقی همواره نقش اساسی در جذب نوجوانان و جوانان به این گرایش را داشته است. به ویژه آن که اشعار و ترانه های مورد علاقه آن ها به بی راهه و کج راهه منحرف می شود. این گروه های موسیقی از خطوط حرکتی متفاوتی پیروی می کنند و در جهت ترویج عقاید و باورهای خود بهره می برند که طرف داران آن ها دو دسته هستند. دسته اول عده ای که از اهداف و سیر حرکتی موسیقی مورد نظر مطلع هستند و دسته دوم گروهی که بدون اطلاع و آگاهی کافی به شنیدن موسیقی آن ها مبادرت می کنند. نکته مهم این است که شیطان پرستان موظف هستند همیشه خشم و نفرت خود را نسبت به مسیح و سایر مقدسات اعلام کنند و معمولاً این مضامین را در متن اشعار موسیقی هایی که خاص این گروه ها می باشد اعلام می کنند. این مضامین معمولاً در آثار موسیقی رپ(RAP)یا هوی متال (HEAVY METAL)یا زیر مجموعه هایش دیده می شود. موسیقی عمده ای که به این جریان مربوط می باشد، موسیقی متال است که به 3 دسته تقسیم می شود:
* متال جشن و پارتی (PARTY METAL)
که بیشتر به مسائل جنسی و اجتماعی می پردازد.
* متال آشغال(TRASH METAL)
که به مسائلی چون، خشونت، تندی، غضب و مرگ تمرکز دارد.
* متال سیاه (BLACK METAL)
که به طور آشکار به شیطان می پردازد. متن این ترانه ها به وضوح به مسائلی چون: زنای با محارم، تجاوز، شکنجه و قربانی کردن انسان ها اختصاص دارد(سید محمد، 1386: 104-106).
مهم ترین گروه های موسیقی متال نیز عبارتند از: گروه دریای سرخ، باکره فلزی، قاتل، پیامبران سکس، دختران، بوسه، گور، نیروانا، پینک فلوید، ناپالم دِت، پِلی بوی، ملکه و سادوم. تصاویر و یا اصطلاحاتی نیز که بر روی لباس های شیطان پرستان به چاپ می رسد شامل : (COOL CAT)، (METALICA IRON MAIDEN)، (W.A.S.P)، (HEAVEN)، (CHILL OUT )، (HAPPY GENTLEMA)، (KISS)، (HEAVY METAL)، و تصاویری مثل، کله، کله خرگوش و آرم پرچم آلمان در زمان هیتلر (اس اس)می باشد. گروه های شیطان پرست موسیقی راک نیز هم چون : (ROLLING STONES)، (PINK FLOYD)، (KISS)، (BLACK SABBATH)و (W.A.S.P)، طبق نوشته های خود اعلام کرده اند که نفس و زندگی خود را به شیطان سپرده اند و شیطان را چون خدای خود می پرستند. آنان ادعا می کنند شیطان به آن ها قدرتی داده تا به وسیله آن معجزاتی انجام دهند که باعث حتی خودکشی اشخاصی می شود که برای شنیدن کنسرت این گروه ها در محل حاضر می شوند. در بررسی روزنامه ها و رسانه های همگانی کشور آمریکا می توان نمونه جنایات و خودکشی های فزاینده شنوندگان و بینندگان این کنسرت ها را به صورت نمودار غیر عادی کشتار، تجاوز به عنف،استفاده مرگبار از مواد مخدر و خودکشی مشاهده کرد. میانگین این خودکشی ها و صدمه زدن ها به خود به طور مثال در گروه (PINK FLOYD)، به 15 تا 20 نفر بعد از هر کنسرت می رسد. مرگ های زود هنگام، خودکشی قتل، مواد مخدر و زنا،فرجام موسیقی پاپ، راک و هوی متال است. در موسیقی راک، زخمی کردن خود تبدیل به امری رایج شده است. هرج و مرج، حمایت از فلسفه اگزیستانسیالیسم، اَعمال دیوانه وار و خشونت آمیز، خودزنی از اَعمال عادی هواداران و مروجان این نوع موسیقی های شیطانی است. بر پایه یک آمار منتشره در غرب، از هر 7 جوانی که به موسیقی راک گوش می دادند،1 نفر از آن ها خودکشی کرده است. تشویق به مصرف مواد مخدر، الکل و کارهای ناباب دیگر،یک امر عادی به شمار می آید. یکی از ستارگان موسیقی راک می گوید: «راک، مواد مخدر می آفریند» یکی از هواداران این موسیقی نیز اعلام کرده است که : «راک، به خاطر زن است». او در مدت 1 سال، با بیش از 2 هزار زن رابطه جنسی برقرار کرده است. 200 نوع بیماری مقاربتی در میان مردم آمریکا به خاطر ارتباط جنسی ناشی از تأثیر موسیقی شیطانی رواج دارد. محققان می گویند که اگر کسی 3 بار به موسیقی راک گوش کند، تبدیل به یک خشونت طلب می شود(کریمی، 1388: 124-148).
غیر از موسیقی، لباس، آرایش، مد، سینما و حتی ورزش از مهم ترین حوزه هایی هستند که شیطان پرستان در آن فعالیت می کنند(ماه نامه مسجد،1387: 46).
نمادها و علامت ها:
معروف ترین نماد شیطان پرستان «سیگیل بافومِت(SIGIL OF BAPHOMET)»است که یک مثلث سرو ته در یک دایره با کله بز در وسط مثلث است. این نماد و نمادهای نزدیک به آن، مدت زیادی است که در سنت شیطانی به کار می روند. هم چنین عدد (666) یکی دیگر از نمادهای شیطان پرستی می باشد که کد شناسایی آن هاست. این عدد در کتب تورات و انجیل به حیوانی وحشی منسوب شده که با شیطان ربط داده شده است (سید محمد، 1386: 102). سایر نمادها و نشانه ها در زیر نشان داده شده است.
وضعیت فعلی شیطان پرستی در ایران:
بر اساس اعلام جانشین فرمانده نیروی انتظامی(1387) تعداد 50 فرقه شیطان پرستی در کشور وجود دارد و نزدیک به 200 کتاب در این زمینه به چاپ رسیده است. هم چنین 17 فروشگاه که نشانه ها و تزئینات شیطان پرستی را به فروش می رساندند تا کنون تعطیل شده اند(سرابی، 1388: 20). از جمله گروه های شیطان پرست نیز که در ایران فعالیت می کنند می توان از: اکسی، خاکستر،اکسپلود، اوهام، پژواک، میرا، امرتاد، زرتشت،مرداب(متال سیاه)، فولاد ضد زنگ (راک)، دیو (رپ) ناخن سنگی (متال)، پاتریوم (متال)، نفرین، اباثور و ابابیل (متال) نام برد (سید محمد، 1386: 108). وضعیت فعالیت این گروه ها در ایران در 5 محور خلاصه می شود:
* تحرک در محیط اینترنت شامل: وبلاگ نویسی، گفت و گو در محیط یاهو 360 درجه، سایت کلوپ دات کام و دریافت خبرنامه ها.
* ترویج نمادها: این عمل از طریق فروشنده های زیور آلات نقره ای و پوشاک جوانان و بانوان به خصوص در شهر تهران، برخی چهره های معروف موسیقی پاپ و متالیکا در تهران و شهرستان ها، سایت ها و وبلاگ های فارسی زبان و گاهی نیز توسط برخی از برنامه های صدا و سیما انجام می شود؛ که البته در بیش تر این موارد از روی ناآگاهی این اقدام صورت می گیرد.
* ترویج متالیکا: که توسط گروه های موسیقی متالیکا مانند: گروه رامان، گروه (OSD) توسط بابک خواجه پور، ژانو باغومیان، لویک یومیان و کارن آرکلیان اداره می شود.
*پارتی های شبانه: پارتی های شبانه رپ ها، جشن های فارغ التحصیلی و مهمانی های خاص دوستانه همواره به عنوان کانون فعالیت شیطان پرستان قابل ذکر هستند. در این مراسم ها و هر بار گروهی از جوانان با انواع و اقسام مختلف از اندیشه ها و ظواهر شیطان گرایی آشنا و یا جذب آنها می شوند.
*همکاری با سلطنت طلب ها: اوایل سال گذشته میلادی خبری در وبلاگ های وابسته به شیطان پرستان ایران منتشر شد که سرکرده گروه شیطان پرستان، پیوستن گروهش را به انجمن پادشاهی ایران اعلام کرد (کریمی، 1388: 100-102).
* عوامل مؤثر در گرایش به شیطان پرستی:
مسئله شیطان پرستی که گفته می شود در آلمان حدود 60 هزار نفرد هوادار دارد، از نظر برخی از کارشناسان این کشور راهی است برای مقابله با جهانی که امروزه بسیاری از جوانان پیش رو دارند و به شدت از آن ناراضی هستند. بررسی ها نشان می دهد که روش ارتباط گیری این شیطان پرستان،اطلاعات متحول شده است. آن ها در اتاق های گپ در اینترنت گَپ اینترنتی می زنند و از نفرات خود درباره چیزهایی که هر روز با آن سرو کار دارند می گویند. اتاق های گپ در اینترنت محل هایی هستند برای کسانی که از بدبختی های زندگی خسته هستند. اتاق هایی که برای برخی دیگر به محفل های سازماندهی مرگ تبدیل شده اند (بهره مند،1381). در ایران، جذب افراد به سمت شیطان پرستی معمولاً از طریق اینترنت و پارتی های دوستانه انجام می شود و با سوء استفاده از ویژگی های خاص جوانان، دادن وعده های مطلوب به آن ها،شبیه سازی خود به جنس مخالف، بی بند و باری جنسی و روابط نامشروع و استفاده از مواد مخدر و مشروبات الکلی محیطی ظاهراً شاد و مورد پسند جوانان را فراهم آورده و آن ها را ترغیب و تشویق به شرکت در این مجالس و عضویت در این گروه ها می کنند. البته در دسترس بودن لباس های مخصوص این گروه ها و یا آرم های مختلفی که به عنوان گردن بند و دست بند و انگشتر از آن استفاده می کنند و نوع خاص لباس پوشیدن و راه رفتن و حتی اشاره ها و علائم خاصی که به «سلام شیطانی» معروف است، در گسترش این تفکر کمک می کنند. اجرای کنسرت های راک و متال ایرانی با مجوز نیز می تواند زمینه ساز گسترش این فرقه باشد. پوشیدن لباس سیاه، بلند کردن موی سر توسط پسران، رنگ کردن موها، آرایش صورت،پوشیدن لباس های پاره، گردن بندهای صلیب وارونه، اسکلت و ستاره پنج پر، بز بافومت و نقاشی روی بدن و خیلی موارد دیگر از خصوصیات ظاهری شیطان پرستان می باشد که کم کم این عوامل بر روی طرز تفکر و فرهنگ جوانان اثر گذاشته و با الگو پذیری از افرادی مانند هنرمندان و فوتبالیست ها زمینه مساعدی برای پذیرش این افکار و ایجاد قرابت با این تفکر ایجاد می شود. از طرفی دیگر، تحولات گسترده در اجتماع مانند: جهانی شدن، بروز آسیب های اجتماعی، مشکلات اقتصادی، کم رنگ شدن میزان تأثیر نهاد خانواده و کاهش اقتدار و منزلت نهادهای اجتماعی در نزد جوانان می تواند بر فعالیت کنترل نشده فرقه ها و گروه های به ظاهر مذهبی افزوده و آن ها را تا حدودی از حیطه نظارت اجتماعی به ویژه از منظر اعتقادی خارج سازد. در چنین شرایطی، تبلیغات گروه های جدید تأثیرات مخرب و فزاینده ای را در جوانان ایجاد می کند به گونه ای که این احساس در آن ها تقویت می شود که گمشده آنان در میان گروه های جدید قرار دارد. لذا زمینه و شوق زاید الوصفی برای پیوستن به آن ها در جوانان به وجود خواهد آمد(سید محمد،1386: 94-108). البته باید توجه داشت که بیشتر کسانی که در ایران برچسب شیطان پرستی خورده اند، در واقع شیطان پرست نیستند. خیلی از این جوانان تنها با انگیزه متفاوت بودن به چنین مسیری کشیده شده اند. مسلماً کسانی که خود را شیطان پرست بخوانند، در ایران وجود دارند، ولی اگر با دیدن یک گردن آویز به شکل ستاره نوجوانی که آن را به گردن انداخته شیطان پرست خوانده شود، این اتهام باعث شود تا او در مورد چیزی که به آن متهم شده است کنجکاوتر شود (سرابی،1388: 20).
آثار و پی آمدها:
شیطان پرستان گروه هایی هستند که تقریباً از درون فرقه ها و گروه های تخدیری سربر آورده اند. اگر چه فعالیت افراد این گروه در اغلب نقاط جهان مورد پذیرش مردم نیست و حتی در مواردی آنان را می توان مطرود جامعه دانست، با این وجود به دلیل شرایط اجتماعی این کشورها و به مدد بهره گیری از فضای مجازی، روز به روز بر دامنه انتشار و اشاعه افکار این گروه ها افزوده می شود. در ایران نیز فعالیت پیروان گروه های تخدیری و از جمله شیطان پرستان به صورت بسیار محدود وجود دارد؛ اما فضای مجازی،این فعالیت ها را تبلیغ و آن را گسترده ساخته است. لذا پیروانی را در میان جوانان برای خود پیدا کرده است. پیروان این گروه ها به تدریج هنجارهایی را در میان خود بسط می دهند که به دلیل تضاد زیاد با ارزش ها و هنجارهای دینی و ملی کشورمان آثار مخربی را در ابعاد اجتماعی و امنیتی در پی خواهد داشت. یکی از آثار ناشی از شیطان پرستی این است که این گروه ها، اعضاء و هواداران خود را توسط کارهای برنامه ریزی شده ذهنی یا روند بازسازی فکری، استثمار کرده و آن ها را تحت ستم قرار می دهند (سید محمد، 1386: 91و 98). یکی دیگر از پی آمدهای منفی شیطان پرستی نیز بروز بیماری ایدز است. ایدز شایع ترین بیماری نزد شیطان پرستان است و عامل اصلی آلودگی 6 هزار نفری که روزانه مبتلا به این بیماری می شوند، انتقال از طریق تماس جنسی است(کریمی، 1388: 93).
مهم ترین اقدامات و راه کارهای پیشگیرانه و درمانی:
* در مورد گروهی که بدون اطلاع و آگاهی به شنیدن موسیقی های مربوط به شیطان پرستی مبادرت می کنند، اطلاع رسانی و آگاهی عمومی لازم و ضروری است. به ویژه آگاه سازی نسبت به محتوای حرکت گروه ها و تأثیر مخرب و زیان آور و هم چنین گامی مؤثر و تعالی بخش برخی از آن ها در همه سطوح زندگی از اهم ضروریات در مقطع فعلی است.
* باید در سایه یک برنامه ریزی منسجم دولتی و امکانات کافی، به معرفی هر چه بیشتر تعالیم عرفانی اسلام و مقایسه با تعالیم معنوی این گروه ها و نقد و بازشناسی عقاید نادرست این فرقه ها پرداخته شود تا جوانان هم با سرچشمه های اصیل اسلامی آشنا شوند و هم جنبه های نادرست عقاید فرقه های انحرافی و عواقب آن را به درستی بشناساند.
* برای حفظ نظم و آرامش جامعه لازم است که با این فرقه برخورد قانونی صورت گیرد) سید محمد، 1386: 104و 109).
* هدف اصلی شیطان پرستی، پوچ جلوه دادن زندگی بشری و نادیده انگاشتن معنویت است. بنابراین اگر دستاوردهای عمیق عرفان اسلامی به جوانان معرفی و پوچی شیطان پرستی نمایان شود، در کاهش پیروان شیطان پرستی می تواند سهم به سزایی داشته باشد.
* باید به پرسش های جدید جوانان بدون هیچ محدودیت و هیچ انگ تخریب کننده ای پرداخت و پذیرفت که دین در همه زمان ها و مکان ها و در میان اقشار می تواند حرف جدیدی برای گفتن داشته باشد (ماه نامه مسجد، 1387: 46و 47).
منبع مقاله: کاوه، محمد، (1353) آسیب شناسی بیماری های اجتماعی، تهران: جامعه شناسان، چاپ اول.
