آموزش کومیته (مبارزه) در مرحله اول، بر تکنیک ها و حمله های خطی (طولی) تأکید دارد. در حالی که کومیتهٔ گوهان gohan و سامبون Sanbon، به طور قطع فرصتی را برای کاوش روی حرکت غیرخطی فراهم می کند. در جریان کومیتهٔ kihon ippon، معمولاً قوانین تغییر جهت دایره ای (محیطی)/ گام برداشتن و جاخالی دادن، معرفی می گردد.
این تمرین که احتمالاً پیش تر در بعضی موارد اجرا می شده، به طور متداول به عنوان بخش منظم و قانونی آموزش در سطح متوسط در نظر گرفته می شود.
هم چون سطح مقدماتی کومیته (مانند gohon و sanbon)، این تمرین اغلب در سطح بسیار رسمی حفظ شده است؛ اعمالی مانند مبادلهٔ آداب و احترامات (مانند تعظیم کردن) و نیت حمله.
تفاوت اصلی میان این تمرین و تمرینات مقدماتی کومیته، این است که در حال حاضر این مبادله، تنها به یک حمله محدود شده است؛ یعنی فرصت و شانس دوباره در سطوح مقدماتی کومیته، حذف گردیده است.
در حالی که هنرهای رزمی چینی، به تحت فشار قرار دادن حریف با رگباری از چندین تکنیک گرایش دارد، هنرهای رزمی ژاپنی به پایان دادن مبارزه با ضربه ای واحد (البته، به طور ایده آل) تأکید می ورزد. در پس این ایدهٔ رایج، این باور هست که شخص در بسیاری از موارد فقط یک فرصت برای اجرای یک تکنیک خواهد داشت. به عبارت دیگر، شما ممکن است تنها یک شانس برای ایجاد یک حمله یا ضدحمله به دست آورید.
بنابراین بسیار مهم است که شخص همواره با نهایت تلاش و جدیت تمرین و ورزش کند. تنها هنگامی که تعهدی کامل برای یک تکنیک وجود دارد، شخص می تواند به پایان دادن مبارزه با یک ضربه امیدوار باشد. در واقع، مفهوم اصلی این تئوری این ست که، همین که تصمیم به شروع حمله گرفتید، آن را با تمام قدرت اجرا کنید. هرگز عقب نشینی نکنید. به طور ایده آل، هر تکنیک را به گونه ای اجرا کنید که گوئی تنها فرصتی است که برای ضربه زدن دارید.
به بیانی دیگر، اگر برای اقدام به ضدحمله، وقت بسیار زیای را صرف کنیم، هرگز موقعیت استفاده از آن را به دست نخواهیم آورد. به همین دلیل، رها کردن خود در موقعیتی که یک ضدحمله می تواند به طور سریع و مؤثر اجرا شود، اهمیت به سزائی دارد. یکی از ابزارهای اجرای این تکنیک در سطوح مقدماتی، استفاده از مفهوم کشش دست می باشد. اگر روی یک دفاع، دست عقبی را کاملاً عقب بکشید، موقعیتی ایدە آل برای اقدام به یک ضدحملهٔ آنی را فراهم نموده اید. (بیشتر افراد، مشتاق ضدحمله با ضربهٔ مشت هستند).
البته عوامل بی شمار دیگری وجود دارد تا احتمالاً یک ضربهٔ قدرتمند از سوی شما بتواند موجبات یک ضدحمله را فراهم سازد. برای مثال، اگر فاصلهٔ شما دقیق نباشد (مثلاً در مسافت دوری از حریف قرار داشته باشید و نتوانید خود را سریع به او برسانید)، شروع یک ضدحمله در این سطح مشکل خواهد بود. برای جبران این فاصله، تدابیری وجود دارد؛ هم چون، گام برداشتن، جابه جائی، پرش و لغزیدن.
http://www.aftabir.com منبع آفتاب:
این تمرین که احتمالاً پیش تر در بعضی موارد اجرا می شده، به طور متداول به عنوان بخش منظم و قانونی آموزش در سطح متوسط در نظر گرفته می شود.
هم چون سطح مقدماتی کومیته (مانند gohon و sanbon)، این تمرین اغلب در سطح بسیار رسمی حفظ شده است؛ اعمالی مانند مبادلهٔ آداب و احترامات (مانند تعظیم کردن) و نیت حمله.
تفاوت اصلی میان این تمرین و تمرینات مقدماتی کومیته، این است که در حال حاضر این مبادله، تنها به یک حمله محدود شده است؛ یعنی فرصت و شانس دوباره در سطوح مقدماتی کومیته، حذف گردیده است.
ضربهٔ کشنده (Ikken Hissatsu)
به طور معمول یکی از قوانین اساسی در تمام آموزش های هنرهای رزمی ژاپنی محسوب می شود. مفهوم ikken hissatsu، یک تئوری و فرضیه ای است که ضرورت تعهد کامل بر پایان دادن مبارزه با ضربه ای کشنده را بیان می دارد.در حالی که هنرهای رزمی چینی، به تحت فشار قرار دادن حریف با رگباری از چندین تکنیک گرایش دارد، هنرهای رزمی ژاپنی به پایان دادن مبارزه با ضربه ای واحد (البته، به طور ایده آل) تأکید می ورزد. در پس این ایدهٔ رایج، این باور هست که شخص در بسیاری از موارد فقط یک فرصت برای اجرای یک تکنیک خواهد داشت. به عبارت دیگر، شما ممکن است تنها یک شانس برای ایجاد یک حمله یا ضدحمله به دست آورید.
بنابراین بسیار مهم است که شخص همواره با نهایت تلاش و جدیت تمرین و ورزش کند. تنها هنگامی که تعهدی کامل برای یک تکنیک وجود دارد، شخص می تواند به پایان دادن مبارزه با یک ضربه امیدوار باشد. در واقع، مفهوم اصلی این تئوری این ست که، همین که تصمیم به شروع حمله گرفتید، آن را با تمام قدرت اجرا کنید. هرگز عقب نشینی نکنید. به طور ایده آل، هر تکنیک را به گونه ای اجرا کنید که گوئی تنها فرصتی است که برای ضربه زدن دارید.
ضدحمله
یکی از دلایل اصلی دفاع کردن این است که فرصت و موقعیت مناسبی را برای ضدحمله خلق کنیم. در بیشتر موارد، موقعیتی که در نتیجهٔ یک دفاع ایجاد می شود، فقط برای مدت زمان بسیار کوتاهی دوام خواهد داشت. به همین دلیل، ضروری است که بین زمانی که این فرصت به وجود می آید و شروع ضدحمله، تا حدامکان کم ترین تعلل و تأخیر را داشته باشیم.به بیانی دیگر، اگر برای اقدام به ضدحمله، وقت بسیار زیای را صرف کنیم، هرگز موقعیت استفاده از آن را به دست نخواهیم آورد. به همین دلیل، رها کردن خود در موقعیتی که یک ضدحمله می تواند به طور سریع و مؤثر اجرا شود، اهمیت به سزائی دارد. یکی از ابزارهای اجرای این تکنیک در سطوح مقدماتی، استفاده از مفهوم کشش دست می باشد. اگر روی یک دفاع، دست عقبی را کاملاً عقب بکشید، موقعیتی ایدە آل برای اقدام به یک ضدحملهٔ آنی را فراهم نموده اید. (بیشتر افراد، مشتاق ضدحمله با ضربهٔ مشت هستند).
البته عوامل بی شمار دیگری وجود دارد تا احتمالاً یک ضربهٔ قدرتمند از سوی شما بتواند موجبات یک ضدحمله را فراهم سازد. برای مثال، اگر فاصلهٔ شما دقیق نباشد (مثلاً در مسافت دوری از حریف قرار داشته باشید و نتوانید خود را سریع به او برسانید)، شروع یک ضدحمله در این سطح مشکل خواهد بود. برای جبران این فاصله، تدابیری وجود دارد؛ هم چون، گام برداشتن، جابه جائی، پرش و لغزیدن.
http://www.aftabir.com منبع آفتاب:
