عکس العمل شما نسبت به اعلام اینتل در زمینه معرفی یک چیپ ست جدید Sandy Bridge، یعنی Z68 Express ممکن است تا حدودی نشان گر دیدگاه شما نسبت به زندگی باشد.
اگر شما کسی باشید که به "نیمه پر لیوان" نگاه می کند، از داشتن چیپ ستی مثل Z68 که بسیاری از ویژگی های خوب دو نسخه قبلی چیپ ست های Sandy Bridge: P67 و H67 را در خود دارد هیجان زده خواهید شد. علاوه بر این، شما به احتمال زیاد نمی توانید برای امتحان و تست ویژگی های جدیدی که Z68 معرفی می کند، مثل Smart Response Technology و نرم افزر مجازی سازی Virtu GPU از LucidLogix بیش تر از این منتظر بمانید.هرچند، اگر شما جزو آن دسته از افرادی که "نیمه خالی لیوان" را می بینند باشید، از این نکته تعجب خواهید کرد که چرا اینتل برای ارائه چیپ ستی با ویژگی هایی که باید در اولین چیپ ست های Sandy Bridge وجود می داشت این همه معطل کرده است. صرف نظر از دیدگاه شما، هیچ شکی نیست که Z68 برخی ویژگی ها و امکانات هیجان انگیزی را فراهم می کند که قدرت و توانمندی های بیش تری را بر روی سیستم های Sandy Bridge شما به منصه ظهور خواهد رساند.
معرفی Z68
زمانی که طراحان اینتل Z68 را به چیپ ست های H667 و P67 مقایسه می کنند اغلب به انعطاف پذیری Z68 به عنوان یک مزیت اصلی و اولیه آن اشاره می کنند. به عنوان مثال، Z68 امکان دسترسی به تمامی حوزه های قابلیت Overclocking چیپ ست Sandy Bridge، شامل گرافیک، حافظه و CPU multiplier (در سری K پردازنده ها) را فراهم می کند.Dan Bingham مدیر ارشد بازاریابی پردازنده اینتل می گوید: این اولین بار در خانواده نسل دوم Core processor است که قابلیت انعطاف پذیری کامل فراهم می شود. علاوه بر این، Z68 به شما اجازه می دهد نوع کارت های گرافیکی را که می توانید استفاده کنید انتخاب نمائید در حالی که کماکان امکان Overclocking را نیز در اختیار شما قرار می دهد. با چیپ ست H67، شما می توانستید از مزیت HD Graphics تو کار Sandy Bridge استفاده کنید (و با استفاده از آن، از ویژگی هایی مثل Quick Sync Video و InTru بهره برداری کنید). P67 امکان overclocking را فراهم می کرد اما شما به یک کارت گرافیکی مجزا نیاز داشتید. Z68 قادر است هر دوی این کارها را انجام دهد.
Bingham می گوید: شما قبلاً برای انجام هر نوع overclocking لزوماً به P67 نیاز داشتید. شما مجبور بودید از کارت های گرافیکی توکار بر روی H67 استفاده کنید. با Z68، ما این دو را با هم تلفیق کردیم تا انعطاف پذیری بیش تری به کاربر ارائه کنیم.
Z68 با به کارگیری تلفیق از یک HDD بزرگ در کنار یک SSD کوچک (تکنولوژی که Smart Response نام دارد) گزینه های بیش تری برای ایجاد یک زیر سیستم ذخیره سازی سریع ایجاد می کند. با استفاده از Smart Response، یک SSD به جای این که سیستم را مجبور کند هر بار به دیسک سخت دسترسی پیدا کند، داده های پر استفاده را cache می کند. انعطاف پذیری موجود در Smart Response به این دلیل به وجود می آید که این تکنولوژی با هر نوع HDD یا SSD کار می کند. به هیچ نوع کانکشن خاصی نیاز نیست و کاربر در صورت نیاز خود می تواند این ویژگی را غیر فعال کند.
Bingham می گوید: با استفاده از Smart Response، شما می توانید از یک دیسک سخت ساده استفاده و آن را با یک SSD ترکیب کنید تا به کارآیی مورد نظر خود دست پیدا کنید. کاربران بسیار زیادی قبلاً از درایوهای SSD استفاده کرده اند و شما می توانید این درایوها را پارتیشن بندی کنید و بخشی را برای caching و بخش دیگر آن را برای ذخیره سازی نگه دارید.
ویژگی های دیگر Z68
Z68 گستره وسیعی از ویژگی های توسعه یافته و تکنولوژی های دیگری شامل موارد زیر را نیز ارائه می کند:Identity Protection (محافظت از هویت):
این تکنولوژی اینتل، یک فرآیند تائید اعتبار سخت افزاری است که در ابتدا برای افرادی که به بازی های کامپیوتری می پرداختند به کار گرفته می شد و به آن ها کمک می کرد در زمان بازی های آن لاین از هویت خود محافظت کنند. Bingham می گوید: این در مبادلات ایمن، یک لایه امنیتی اضافی به وب سایت های آن لاین اضافه می کند.Switchable graphics:
با استفاده از Z68 با Virtu (نرم افزار مجازی سازی GPU از LucidLogix)، کاربران می توانند بین کارت های گرافیکی مجزا و مجتمع، سوئیچ کنند. قابلیت سوئیچ کردن بین دو گزینه گرافیکی می تواند مزایای فوق العاده ای برای desktop computing فراهم آورد زیرا کاربران با استفاده از کارت های گرافیکی مجتمع به جای کارت های قدرتمند تر (که به انرژی بیش تری هم نیاز دارند) می توانند در میزان مصرف انرژی ذخیره کنند و گرمای کم تری تولید کنند.ابعاد بسته چیپ ست Z68، 27 در 27 میلیمتر و ابعاد die آن 9.525 در 10.574 میلیمتر است.
Bingham می گوید انتظار دارد آن هایی که مادربردهای Z68 را خریداری می کنند از ویژگی کارت های گرافیکی قابل سوئیچ شدن ذوق زده شوند. او می گوید: ما باور داریم که حتی اگر شما فرد متخصصی باشید و به بازی های سطح بالا اشتغال داشته باشید هنوز هم به دنبال دسترسی به موتور رسانه ای ما هستید بنابراین ما سوئیچینگ بین کارت های گرافیکی مجتمع و مجزا را ارئه می کنیم.
شایعات حول و حوش Z68 حداقل چند ماهی است که بر سر زبان ها افتاده است و آن هایی که به دنبال ویژگی و امکانات بیش تری در چیپ ست های Sandy Bridge خود هستند مشتاقانه منتظر آن بوده اند. اگرچه اختلاف های ساختاری بین Z68, H67 و P67 بسیار اندک است، لیست ویژگی های این سه چیپ ست تا حدودی متفاوت است. و اگر چه Z68 در این حوزه بر بقیه برتری دارد ارائه آن به معنای این نخواهد بود که مادربردهای P67 به سرعت محو و نابود خواهند شد.
Bingham می گوید: P67 برای بقیه امسال در کنار Z68 حضور خواهد داشت و سپس ما آن را مجدداً ارزیابی خواهیم کرد. Z68 با وجود ویژگی های خواستنی اش گزینه خوبی برای گستره وسیعی از کاربران است... چه این کاربران خوش بین باشند چه بدبین.
مقایسه ساختار چیپ ست های Sandy Bridge
همان گونه که در شکل (2) مشاهده می کنید، ساختار سه چیپ ست Sandy Bridge (H67, P67, Z68) تفاوت عمده ای با هم ندارد.تفاوت اصلی بین این چیپ ست ها این است که Z68 امکان Overclocking را برای پردازنده های Sandy Bridge، کارت های گرافیکی HD مجتمع با پردازنده Sandy Bridge و هر نوع حافظه سازگار با پلتفرم Sandy Bridge فراهم می کند. این قابلیتی است که در این ترسیمات ساختاری نشان داده نشده است. نه P67 و نه H67 هیچکدام قابلیت های overclockingی که Z68 دارد را ندارند. در این جا به برخی از تفاوت های کلیدی بین ساختار دو چیپ ست قبلی با Z68 اشاره می کنیم.
H67 در مقابل Z68: چیپ ست Z68 می تواند از دو ست متشکل از 8 خط PCI-E یا یک ست 16 خطی استفاده کند. H67 فقط قادر است از یک اتصال 16 خطی استفاده نماید.
P67 در مقابل Z68: چیپ ست Z68 از تکنولوژی FDI
(Flexible Display Interface)، که امکان دو کانال display data را که به شکل مستقل کنترل می شوند و به منظور حرکت بین GPU مجتمع و چیپ ست از آن ها استفاده می شود فراهم می کند. P67 این قابلیت را ارائه نمی کند.
Z68 در عین حال از تکنولوژی Smart Response اینتل، قابلیتی که بر روی H67 یا P67 وجود ندارد استفاده می کند.
Overclocking با Z68
اگرچه Z68 در مقایسه با چیپ ست های قبلی Sandy Bridge قادر است از overclocking قطعات بیش تری پشتیبانی کند، بهترین نتایج overclocking، همان طور که در شکل (4) نشان داده شده است هنوز هم در پردازنده های سری K مشاهده می شود. در سایر پردازنده های اینتل، مثل i7-2600, i5-2500, i5-2400 و i5-2300، به چیزی که اینتل به آن overclocking محدود با هسته در زمان استفاده از چیپ ست Z68 می گوید دسترسی داشتید. پردازنده های سری K هنگام استفاده از Z68 تمام قابلیت های خود را به نمایش می گذارند. سایر اجزا، مثل حافظه و کارت های گرافیکی در کنار Z68، صرف نظر از پردازنده ای که استفاده می کنید قابلیت های کامل خود را بروز می دهند.نرم افزار Virtu از LucidLogic
با استفاده از نرم افزار Virtu محصول LucidLogic، شما می توانید به طور کامل از تکنولوژی Quick Sync اینتل استفاده کنید. Virtu امکان سوئیچینگ راحت بین یک کارت گرافیکی مجتمع یک پردازنده Sandy Bridge وهر نوع کارت گرافیکی مجزا که بر روی سیستم شده نصب شده است را فراهم می کند.وقتی از نرم افزار Virtu استفاده می کنید، نرم افزار تمام فرامینی را که برای GPUها صادر می شود ردیابی و بررسی می کند و در مورد این که کدام GPU باید فرمان ها را پردازش کند تصمیم گیری می نماید. اگر یک برنامه کاربردی فقط به کارت گرافیکی مجتمع نیاز داشته باشد (مثل تصاویر دو بعدی و یا اکثر سایت های وب)، لایه abstraction داده ها را به ناحیه رندر کارت گرافیکی مجتمع Sandy Bridge ارسال می کند. وقتی به کارت گرافیکی مجزا نیاز باشد، مدیر رندر Lucid در مورد عبور دادن داده ها به پردازنده مجزا و داده هایی که باید به GPUی مجتمع ارسال شوند تصمیم گیری می کند. نهایتاً، تمام داده ها قبل از این که نمایش داده شوند مجدداً در فریم بافر شکل داده می شوند.
تکنولوژی Smart Response اینتل
چیپ ست Z68 پشتیبانی از تکنولوژی Smart Response اینتل را که در آن یک SSD به منظور افزایش کارآیی با یک HDD جفت می شود ارائه می کند.در یک سیستم سنتی که فقط یک دیسک سخت دارد، هر بار که شما یک برنامه کاربردی جدید را اجرا می کنید، سیستم باید برای به دست آوردن زمان ورودی/خروجی از HDD با سایر برنامه های کاربردی که از قبل در حال اجرا بوده اند رقابت کند که این امر موجب کند شدن سیستم می شود. با استفاده از Smart Response، دیسک سخت و SSD برای افزایش کارآیی سیستم در کنار هم کار می کنند. سیستم، بلاک های دیتا و برنامه های کاربردی را که متناوباً به آن ها دسترسی پیدا می کند Cache می نماید و آن ها را بر روی SSD قرار می دهد و زمان مورد نیاز برای بارگذاری این بلاک ها را تا اندازه بسیار زیادی ارتقاء می بخشد. اینتل می گوید کارآیی در سیستم هایی که فقط از دیسک سخت استفاده می کنند می تواند تا 60 درصد افزایش پیدا کند.
ایده Caching از طریق SSD مشابه ایده cache پردازنده است: شما می خواهید داده ها اغلب اوقات تا اندازه ممکن به چیپی که به آن دسترسی می یابد نزدیک باشد.
Smart Response با تمام دیسک های سخت با هر ظرفیت و با هر نوع SSD کار می کند. به هیچ نوع کانکتور خاصی نیاز نیست؛ هم به خاطر این که یک راه حل مبتنی بر نرم افزار و هم بخشی از RST 10.5 (Rapid Storage Technology) است.
RST 10.5 به شما اجازه می دهد تا 64 گیگابایت از فضای SSD را برای cache دیسک سخت اختصاص دهید. اگر SSD بزرگ تر از 64 گیگابایت باشد، این فضای ذخیره سازی اضافه تر نیز می تواند مورد استفاده قرار گیرد، درست مثل این که یک دیسک سخت دیگر در اختیار داشته باشید. اینتل به این خاطر از 64 گیگابایت به عنوان سایز SSD cache استفاده کرده چون تست های انجام شده نشان داده بود که یک SSD بزرگ تر نیاز به یک HDD ندارد.
اگرچه Smart Response با هر نوع SSD کار می کند، اینتل یک SSD جدید، یعنی Intel SSD 311 (با کد Larson Creek) را که در شکل زیر نشان داده شده معرفی نموده است. SSD 311 یک SSD بیست گیگابایتی است و به طور ویژه برای استفاده در کنار Z68 به عنوان یک SSD Cache طراحی شده است. SSD 311 از SLC NAND flash که امکان بازنویسی های بیش تری از MLC NAND را فراهم می کند و به همین دلیل SLC NAND را به یک گزینه مطمئن تر برای یک SSD cache که در آن داده ها به صورت منظم نوشته می شوند تبدیل کرده است. SLC NAND همچنین بسیار گران تر از MLC NAND است و SSD 311 یک MSRP با قیمتی حدود 110 دلار را حمل کند.
بهتر است به ذهن تان بسپارید که Smart Re-
sponse همیشه با کل فایل ها کار نمی کند. در عوض، فقط بلاک های پر استفاده داده ها را که باید کل یک فایل یا فقط بخشی از یک فایل باشد را cache می کند. وقتی به بلاک های بیش تری از داده ها دسترسی صورت می گیرد، نرم افزار Smart Software بلاک های کم استفاده تر را از SSD cache حذف می کند تا فضای ذخیره سازی بیش تری به cache اختصاص دهد.
با استفاده از این سیستم، هرچه بیش تر از SSD cache استفاده کنید کارآیی آن بیش تر می شود زیرا از آن جائی که نرم افزار Smart Software است که مشخص می کند کدام داده ها به SSD cache تعلق دارد، دسترسی به آن داده ها سریع تر صورت می گیرد. Smart Response به الگوریتمی متکی است که بین داده های باارزش بالا و داده های کم ارزش تفاوت قائل می شود که این مسئله متعاقباً باعث افزایش کارآیی می شود. به عنوان مثال، داده های باارزش زیاد ممکن است شامل برنامه های کاربردی یا فایل های دیتایی که دسترسی بیش تری به آن ها صورت می گیرد باشد. از طرفی به عنوان نمونه، داده های کم ارزش تر ممکن است شامل داده های ایجاد شده از یک اسکنر ویروس باشند. ممکن است به اسکنر ویروس دسترسی زیادی صورت گیرد اما به دلیل این که معمولاً در پس زمینه عمل می کند، cache کردن این داده ها توسط SSD به منظور افزایش کارآیی کلی سیستم اهمیت زیادی ندارد.
علاوه بر این، پس از استفاده از SSD cache برای مدت زمان طولانی، افزایش کارآیی اولیه نهایتاً افت می کند (اگرچه از نظر تئوریک شما باید کارآیی سیستم را بالاتر از زمانی که فقط از دیسک سخت استفاده می کنید نگه دارید). به عنوان مثال، اگر شما از برنامه های کاربردی متعددی استفاده می کنید، و SSDی دارید که به اندازه کافی برای گردآوری تمام آنها بر روی cache بزرگ نیست یک برنامه کاربردی خاص که خیلی از آن استفاده می کنید اما میزان استفاده آن به اندازه بقیه نیست ممکن است از SSD cache حذف شود تا وقتی به آن برنامه دسترسی پیدا می کنید کارآیی اندکی افزایش یابد.
Smart Response در Enhanced Mode می تواند محافظی در مقابل خطر از دست رفتن داده ها در زمان قطع برق باشد، زیرا داده هایی که بر روی SSD نوشته می شوند به سرعت با دیسک سخت سینک می شوند. در حالت Maximized Mode، به منظور پرهیز از افت کارآیی، سینک نوشتن داده ها بعداً انجام می شود اما داده های شما امنیت کم تری دارند.
منبع: نشریه بزرگراه رایانه شماره 143
