اصطلاح حرکت نیوتون

قوانین حرکت نیوتون

1. هر جسم به سکون یا حرکت یکنواخت خود در خط مستقیم ادامه می دهد، مگر نیرویی خارجی بر آن وارد شود.
2. هرگاه نیرویی بر جسمی وارد شود، آهنگ تغییر اندازه حرکت آن جسم با نیرو و تغییر امتداد اثر نیرو متناسب است.
3. هر عملی را عکس العملی است مساوی و مخالف آن.

قانون گرانش نیوتون

همه اجسام موجود در عالم یکدیگر را با نیرویی جذب می کنند که با حاصل ضرب جرمهای آنها تناسب مستقیم و با مجذور فاصله بین آنها تناسب معکوس دارد.
احتراق: واکنشی شیمیایی که در آن ماده معمولاً با اکسیژن مخلوط می شود و گرما، نور و شعله تولید می کند.
اخترشناسی: بررسی علمی کرات آسمانی، به ویژه حرکتها، وضعیتها، ترکیب و توزیع آنها.
اصطکاک: نیرویی که در برابر حرکت یک سطح روی سطح دیگری که با آن تماس دارد، مقاومت می کند.
جرم: مقدار ماده موجود در هر جسم.
چگالنده: در شیمی، دستگاهی برای تغییر حالت ماده از گاز به مایع.
حسابان: شاخه ای از ریاضیات که انجام محاسبات روی کمیتهای با تغییرات پیوسته را امکانپذیر می کند.
زیست شناسی: علم زندگی و موجودات زنده، شامل بررسی ساختار، کارکرد، رشد، منشأ، بوم شناسی و تکامل آنها.
سرعت: تندی حرکت جسم در جهتی خاص.
طیف: جلوه رنگین کمانی که حاصل عبور نور از منشور است.
طیف نمایی: بررسی طیف نور.
فرمول: در ریاضیات و فیزیک، عبارت یا قانونی که توسط نماد بیان شده باشد. در شیمی، نمادهایی که ترکیب شیمیایی یک ماده را نشان می دهند.
قضیه: در ریاضیات، قاعده ای که معمولاً توسط فرمول بیان می شود.
گرانی: نیروی جاذبه ای که کره زمین، یا سیاره ای دیگر، بر اجسام واقع در نزدیکی سطح خود وارد می کند.
لیزر: وسیله ای که باریکه نوری نازک، قدرتمند و جهتدار تولید می کند.
مکانیک: شاخه ای از فیزیک که با مطالعه اجسام متحرک و نیروهای وارد بر آنها سر و کار دارد.
منشور: در نورشناسی، قطعه شیشه ای یا پلاستیکی با مقطع مثلثی که برای پخش کردن نور یا تغییر جهت آن به کار می رود.
نورشناسی: بررسی علمی نور و بینایی.
نیرو: عاملی که می تواند حالت جسم را از سکون یا حرکت یکنواخت در خط مستقیم، تغییر دهد.
نیروی گریز از مرکز: گرایش آشکار جسم در حال چرخش به حرکت در جهت دور شدن از محور چرخش.
هندسه: شاخه ای از ریاضیات که با خواص، اندازه، و روابط بین خطوط، نقاط، زوایا، سطوح و حجمهای فضایی سر و کار دارد.
منبع: وایت، مایکل؛ (1389)، آیزاک نیوتون: کاشف قوانین حاکم بر عالم، محمد رضا افضلی، تهران، مؤسسه فرهنگی فاطمی، چاپ دوم، 1389.