مسئولان وقت که از افراد باتجربه بودند و با ورزشهای جدید نیز آشنایی داشتند، این پیشنهاد را با احتیاط و به طور غیررسمی پذیرفتند و بناشد امیرتاش برای آزمایش، دو تیم را در دبیرستان البرز تهران انتخاب کند و تمرین دهد تا بتواند ورزش هندبال را در عمل به رؤسای تربیت بدنی کشور که بار دیگر در تهران گردهم می آمدند نشان دهد.
علی محمد امیرتاش در سال ۱۳۴۴ پس از پایان تحصیلات دوره لیسانس در رشته تربیت بدنی و ورزش، از فرانسه به ایران مراجعت کرد. با ورود به ایران اقدام به مذاکره و گفتگو با کمیته ملی المپیک در جهت تأسیس فدراسیون هندبال نمود تا زمینه پیدایش ورزش هندبال ۷ نفره در ایران فراهم شود، اما با تغییرات اداری در کمیته ملی المپیک این امر متوقف ماند. یک سال بعد در جلسه کنگره رؤسای تربیت بدنی و مدیران فنی استانها و فرمانداریهای کل ایران که همزمان با برگزاری مسابقه های ورزشی آموزشگاههای کشور در خرداد سال ۱۳۴۵ در شیراز تشکیل شد امیرتاش طی شرح مبسوطی، تصویب و اجرای هندبال در آموزشگاههای کشور را به کنگره پیشنهاد کرد، لیکن به علت آشنا نبودن شرکت کنندگان در کنگره با ورزش هندبال، این پیشنهاد به تصویب نرسید و بررسی بیشتر درباره آن به آینده موکول شد.
در سال ۱۳۴۷ تغییرات و سازماندهی جدیدی در اداره کل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش پدید آمد که تصویب بازی هندبال را همانند یکی از ورزش های رسمی آموزشگاههای کشور، ممکن ساخت.
مسئولان وقت که از افراد باتجربه بودند و با ورزشهای جدید نیز آشنایی داشتند، این پیشنهاد را با احتیاط و به طور غیررسمی پذیرفتند و بناشد امیرتاش برای آزمایش، دو تیم را در دبیرستان البرز تهران انتخاب کند و تمرین دهد تا بتواند ورزش هندبال را در عمل به رؤسای تربیت بدنی کشور که بار دیگر در تهران گردهم می آمدند نشان دهد. همزمان با تمرین این دو تیم، اولین نشریه هندبال هفت نفره در ایران که شامل خلاصه مقررات بازی و مقدماتی از مهارتهای انفرادی و دسته جمعی بود در ۲۷ صفحه تهیه و در اختیار مسئولان و دست اندرکاران تربیت بدنی آموزش و پرورش گذاشته شد.
به همت اداره کل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش در بهمن ماه سال ۱۳۴۷ سمینار بررسی مسائل و مشکلات تربیت بدنی و ورزش آموزشگاههای کشور، با شرکت رؤسای اداره های تربیت بدنی و مدیران فنی استانها و فرمانداریهای کل در تهران تشکیل شد و در ضمن یک مسابقه کامل بین دو تیم هندبال دبیرستان البرز ترتیب یافت و نشریه ۲۷ صفحه ای که به همین منظور تهیه شده بود در دسترس شرکت کنندگان سمینار گذاشته شد، در جلسه بعدی این سمینار تصمیم گرفته شد، با توجه به امتیازات تربیتی و ورزشی که هندبال هفت نفره دارد، به عنوان یکی از ورزشهای رسمی آموزشگاهی، به شورای عالی تربیت بدنی آموزشگاهها در وزارت آموزش و پرورش پیشنهاد شود. پس از چهار سال انتظار، این اولین پیروزی بود.
پیش از پایان سال ۱۳۴۷ پیشنهاد مذکور تصویب شد و فدراسیون هندبال آموزشگاههای کشور شکل گرفت. ریاست فدراسیون به آقای جعفر گلبابایی کارمند عالی رتبه وزارت آموزش و پرورش و مشاوره فنی آن به امیرتاش واگذار شد.
به منظور آشنایی معلمان و مربیان ورزش کشور با ورزش هندبال هفت نفره و آماده کردن مقدمات لازم جهت مسابقه های هندبال در چهارچوب مسابقه های آموزشگاههای کشور که در دهه اول تیرماه سال ۱۳۴۸ در تهران برگزار می شد دو کلاس فشرده آموزش مربی و داوری هندبال، جهت شرکت مربیان استان تهران در دهه دوم اسفند و برای مربیان ورزش منتخب از سایر نقاط کشور در دهه سوم اسفندماه ۱۳۴۷، به همت اداره کل تربیت بدنی آموزش و پرورش و با سرپرستی و تعلیم امیرتاش، در تهران تشکیل و آموزشهای لازم داده شد. سرانجام تیم های تعلیم یافته به کمک مربیانی که در کلاس های فشرده شرکت کرده بودند، از شهرستانهای تهران، اهواز، مشهد، اصفهان، شیراز و کرمان در این مسابقه ها شرکت کردند که به همین ترتیب مقام های اول تا ششم را به دست آوردند.
مقررات کامل ورزش هندبال که از فدراسیون بین المللی هندبال تهیه شده و ترجمه گردیده بود به نام «فدراسیون هندبال آموزشگاههای کشور» تکثیر و در همین کلاسها در اختیار شرکت کنندگان گذاشته شد. اکنون زمانی بود که عده بسیاری از دانش آموزان کشور، ورزش هندبال را می شناختند و مربیان با علاقمندی بسیار در پی تکمیل معلومات خود در این زمینه بودند. دست اندرکاران اداره کل تربیت بدنی آموزش و پرورش که بر این امر واقف بودند، پیشنهاد امیرتاش مبنی بر دعوت از یک مربی خارجی را پذیرفتند و پیرو آن بلافاصله از آقای «میشل پائولینی» فارغ التحصیل دانشسرای عالی تربیت بدنی و ورزش فرانسه و مربی تیم قهرمان هندبال فرانسه و عضو کمیته فنی فدراسیون هندبال آن کشور، به طور رسمی دعوت شد تا برای تدریس در کلاس هندبال به ایران مسافرت کند. در مدت دو ماه اقامت نامبرده در ایران، با همکاری امیرتاش، یک کلاس تکمیلی برای مربیان استان مرکزی، در دهه دوم مردادماه سال ۱۳۴۸ در تهران و یک کلاس تکمیلی دیگر در شهرستان اصفهان برگزار شد.
در شهریورماه ۱۳۴۹ کلاس دیگری برای مربیان هندبال کشور در منظریه تهران تشکیل شد و طی آن امیرتاش، آخرین تحولات هندبال تا آن زمان را برای شرکت کنندگان تشریح کرد.
در مسابقات آموزشگاهی سال ۱۳۴۹ برای نخستین بار تیم های دختران دانش آموز نیز در مسابقه های هندبال شرکت کردند که تیم های شهرستانهای تربت حیدریه، نیشابور و آبادان به ترتیب مقام های اول تا سوم را بدست آوردند.
اولین مسابقه ای که قهرمانان هندبال ایران با یک تیم خارجی در آن شرکت کردند، مسابقه بین تیم های منتخب دانش آموزان کویت و منتخب دانش آموزان تهران بود که در ساعت ۱۷ روز ۸/۱۱/۱۳۴۹ در محل سالن ورزشی هنرسرای عالی نارمک در تهران برگزار شد. نتیجه این مسابقه ۲۴ بر ۱۸ به نفع تیم منتخب دانش آموزان کویت شد. در این مسابقه بازیکنان تیم ایران عبارت بودند از آقایان: جهانگیر آغاسی بیک، مهدی اسلامی، رضا اسداللهی، علی پژمان، محسن حاجیلو، احمد دقیقی، عباس قاجاریه، رضا محمدی سخا، مسعود مرزآبادی، محمدتقی نادی، رضا نیشابوری و حسین یوسف خانی و آقای علی اکبر لطفی مربی و آقای حسین داریا کمک مربی این تیم بودند.
در سال ۱۳۵۲ با توجه به پشتوانه ای که از نظر تعداد بازیکن و مربی هندبال در کشور ایجاد شده بود، سازمان تربیت بدنی وقت به این ورزش توجه پیدا کرد و سرانجام در سال ۱۳۵۴ فدراسیون هندبال کشور تأسیس گردید و مهندس هارون مهدوی عهده دار امور آن شد. اولین دوره مسابقه های قهرمانی کشور در دسته مردان در سال ۱۳۵۵ برگزار شد که تیمهای خراسان، اصفهان و تهران اول تا سوم شدند. در رده جوانان هم اولین بار از سال ۱۳۶۳ مسابقه های قهرمانی کشور برگزار شده است. اولین دوره مسابقه های کشور در دسته بانوان در سال ۱۳۷۰ برگزار شد که تیم کهکیلویه و بویراحمد به مقام قهرمانی رسید. اولین حضور مهم تیم ایران در بازیهای آسیایی ۱۹۸۶ بود که تیم ایران در میان شش تیم، پنجم شد: البته اولین بار ایران در سال ۱۹۸۹ در مسابقه های قهرمانی هندبال آسیا در پکن شرکت کرد و در بین نه تیم، هشتم شد. اولین مدال آسیایی ایران کسب مقام سوم جوانان آسیا در سال ۲۰۰۴ بود.
http://www.aftabir.com منبع : آفتاب
.jpg "معرفی خوشنویسان معروف قرآن کریم")
