هندبال

زمان پیدایش این ورزش دقیقا مشخص نیست اما شکل گیری و پیدایش آن را می توان به قبل از میلاد مسیح نسبت داد. نقاشی های مربوط به این ورزش، روی دیوارهای قدیمی شهر آتن در سال ۱۹۶۲ کشف شد. این نقاشی ها مربوط به ۶۰۰ سال قبل از میلاد مسیح بود. به هر حال آنچه ما در حال حاضر به عنوان ورزش هندبال می شناسیم، به وسیله آلمانی ها پایه گذاری شد. در ابتدا این ورزش مانند ورزش فوتبال با ۱۱ بازیکن انجام می شد اما به مرور شکل این ورزش تغییر کرد و تعداد بازیکنان آن کاهش یافت.

قوانین بازی

بازی هندبال یک بازی تیمی است و هر تیم متشکل از ۱۲ بازیکن است که هفت نفر، بازیکنان اصلی زمین را تشکیل می دهند. زمین هندبال دارای ۴۰ متر طول و ۲۰ متر عرض است و در هر نیمه زمین یک دروازه وجود دارد. وقت بازی برای بازیکنان بزرگسال دو نیمه ۳۰ دقیقه ای است که بین هر دو نیمه ۱۰ دقیقه استراحت وجود دارد.
توپ را می توان با استفاده از پاس های مختلف که به وسیله دست ها، سر و سینه انجام می شود، به سمت دروازه هدایت کرد. هنگام پاس کاری، بازیکن حق دارد سه گام قبل از دریبل توپ و سه گام هم بعد از آن بردارد و در این زمان یا باید شوت بزند و یا توپ را پاس بدهد.
بازیکن ذخیره، هر زمان می تواند وارد بازی شود، به شرط آنکه یکی از بازیکنان اصلی از زمین خارج شده باشد. هر بازیکن بدون فعالیت می تواند توپ را فقط سه ثانیه در اختیار داشته باشد و مکث بیشتر باعث بروز خطا می شود. اگر بازیکنی به طور مکرر خطا کند بار اول اخطار شفاهی می گیرد، بار دوم کارت زرد می گیرد و در مرحله سوم، دو دقیقه از زمین اخراج می شود. اگر سه بار اخراج دو دقیقه ای برای یک بازیکن صورت گیرد بازیکن کارت قرمز دریافت می کند و دیگر قادر نیست به بازی ادامه دهد و یک بازیکن ذخیره به جای او وارد زمین می شود.

 

تجهیزات مورد نیاز

بازی هندبال نیاز به تجهیزات خاصی ندارد. تنها چیزی که این بازی نیاز دارد یک توپ است. توپ هندبال کره ای شکل بوده و یک رنگ است. جنس آن از چرم طبیعی و یا مصنوعی است. سطح توپ نباید براق و لیز باشد. در این صورت، کنترل توپ از سوی بازیکنان مشکل می شود. محیط توپ برای مردان، ۵۸ تا ۶۰ سانتی متر و برای بانوان، ۵۴ تا ۵۶ سانتی متر است. وزن توپ هم برای آقایان حدود ۴۷۵ گرم و برای خانم ها کمی سبک تر و حدود ۴۰۰ گرم است.
این بازی به لباس خاص و یا تجهیزات ایمنی مخصوص چندان نیاز ندارد، زیرا آسیب های وارده در این ورزش چندان شدید نیست و می توان با رعایت چند نکته ساده، از بروز آنها جلوگیری کرد که بعدا به آن اشاره خواهیم کرد.

آسیب های ورزشی در هندبال

اگرچه در این ورزش عمدتا بازیکنان از دست های خود برای پاس کاری توپ استفاده می کنند، ولی جالب است بدانید که آسیب های این رشته بیشتر در اندام تحتانی ایجاد می شود. طبق تحقیقات انجام شده، بیشتر از ۵۰ درصد آسیب های ورزشی در رشته هندبال در ناحیه پاها است. شاید علت این آسیب ها دویدن و پرش های سریعی است که بازیکن باید در طول بازی هندبال داشته باشد. مهم ترین آسیب ها در این ورزش عبارتند از:

کشیدگی عضلات هامسترینگ:

عضلات این مجموعه در ناحیه پشت ران ها قرار دارند.

کشیدگی عضلات چهارسر:

این عضله در جلوی ران قرار می گیرد.

کشیدگی تاندون آشیل:

تاندونی که باعث اتصال عضلات ساق به ناحیه پاشنه می شود.
آسیب مینیسک زانو
پیچ خوردگی مچ پا
پارگی لیگامان صلیبی در زانوها
آسیب مفاصل کتف
علل آسیب
علت های گوناگونی برای بروز این آسیب ها در ورزش هندبال وجود دارد نداشتن آمادگی جسمانی کافی برای انجام این ورزش از مهم ترین این علل است. بیشتر ورزشکاران قبل از ورود به زمین بازی، بدن خود را به اندازه کافی گرم نمی کنند و در نتیجه فشار ناگهانی وارده بر عضلات، به آنها آسیب می رساند. بهتر است ورزشکاران قبل از شروع بازی، چند بار در اطراف زمین بدوند و نرمش های لازم برای گرم کردن نواحی حساس مثل مچ پاها و کتف ها را انجام دهند.
یکی دیگر از مهم ترین عوامل آسیب رسان به ورزشکاران، عدم انعطاف پذیری است. این عامل بیشتر در افراد بالای ۳۰ سال باعث آسیب می شود و اگر ورزشکاران بدون انجام ورزش های کششی، یک باره وارد زمین بازی شوند، ممکن است باعث آسیب به قسمت های مختلف بدن خود شوند.
یکی از علت های مهم آسیب دیدگی مزمن، بی توجهی به درمان به موقع آسیب های حاد وارده است. بسیاری از آسیب های وارده در هندبال، به علت بروز فشار بیش از حد هنگام بازی در قسمت های مختلف بدن است. بیشتر ورزشکاران به این آسیب ها توجهی نمی کنند و به بازی و تمرین خود ادامه می دهند، در نتیجه آسیب دیدگی حالت مزمن پیدا می کند. به همین علت به ورزشکاران هندبال توصیه می شود در صورت احساس ناراحتی در هر یک از اعضای بدن خود، از درمان مناسب و استراحت کافی غافل نشوند.
بعضی از ورزشکاران به علت مهارت نداشتن در تکنیک های ورزش هندبال، از حرکات غیرفنی و عجیب برای پوشاندن ضعف خود استفاده می کنند. این کار آسیب شدیدی به بدن ورزشکار وارد می کند. توصیه می کنیم که ورزشکاران به جای انجام حرکات غیرفنی، تمرین بیشتری بکنند تا تکنیک های این ورزش را به درستی یاد بگیرند. اگر ورزشکاران بتوانند این نکات را رعایت کنند می توانند تا حد زیادی از آسیب های وارده به بدن خود پیشگیری کنند.

هندبال در مدارس

هندبال یک رشته ورزشی مناسب برای دانش آموزان در تمام مقاطع تحصیلی است. این ورزش برای تمام سنین سرگرم کننده است، سبب تقویت تمام عضلات بدن می شود، به علت تحرک زیاد باعث تناسب اندام در دانش آموزان می شود، ورزش چندان گرانی نیست و جثه دانش آموز در موفقیت او در این ورزش موثر نیست، یعنی همه دانش آموزان با هر جثه ای می توانند در این ورزش پیشرفت کنند.

هندبال در بانوان

هندبال ورزش مناسبی برای بانوان است. اگرچه بعضی از کارشناسان معتقدند که این ورزش کمی برای بانوان خشن است اما عده کثیری هم اعتقاد دارند که هندبال یکی از مناسب ترین ورزش ها برای حفظ تناسب اندام، سلامت و افزایش قدرت تفکر در خانم ها است.
هندبال علاوه بر اینکه یک ورزش سرعتی است و به سلامت قلب و عروق کمک می کند، یک ورزش قدرتی نیز می باشد که در تقویت عضلات مختلف بدن نقش مفیدی دارد.

اثرات بدنی هندبال

هندبال می تواند روی سیستم های مختلف بدن تاثیرات مثبتی داشته باشد.

آمادگی جسمانی:

هندبال باعث افزایش سرعت، قدرت، استقامت، چابکی و انعطاف پذیری در فرد ورزشکار می شود.

آمادگی روانی:

خلا قیت و قدرت تصمیم گیری در ورزشکاران این رشته افزایش می یابد.

افزایش سرعت عکس العمل:

ورزشکاران این رشته نسبت به افراد عادی با سرعت بیشتری به تحریکات محیطی پاسخ می دهند.

آمادگی فکری:

افزایش قدرت تمرکز، اعتماد به نفس و توجه در این ورزشکاران بیشتر است.

شادابی:

کسب مهارت و بازی در این رشته باعث شادابی در بازکنان هندبال می شود
منبع : دکتر سحر میرپور
http://www.aftabir.com منبع : آفتاب