عمل شنیع زنا از جمله انحرافاتی است که ممکن است گریبانگیر بعضی از این گونه افراد گردد. لذا شرع مطهّر اسلام این عمل شنیع را نامشروع دانسته و شدیداً با آن مخالفت نموده است.
ارتکاب به عمل شنیع زنا، آثار سوء متفاوت و عواقب شوم متعدّد و کیفر و عقوبت و مجازات گوناگون و مختلفی را در دنیا و آخرت در پی دارد که در این مقاله به پاره ای از آنها اشاره می کنیم.
1ــ مجازات و تنبیه معنوی
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: هنگامی که مردی مرتکب زنا می شود روح ایمان از او دور می گردد.(1)امام باقر (علیه السلام) فرمود: خداوند متعال شخص زناکار را مؤمن نمی نامد.(2)
امام کاظم (علیه السلام) فرمود: ارتکاب عمل زنا دین و آئین را از بین می برد.(3)
امام صادق (علیه السلام) فرمود: شخص زناکار همانند شخصی است که بت می پرستد.(4)
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به جوانی فرمود: ای جوان! ازدواج کن و از انجام دادن زنا پرهیز نما.
زیرا ارتکاب زنا ایمان را از دل تو بیرون می کند.(5)
حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود: شخصی که عمل زنا را دوست داشته باشد، دروغ می گوید اگر بگوید: من حلال زاده هستم.(6)
امام صادق (علیه السلام) فرمود: شخصی که از ارتکاب حرام و زنا خوشحال می گردد و از این عمل مسرور و مشعوف می شود شیطان شریک او شده است.(7)
در حدیث آمده است: شخصی که بخاطر عمل نامشروع جنسی سنگسار می گردد. در حقیقت خوار و ذلیل گشته و از رحمت الهی دور شده است و شخصی که از رحمت الهی دور شده است شایستگی دوستی و قرب را نخواهد داشت.(8)
2ــ مجازات و تنبیه حقوقی
محرومیت از ازدواج نمودن با زنان پاکدامن قبل از توبه کردندر حدیث آمده است: شخصی که مرتکب عمل نامشروع زنا می گردد و به این کار مشهور می باشد و برای انجام این عمل مجازات شده است شایستگی ندارد تا با زنان پاکدامن ازدواج نماید. مگر پس از آنکه توبه کند.(9)
محرومیت از ازدواج نمودن با بعضی از زنان
امام صادق (علیه السلام) فرمود: اگر مردی با زنی زنا کند، آن مرد نمی تواند با دختر آن زن ازدواج نماید.(10)تبعید شدن و محرومیت از حضور در شهر
محرومیت از حضور در شهر و تبعید شدن از دیار از جمله مجازاتهائی است که ممکن است شخص زناکار مستحقّ آن باشد.(11)محرومیت از دیه و خونبها
در حدیث آمده است: اگر مردی بخواهد به زنی تجاوز کند و با او زنا کند و آن زن برای دفاع از خود آن مرد را به قتل برساند در این صورت آن مقتول دیه و خونبها ندارد.(12)محرومیت از قبول گواهی و شهادت
در حدیث آمده است: شخصی که مرتکب زنا می گردد، شهادت و گواهی او مورد قبول قرار نمی گیرد.(13)3ــ مجازات و تنبیه جسمی و بدنی (14)
با مراجعه به کتب فقهی می توان نسبت به موضوعات زیر که بخشی از مطالب مربوط به تنبیه جسمی و بدنی زناکار می باشد آگاهی و اطلاّع پیدا نمود:
1)معنای زنا در اصطلاح شرع.
2)شرائط تحقّق زنا و وقوع آن.
3)چگونگی اثبات وقوع زنا.(15)
4)مجازات ارتکاب این عمل.
5)تنوّع و گوناگونی مجازات این عمل.
6)علل و اسباب و عوامل تنوّع و گوناگونی مجازات این عمل.
7)شناخت شرایط و وضعیت و موقعیت فردی که مستحقّ مجازات می باشد.
8)شرائط زمانی و مکانی اجرای مجازات.
9)کیفیت اجرای مجازات.
10)شرائط افرادی که می توانند این گونه مجازاتها را اعمال نموده و اجرا کنند. و چگونگی شناخت و احراز صلاحیت آنها.
4ــ آثار سوء و عواقب شوم در دنیا
آبرو را از بین می بردپیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: زنا آبرو را از بین می برد.(16)
اجل و مرگ را نزدیک می سازد
امام سجّاد (علیه السلام) فرمود: زنا از گناهانی است که باعث مرگ زود هنگام می گردد.(17).
اعمال نیک را از بین می برد و آن را نابود می سازد
شخصی پس از آنکه هشتاد سال خدا را عبادت نمود روزی به زن نامحرمی نگاه شهوت آمیزی نمود. سپس وسوسه شده و به طرف آن زن رفت. و با آن زن، عمل نامشروع زنا را انجام داد. در این هنگام ملک الموت به سراغ آن مرد آمد در حالی که زبان او بند آمده بود.(18)و بدین ترتیب خداوند متعال، اعمال نیک هشتاد ساله ی این مرد را بخاطر ارتکاب عمل نامشروع زنا نابود ساخته و از بین برد.(19)
برکت و رزق را از بین می برد
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: خداوند متعال در رزق شخصی که مرتکب زنا می گردد، برکت را قرار نمی دهد.(20)جنایت بزرگی بشمار می آید
امام رضا (علیه السلام) درباره زنا فرمود: ین کار از بزرگترین جنایتها بشمار می آید.(21)خیر و برکت را از بین می برد
امام کاظم (علیه السلام) فرمود: زنا باعث از بین رفتن برکت می گردد.(22)پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: زنا و خیر در یک خانه جمع نمی شود(یعنی: ارتکاب عمل شنیع زنا باعث از بین رفتن خیر و برکت در خانه می گردد).(23)
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: خانه ای که در آن زنا وارد می شود، خراب گشته و از برکت تهی می گردد.(24)
خرابی و نابودی شهرها را در پی دارد
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: زنا باعث فقر می گردد و شهر و دیار را از سکنه خالی می سازد.(25)خشم و غضب خداوند متعال را موجب می گردد
امام باقر (علیه السلام) فرمود: بدرستیکه خداوند عزّ و جلّ بر شخص زناکار غضب نموده است.(26)در حدیث آمده است: خشم و غضب خداوند متعال بر افراد زناکار شدید است.(27)
در حدیث آمده است: شخصی که با زن نامحرمی مرتکب فحشاء می گردد از دنیا نمی رود مگر آنکه خداوند متعال بر او غضب می کند و شخصی که خداوند متعال بر او غضب می کند، آسمانها و زمینهای هفتگانه نیز بر او غضب خواهند کرد.(28)
درهای آسمان را به روی دعا می بندد
خداوند عزّ و جلّ در حدیثی قدسی فرمود: شخصی که مرتکب زنا می شود، از دیدن نور الهی محروم می گردد. و درهای آسمان به روی دعای او بسته می شود.(29)دشمنی خداوند متعال را موجب می گردد
امام سجّاد (علیه السلام) درباره ی عمل زنا فرمود: این کار گناه و معصیت می باشد. و موجب بغض و دشمنی خداوند متعال است.(30)پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: خداوند متعال دشمن می دارد مردی را که مرتکب زنا می گردد.(31)
حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود: دشمن ترین خلائق در نزد خداوند متعال مردی است که مرتکب زنا می گردد.(32)
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: در دنیا هیچ چیز در نزد خداوند دشمن تر از شخص زناکار نمی باشد.(33)
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: چهار گروه هستند که خداوند متعال آنها را دشمن می دارد.
از جمله ی آنها: مردی است که مرتکب زنا می گردد.(34)
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: آیا می خواهید شما را خبر کنم به دشمن ترین خلائق در نزد خداوند متعال؟
مردم گفتند: آری.
آنگاه پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: کسانی که با نوامیس همسایگان خود زنا می کنند.(35)
رزق و روزی را از بین می برد
امام صادق (علیه السلام) فرمود: زنا از جمله گناهانی است که رزق را از بین می برد.(36)سرایت آثار سوء به نوامیس و مورد تعرّض قرار گرفتن آنها
در حدیث آمده است: کسانی که به نوامیس مردم متعرّض شده و با آنها زنا می کنند. دیگران نیز به نوامیس آنها تعرّض نموده و با آنها زنا می کنند.(37)جناب جعفر طیّار علیه الرحمة فرمود: من در زندگی هیچگاه مرتکب زنا نشده ام، زیرا می ترسم اگر به دیگران خیانت کنم دیگران نیز به من خیانت کنند.(38)
در زمان حضرت داود (علیه السلام) مردی به نزد زن شوهرداری می رفت و با زور و اجبار با او عمل شنیع و ناشایست زنا انجام می داد.
روزی آن زن به آن مرد گفت: بدان. هر بار که تو به نزد من آمده و با من مرتکب عمل شنیع می شوی در همین هنگام مردی نیز به نزد همسر تو رفته و با او مرتکب عمل ناشایست می گردد.
آن مرد نگران شده و به نزد همسر خود رفته و با کمال تعجب دید که مردی در کنار همسر او می باشد.
سپس او، آن مرد را به نزد حضرت داود (علیه السلام) آورده و از مرد شکایت کرده و به آن حضرت گفت: این مرد را دیدم که در کنار همسر من بود.
در این هنگام خدای متعال به حضرت داود (علیه السلام) فرمود: به این مرد بگو:
هر چه با دیگران کنی، دیگران نیز با تو کنند.(39)
سرایت آثار سوء به نسل و تبار
در حدیث آمده است: کسانی که به نوامیس مردم متعرّض شده و با آنها زنا می کنند. این کار موجب می گردد که نسل و تبار آنها نیز مورد تعرّض دیگران قرار بگیرد.(40)شایستگی نداشتن برای عفو و آمرزش
در حدیث آمده است: خداوند متعال در شب مبارک قدر افرادی گناهکار از این امّت را مورد عفو و آمرزش خود قرار می دهد. بجز چند گروه از آنها را از جمله ی آنها: شخصی است که مرتکب زنا می گردد.(41)شکایت زمین
در حدیث آمده است: زمین به خود می لرزد و به خدای عزّ و جلّ شکوه و شکایت می کند از آبی که از شستشو و غسل بعد از زنا بر روی آن ریخته می گردد.(42)ادامه دارد...
پی‌نوشت‌ها:
1- قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): إذا زنا الرجل فارقه روح الإیمان (الکافی ج 2 ص 280 و ص 284 و عقاب الأعمال ص 313 و المحاسن ج 1 ص 192).
2- قال الإمام الباقر (علیه السلام): ... لم یسمّ الله الزانی مؤمناً.
و لا الزانیة مؤمنة (الکافی ج 2 ص 32).
3- قال الإمام الکاظم (علیه السلام): إیّاک و الزنا. فإنّه یمحق البرکة و یهلک الدین (الکافی ج 5 ص 542).
4 قال الإمام الصادق (علیه السلام): مدمن الزنا و السرقة و شارب الخمرکعابد وثن (تفسیر العیّاشی علیه الرحمة ج 2 ص 105).
5- (قال رسول الله (صلی الله علیه و آله) لشابّ): یا شابّ تزوّج.
و إیّاک و الزنا. فإنّه ینزع الإیمان من قلبک (مکارم الأخلاق ج 1 ص 430).
6- قال أمیرالمؤمنین (علیه السلام): کذب من زعم (أنّه) ولد من حلال. و هو یحبّ الزنا (الأمالی للشیخ الصدوق علیه الرحمة ص 278 المجلس 37 و روضة الواعظین ج 2 ص 448).
7- قال الإمام الصادق (علیه السلام): من شغف بمحبّة الحرام و شهوة الزنا. فهو شریک شیطان (الفقیه ج 4 ص 299 و معانی الأخبارص 400 و الاختصاص ص220 و روضة الواعظین ج 2 ص 447).
8 (قال الإمام (علیه السلام)): ... الرجم خزی.
و من قد أمر الله برجمه. فقد أخزاه.
و من أخزاه. فقد أبعده.
و من أبعده. فلیس لأحد أن یقربه (کمال الدین ص 460 و دلائل الإمامة ص 512 باب: من شاهده (علیه السلام) فی حیاة أبیه (علیه السلام)).
9- عن محمّد بن مسلم عن أبی جعفر (علیه السلام) فی قول الله عزّ و جلّ:
الزَّانی لاَ یَنکِحُ إلاّ زَانِیَةً أو مُشرِکَةٌ وَ الزَّانِیَةٌ لایَنکِحُهَا إلاّ زَانٍ أو مُشرِکٌ.
قال (علیه السلام): ... من شهر شیئاً من ذلک ــ. أو اقیم علیه الحدّ.
فلاتزّوجوه. حتّی تعرف توبته (الکافی ج 5 ص 355).
10- قال الإمام الصادق (علیه السلام): إذا فجر الرجل بالمرأة لم تحلّ له ابنتها أبداً ــ.
و إن کان قد تزوّج ابنتها قبل ذلک و لم یدخل بها فقد بطل تزویجه.
و إن هو تزوّج ابنتها و دخل بها. ثمّ فجر بامّها بعد ما دخل بإبنتها فلیس یفسده (1) فجوره بامّها نکاح ابنتها.
إذا هو دخل بها (تهذیب الأحکام ج 7 ص 384 و الاستبصار ج 2 ص 166 الباب 108).
11ــ قال الإمام الصادق (علیه السلام): إذا زنا الشابّ الحدث. جُلد مأة.
و نفی سنة من مصره (من لایحضره الفقیه ج 4 ص 28).
قال الإمام الصادق (علیه السلام): إذا زنا الشابّ الحدث. السنّ جُلّد.
و نفی سنة من مصره (تهذیب الأحکام ج 10 ص 6).
12ــ قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): من کابر إمرأة لیفجر بها. فقتلته. فلا دیة له. و لا قود (الکافی 293/7).
13ــ قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): لاتقبل شهادة الخائن و لا الخائنة و لا الزانی و لا الزانیة.
و لا ذی غمز علی أخیه.
و الغمز: الحقد (عوالی اللئالی ج 1 ص 242 و مستدرک الوسائل ج 17 ص 434).
14- اینگونه مجازاتها در اصطلاح فقهی حدود و تعزیر نام دارد.
15- انتساب ارتکاب این عمل به اشخاص با دو صورت به اثبات خواهد رسید:
الف)اقرار و اعترافی که حجّیت داشته و مورد قبول شرع باشد.
زیرا اقرار و اعترافی که از روی: اجبار یا اکراه یا اضطرار یا ترس یا ارعاب یا تهدید یا جهل و نادانی یا هزل و شوخی و امثال آن ــ.
و همچنین اقرار و اعترافی که در حال خواب یا بیهوشی انجام می گیرد.
حجّیت نداشته و برای اثبات وقوع این امر، نافذ و کارساز نمی باشد.
ب)گواهی شهود اربعه و وجود دلائل و مدارکی که حجّیت داشته و مورد قبول شرع باشد.
16- عن الفضیل عن أبی جعفر (علیه السلام) قال: قال النبیّ (صلی الله علیه و آله): فی الزنا خمس خصال:
یذهب بماء الوجه. و یورث الفقر. و ینقص العمر. و یسخط الرحمن. و یخلّد فی النار.
نعوذ بالله من النار (الکافی ج 5 ص 542).
17- قال الإمام السجّاد (علیه السلام): و الذنوب التی تعجّل الفناء ... الزنا (معانی الأخبار ص 271).
18- یعنی هنگامی که ملک الموت سراغ آن مرد آمد زبان او بند آمده و سنگین شد.
19 (قال الإمام الباقر (علیه السلام)): عبد الله عابد ثمانین سنة ثمّ أشرف علی امرأة. فوقعت فی نفسه. فنزل إلیها فراودها عن نفسها. فطاوعته. فلمّا قضی منها. طرقه ملک الموت. فإعتقل لسانه... فأحبط الله عمل ثمانین سنة بتلک الزنیة ... (عقاب الأعمال ص 167 و عوالی اللئالی ج 1 ص 353 و الاصول الستّة عشر ص 348 تحقیق و نشر مؤسسّة دار الحدیث).
20- قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): أهل الزنا لیس علی وجوههم نور و لا بهاء.
و لم یجعل الله فی رزقهم برکة (مستدرک الوسائل ج 14 ص 332).
21- (قال الإمام الرضا (علیه السلام) فی شأن الزنا):... و هو أعظم الجنایات (علل الشرایع ج 2 ص 308 الباب 331 و عیون الأخبار ج 2 ص 104 الباب 33 و المناقب ج 4 ص 387).
22- قال الإمام الکاظم (علیه السلام): إیّاک و الزنا. فإنّه یمحق البرکة.
و یهلک الدین (الکافی ج 5 ص 542).
23- قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): لایجتمع الزنا و الخیر فی بیت (الجعفریّات ص 169 و دعائم الإسلام ج 2 ص 448).
24 قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): أربعة لاتدخل بیتاً واحدة منهنّ إلاّ خرب. و لم یعمر بالبرکة.
الخیانة. و السرقة. و شرب الخمر. و الزنا (عقاب الأعمال ص 289 و الأمالی للشیخ الصدوق علیه الرحمة ص 482 المجلس 62 و عوالی اللئالی ج 1 ص 363).
فی الأمالی: أربع.
25- قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): الزنا یورث الفقر. و یدع الدیار بلاقع *(الفقیه ج 4 ص 13).
*أی: خالیة. و هو کنایة عن خرابها و ابادة أهلها.
و البلقع: الأرض القفراء الّتی لا شیء فیها (مجمع البحرین ج 1 ص 245).
26- قال الإمام الباقر (علیه السلام): إنّ الله غضب علی الزانی (تفسیر العیّاشی رحمه الله ج 1 ص 233).
27- قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): تعرض علی الله اعمال بنی آدم کلّ جمعه- مرّتین-.
فتکون شدّة غضب الله علی الزانی (مستدرک الوسائل ج 14 ص 331ــ332).
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): إنّ أعمل اُمّتی تعرض علیّ فی کلّ جمعة مرّتین ــ.
فإشتدّ غضب الله علی الزناة (سعد السعود ص 421ــ نشر: دلیل ــ).
28- (قال رسول الله (صلی الله علیه و آله)): من وصف امرأة لرجل و ذکر جمالها له فإفتنن بها الرجل.
فأصاب منها فاحشة. لم یخرج من الدنیا حتّی یغضب الله علیه.
و من غضب الله علیه غضب علیه السماوات السبع و الأرضون السبع.
و کان علیه من الوزر مثل الّذی أصابها ... (عقاب الأعمال ص 337 و اعلام الدین ص 417).
29- قال الإمام الباقر (علیه السلام): أوحی الله عزّ و جلّ إلی موسی بن عمران (علیه السلام): لا تزن. فأحجب عنک نور وجهی. و تغلق أبواب السماء دون دعائک (المحاسن ج 1 ص 194 و فی بحارالأنوار ج 76 ص 7 نقله عن المحاسن).
30- فی روایة أبی الجارود عن أبی جعفر (علیه السلام) فی قوله: وَ لا تَقرَبُوا الزِّنَی إِنَّهُ کَانَ فَاحِشَةً.
یقول: معصیةً و مقتاً.
فإنّ الله یمقته و یبغضه ... (تفسیر القمیّ علیه الرحمة ج 2 ص 18).
31- قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): إنّ الله یبغض الشیخ الزانی (تحف العقول ص 42).
32- قال أمیرالمؤمنین (علیه السلام): أبغض الخلائق إلی الله الشیخ الزانی (غرر الحکم ص 187).
قال أمیرالمؤمنین (علیه السلام): أمقت العباد إلی الله الفقیر المزهو. و الشیخ الزان. و العالم الفاجر (غرر الحکم ص 486).
33- قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): ما فی الدنیا شیء أبغض إلی الله من شیخ زانٍ (مشکاة الأنوار ج 1 ص 384).
34- قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): أربعة یبغضهم الله تعالی: البیّاع الحلاّف. و الفقیر المحتال.
35- قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): ألا اُخبرکم بأبغض الخلق إلی الله تعالی؟
قالوا: بلی یا رسول الله ــ.
قال (صلی الله علیه و آله): الزنّائون بحلائل جیرانهم (جامع الأحادیث ص 201).
36- قال الإمام الصادق (علیه السلام): الذنوب الّتی تحبس الرزق: الزنا (الاختصاص ص 238).
(راجع: الکافی ج 2 ص 448 و علل الشرائع ج 2 ص 362 الباب 385 و معانی الأخبار ص 269).
قال الإمام الکاظم (علیه السلام): اتّق الزنا. فإنّه یمحق الرزق و یبطل الدین (الکافی ج 5 ص 541).
37- عن أبی إبراهیم (علیه السلام) قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): تزوّجوا إلی آل فلان.
فإنّهم عفّوا. فعفّت نساؤهم.
و لاتزّوجوا إلی آل فلان.
فإنّهم بغوا. فبغت نساؤهم (الکافی ج 5 ص 554 و عوالی اللئالی ج 3 ص 548).
38- قال جعفر بن أبی طالب (علیهما السلام): ... ما زنیت قطّ لأنّی خفت. إنّی إذا عملت.
عُمل بی ... (من لایحضره الفقیه ج 4 ص 283 و الأمالی للشیخ الصدوق علیه الرحمة ص 133 المجلس 17 و علل الشرائع ج 2 ص 327 الباب 248 و روضة الواعظین ج 2 ص 28).
39-کانت إمرأة علی عهد داود (علیه السلام) یأتیها رجل یستکرهها علی نفسها.
فألقی الله عزّ و جلّ فی قلبها. فقالت له: إنّک لاتأتینی مرّة إلاّ و عند أهلک من یأتیهم.
فذهب الرجل إلی أهله. فوجد عند أهله رجلاً. فأتی به إلی داود (علیه السلام).
فقال: یا نبی الله أتی إلیّ ما لم یؤت إلی أحد.
قال (علیه السلام): و ما ذاک؟
قال: وجدت هذا الرجل عند أهلی.
فأوحی الله تعالی إلی داود (علیه السلام) قل له: کما تدین تدان (من لایحضره الفقیه ج 4ص 14).
(قال الإمام الصادق (علیه السلام)): انّها کانت بغیّ فی بنی إسرائیل و کان فی بنی إسرائیل رجل یکثر الاختلاف إلیها. فلمّا کان فی آخر ما أتاها أجری الله علی لسانها ــ: أمّا إنّک سترجع إلی أهلک فتجد معها رجلاً.
قال: فخرج و هو خبیث النفس فدخل منزله غیر الحال الّتی کان یدخل بها قبل ذلک الیوم و کان یدخل بإذن فدخل یومئذٍ بغیر إذنٍ، فوجد علی فراشه رجلاً.
فإرتفعا إلی موسی (علیه السلام) فنزل جبرئیل (علیه السلام) علی موسی (علیه السلام) فقال: یا موسی من یزن یوماً یزن به.
فنظر إلیهما فقال: عفّوا. تعف نساؤکم (الکافی ج 5 ص 553).
40- عن أبی عبدالله (علیه السلام) قال: لمّا أقام العالم الجدار. أوحی الله تبارک و تعالی إلی موسی (علیه السلام): إنّی مجازی الأبناء. بسعی الآباء. إن خیراً.* فخیرٌ. و إن شرّاً فشرّ.
لاتزنوا فتزنی نساؤکم. و من وطی فراش إمرء مسلم. وطیء فراشه. کما تدین تدان (الکافی ج 5 ص 553 و المحاسن ج 1 ص 193)
41- قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): إنّ الله یرحم عصاة امّتی فی اللیلة المبارکة...
فیغفر لهم إلاّ ثمانیة نفر: المشرک. و الکاهن. و الساحر. و العاق. و آکل الربا. و مدمن الخمر. و الزانی. و الماجن (مستدرک الوسائل ج 13 ص 109).
/م
