با ثبات باشید

 برای رابطه ی بهتر با نوجوانان

ما هر روز غذاهای مختلفی می خوریم. در محیط های متنوعی به سر می بریم و دمای محیطی متفاوتی را تجربه می کنیم، اما سازوکارهای متعدد و پیچیده ای در بدن ما وجود دارند که ثبات فشار خون، مایعات بدن، PH و قند خون و ... را حفظ می کنند. اگر قرار بود ما تغییرات محیطی را تعدیل نکنیم، قادر به ادامه ی زندگی نبودیم.
در طول زندگی متغیرهای مخلتفی باعث برهم خوردن تعادل فکری و احساسی و رفتاری ما می شوند. مثلاً حادثه ای را می بینیم و هیجان زده می شویم، از ما انتقاد می شود و سرخورده می شویم، در کارمان شکست می خوریم و ناامید می شویم و ...
خانه، امن ترین مکان برای تخلیه ی احساسات و تعادل افکار است. اما از یاد نبریم رفتارمان با افراد خانواده خصوصاً با فرزند نوجوان مان باید تا حد ممکن با ثبات و قابل پیش بینی باشد. بارها شاهد بوده ام که مثلاً پدران بر اساس روحیه ی خودشان یا درآمدی که در آن مقطع خاص زمانی داشته اند، با فرزندشان رفتار می کنند، مثلاً وقتی وضع شان خوب است به او پول می دهند، برایش چیز می خرند، او را گردش می برند یا با حرف هایش موافقت می کنند و برعکس وقتی اوضاع اقتصادی شان خراب می شود به او پولی نمی دهند، چیزی برایش نمی خرند، او را به جایی نمی برند، حرف هایش را نمی پذیرند و ...
این رفتارها برای افراد خانواده خصوصاً فرزندان آشفته کننده است. هر قدر رفتارتان با ثبات تر و قابل پیش بینی تر باشد، فرزندتان ایمن تر و راحت تر خواهد بود. پول توجیبی او را سرِ وقت بدهید، برای مناسبت های خاص مثل روز تولد، عید، شروع سال تحصیلی و ... از قبل آماده باشید، وقت خاصی را صرف او کنید، تا جایی که ممکن است سر قول تان باشید. این کار به نوجوان شما ثبات و تداوم می دهد که ارزش آن بسیار بیش تر از هزینه ی مادی آن است. او مطمئن می شود که والدینش حتی الامکان و با سعی و تلاش در جهت برآوردن نیازهای او کوشش می کنند. او برای والدینش که در فراز و فرودهای زندگی به تعهدات خود عمل می کنند احترام قایل می شود و از همه مهم تر می آموزد که خود نیز در آینده چنین انسانی، چنین همسری و چنین والدی باشد.
منبع مقاله :
موسوی، شکوفه؛ (1387)، رابطه ی والدین و نوجوان (با نوجوان خود چگونه رفتار کنید؟)، تهران: نشر قطره، چاپ چهارم