ناتواني جنسي

14 رمز موفقيت در ناتواني جنسي

شما تنها مردي نيستيد که به اين مشکل دچار هستيد. اگر همه ي مردان صادق باشند و حقيقت را اذعان بکنند، خواهند گفت که دست کم يک بار در طول زندگي خود اين مسأله را تجربه کرده اند. دکتر «نيل بوم» در توصيف اين مطلب مي گويد: «هنگامي که چنين مشکلي براي مردان پيش مي ايد، تصور آن ها از مذکور بودن ويران شده، و زير سؤال مي رود.» به گفته متخصصان ده ميليون مرد گرفتار ناتواني جنسي هستند. تا دهه 1970 کارشناسان بر اين باور بودند که مشکل فقدان نعوظ منشأ رواني دارد. اما امروزه جامعه ي پزشکي بر اين عقيده است که تقريباً نيمي از مشکل ناتواني جنسي مردان به مشکلات جسمي و فيزيکي بدن مربوط مي شود. حال چگونه مي توان اين مشکل را برطرف نمود؟ در زير به شرح توصيه هاي متخصصان در اين زمينه مي پردازيم.

به خودتان فرصت دهيد

در مردان با افزايش سن، ممکن است براي تحريک جنسي و ايجاد نعوظ به زمان بيشتري نياز باشد. در مردان 20-18 ساله نعوظ ظرف چند ثانيه رخ مي دهد. در دهه سوم و چهارم زندگي، اين زمان ممکن است به يک تا دو دقيقه افزايش يابد. اما اگر مرد 60 ساله اي پس از يک يا چند دقيقه به مرحله نعوظ نرسد نمي توان او را از لحاظ جنسي ناتوان تلقي کرد. تنها علت تأخير نعوظ در اين موارد افزايش سن است. هم چنين با افزايش سن فواصل بين انزال تا نعوظ بعدي طولاني تر مي شود. در برخي از مردان 70-60 ساله حتي ممکن است اين زمان به يک روز يا بيشتر افزايش يابد. اين مسأله کاملاً طبيعي است و ناشي از افزايش سن مي باشد.

کنترل داروهاي مصرفي

گاهي ممکن است داروهاي تجويز شده توسط پزشک مسبب اين مشکل باشند و يا داروهاي مجاز بدون نسخه مثل آنتي هيستامين ها، داروهاي مدر و يا آرام بخش ها موجب ناتواني جنسي شوند. در ضمن توجه داشته باشيد آنچه بر همسايه يا دوست شما تأثير دارد الزاماً بر شما اثر نمي گذارد. تاکنون 200 نوع داروهاي مختلف که بر ناتواني جنسي تأثير گذار بوده اند، مورد شناسايي قرار گرفته اند. ناتواني جنسي ناشي از مصرف دارو بيشتر در مردان بالاي 50 سال شايع است. طي تحقيقي که بر روي 188 مرد انجام شد در 25% موارد مشکل ناتواني مربوط به مصرف دارو بود. اگر احتمال مي دهيد دارو موجب ناتواني شماست حتماً با پزشک خود مشورت نماييد. پزشک ممکن است با تغيير دوز يعني مقدار مصرف دارو يا تغيير نوع دارو و تجويز داروي مشابه آن بتواند به شما کمک کند. اما هرگز اين کار را خودسرانه انجام ندهيد و آن را به پزشک خود محول کنيد.

اثر داروهاي مخدر بر ناتواني جنسي

داروها و مواد مخدر نظير کوکائين، ماري جوآنا، اوپياتها، ترياک، هروئين، مورفين، آمفتامين ها و باربيتورات ها از عوامل مسبب ناتواني جنسي مي باشند.

اجتناب از الکل

شکسپير در نمايشنامه مکبث حقيقت را چه نيکو بيان مي کند هنگامي که مي گويد: الکل شور و اشتياق را در انسان بر مي انگيزد ولي عمل را از او مي گيرد. تأثير الکل بر ناتواني جنسي ناشي از اثر مهاري آن بر سلسله اعصاب است. الکل عوامل بازدارنده پاسخ به محرک ها محسوب مي شود، و حالتي ايجاد مي کند که درست عکس تحريک است. حتي نوشيدن دو جرعه مشروب مي تواند به ناتواني منجر شود. مصرف الکل به مرور زمان موجب برهم خوردن تعادل هورموني در بدن مي شود. مصرف دايم و زياد الکل موجب آسيب ديدن سيستم عصبي و کبد مي گردد. آسيب کبدي سبب آزاد شدن مقدار زيادي هورمون زنانه در بدن مرد مي شود. داشتن ناتواني جنسي مستلزم آن است که هورمون مردانه تستوسترون به قدر کافي در بدن موجود باشد.

هر چيز براي سرخرگ ها خوب باشد يقيناً براي آلت تناسلي نيز مفيد است

طبق يافته هاي اخير آلت مرد عضوي پر خون است هر چيز- مانند کلسترول بالا و چربي هاي اشباع شده- که باعث مسدود شدن رگ شود مطمئناً بر عروق آلت تناسلي نيز تأثيرگذار است. در حقيقت همه مردان پس از رسيدن به سن 38 سالگي تا حدودي به تنگي عروق آلت تناسلي دچار مي شوند.
بنابراين از کنترل رژيم غذايي غافل نباشيد. کلسترول بالا احتمالاً يکي از علل ناتواني جنسي است. به نظر مي رسد کلسترول زياد بر بافت هاي قابل نعوظ اثر مي گذارد.

ترک سيگار

طبق تحقيقات به عمل آمده، نيکوتين موجود در سيگار باعث تنگي عروق مي شود. مطالعه بر روي سگ هاي بالغ و دو رگه سالم نشان داد، استنشاق دود 2 نخ سيگار موجب فقدان نعوظ در 5 سگ و عدم توانايي در حفظ حالت نعوظ در يک سگ ديگر شد. پژوهشگران بر اين باورند که استنشاق دود سيگار با جلوگيري از شل شدن عضلات صاف بافت آلت مانع از نعوظ مي شود.

دانستن چيزهايي که براي بدن مفيدند

آيا هرگز به چند کيلو کاهش وزن، پرداختن به کاراته و شروع برنامه تنظيم وزن فکر کرده ايد؟ اگر تاکنون هيچ اقدامي نکرده ايد از هم اکنون به فکر باشيد. هر چه فرد از سلامتي بيشتري برخوردار باشد بهتر مي تواند از عهده ناتواني جنسي برآيد.

اجتناب از زياده روي در ورزش

ورزش بيش از حد سبب تحريک ترشح مواد شبه مرفيني طبيعي بدن، يعني اندورفين ها مي شود. البته مکانيسم عمل آن کاملاً روشن نيست، اما ظاهراً احساسات را کاهش مي دهد. انجام ورزش در حدي معقول و منطقي براي بدن خوب و مفيد است. اما ورزش بيش از حد باعث مي شود بدن به دفاع از خود بپردازد و به اين وضعيت عادت کند.

تحمل درد

بدن به طور طبيعي هنگام درد به ترشح مواد شبه مرفيني (اپيات ها) مي پردازد. افزايش اوپيات ها به خاموش شدن تحريکات جنسي مي انجامد. البته در اين مورد اقدام مهمي نمي توان انجام داد. بهترين کار منتظر ماندن براي يک فرصت مناسب تر است.

حفظ آرامش

داشتن آرامش فکري از اهميت بسزايي برخوردار است. چرا؟ سيستم عصبي شما به دو شکل عمل مي کند. هنگامي که شبکه عصبي سمپاتيک غالب است بدن در حالت آماده باش کامل است. هورمون هاي مترشحه از غدد فوق کليوي، شما را براي مبارزه يا گريختن آماده مي کنند و اعصاب، خون را از دستگاه گوارشي و آلت تناسلي به طرف ماهيچه هدايت مي کنند. مواقعي که به شدت مضطرب و نگرانيد اعصاب سمپاتيک فعال مي شوند.
در برخي از مردان نگراني از ناتواني جنسي چنان زياد است که ترشح مقدار زيادي نور اپي نفرين يعني يکي از هورمون هاي غدد کليوي را باعث مي شود و اين حالت درست عکس حالتي است که بدن جهت نعوظ به آن نياز دارد. پس بهترين کار حفظ آرامش است به طوري که اعصاب پاراسمپاتيک اجازه فعاليت يابند. پيام ها و پالس هاي عصبي که از اين اعصاب عبور مي کنند موجب گشادي عروق و سينوس هاي آلت مي شوند و در نتيجه خون بيشتري در آن ها جريان پيدا مي کند.

اجتناب از محرک هاي مؤثر بر کل بدن

منظور از اين محرک ها کافئين و موادي است که به محرک هاي جنسي معروفند. مهم ترين مسأله حين آميزش، داشتن و حفظ آرامش است. محرک ها بر کل بدن تأثير مي گذارند و مانع از نرمي ماهيچه اي که لازم است قبل از نعوظ شل شود مي گردند.

معطوف کردن توجه

يک روش براي حفظ آرامش آن است که زوجين بيشتر توجه خود را به جنبه هاي آميزش معطوف سازند. زوجين بايد سعي داشته باشند بدون نگراني در مورد نعوظ از وجود يکديگر و آميزش لذت ببرند. پوست بزرگ ترين و وسيع ترين ارگان جنسي است و آلت تناسلي فقط جزئي از آن محسوب مي شود. بنابراين تنها نبايد متکي به آن بود. کل بدن مي تواند در اين خصوص ايفاي نقش کند.

برنامه ريزي قبلي

به عقيده دکتر «برگر» بهتر است قبلاً تصميم بگيريد که در صورت عدم نعوظ چه خواهيد کرد و چه جايگزين هايي مي توانند وجود داشته باشند. اگر صرفاً به مسأله نعوظ فکر نکنيد، بازگشت به حالت نعوظ آسان تر خواهد شد.

با همسرتان صحبت کنيد

با حاکم شدن سکوت حين آميزش احتمال عدم وقوع نعوظ افزايش مي يابد. با صحبت کردن در خصوص مسائل مختلف، از قبيل فشار کاري، بيماري فرزند و يا مسأله مهمي که به هر دو نفر زوجين مربوط مي شود و هنوز راه حلي براي آن نيافته ايد، مي توان ريشه نگراني را شناسايي کرده و در عين حال سکوت را شکست. اگر به عوامل مسبب ناتواني پي ببريد مي توانيد راهي براي توضيح آن بدون نسبت دادن آن به چيزي که وجود ندارد پيدا کنيد. در ضمن بايد با همسر خود در خصوص جايگزين هاي ديگر در صورت فقدان نعوظ گفتگو کنيد. آيا به عشق ورزي خود به روشي ديگر ادامه خواهيد داد؟ هرگز اجازه ندهيد نعوظ يا فقدان آن صميمت موجود بين شما و همسرتان را تحت الشعاع قرار دهد.
منبع مقاله :
تکاک، دبورا، (1388) درمان هاي خانگي، مترجم: مينا اسماعيلي، ويراستار پزشکي: نويد محمدي، تهران: گلبرگ، چاپ پنجم