ترجمه: حمید وثیق زاده انصاری
منبع: راسخون
منبع: راسخون
آلن ایزل ایورسن بسکتبالیستی است که در ماه ژوئن سال 1975 در هامپتون، ویرجینیا به دنیا آمد و به دلیل توانایی بسیار او در کسب امتیاز در انجمن بسکتبال ملی معروف می‌باشد. اطلاعات بیشتر راجع به این بسکتبالیست را در ذیل مطالعه کنید.
آلن ایورسون به عنوان با ارزش‌ترین بازیکن NBA در سال 2001-2000 انتخاب شد و کمک کرد که تیم 76ers در آن فصل به فینال NBA راه یابد. با وجود این که از رقبای خود نسبتاً کوتاه‌تر بود، استعداد محض طبیعی وی، به همراه ثبات و عزم و اراده، به او کمک کرد تا به طور متوسط 1ر27 امتیاز کسب کند. تصور می‌رود که او یکی از بزرگ‌ترین گاردهای شوت زن در تاریخ NBA باشد.
آلن دوست نداشت که ساعت‌های طولانی به تمرین بسکتبال بگذراند. مادر زحمت کشش الهام بخش او بود و او را تشویق می‌کرد که این بازی را جدی بگیرد. در سال 1995، او در بازی‌های جهانی دانشگاه که در ژاپن برگزار شد یک مدال طلا به دست آورد. او که از یک خانواده‌ی فقیر آمده بود، نیاز داشت خیلی زود حرفه‌ای شده تا بتواند وضعیت مالی خانواده‌ی خود را به بود بخشد. جان تامپسون مربی تیم بسکتبال جورج تاون، او را زیر پر و بال خود گرفت و به او کمک کرد بتواند در نخستین مراحل زندگیش به NBA راه یابد.
در فصل 06-2005 NBA ، آلن به طور متوسط 7ر33 امتیاز در هر بازی بدست آورد، اما هنوز به میزان کافی نبود که بتواند تیم 76ers را به مرحله‌ی پلی آف ببرد. درگیری او با مربی‌اش جیم اوبراین بسیار حساس شد و باعث شد که جیم در پایان فصل از کار اخراج شود. در 19 دسامبر سال 2006، آلن به دنور ناگتس انتقال داده شد. اگر چه او 10 پاس گل و 22 امتیاز در اولین بازی خود کسب کرد ولی تیم ناگتس به تیم ساکرامنتو کینگز بازی را واگذار کرد. در 3 نوامبر 2008، ایورسن به دیترویت پیستونز منتقل شد. پیراهن شماره‌ی 3 که او در طی دوران بازیکنیش در NBA به تن کرده بود، در سوم آوریل 2009 به شماره‌ی یک تغییر یافت، جو دومارس مدیر پیستونها اعلام کرد که ایورسن نمی‌تواند در باقیمانده‌ی فصل 09-2008 به علت مصدومیت، به بازی ادامه دهد. با این حال، قبل از اعلام این خبر، ایورسن گفته بود که ترجیح می‌دهد باز نشسته شود تا به نیمکت منتقل گردد.
آلن ایورسن شایسته‌ی موفقیتی است که به دست آورده. شمایلی که واقعا الهام بخش بوده و صبوری، شور و اشتیاق او برای بازی ، نوجوانان سر تا سر دنیا را تحت تأثیرخود قرار داده تا بازی بسکتبال را به صورت حرفه‌ای پیگیری نمایند.
سال‌های نخستین
در حالی که او در دبیرستان بتل مشغول به تحصیل بود، پیراهن تیم فوتبال مدرسه را در پست خط حمله بر تن کرد. در سن 17 سالگی، همراه با دوستان خود، با برخی از جوانان سفید پوست در کوچه بولینگ در همپتون، ویرجینیا درگیر شد. درگیری کلامی تبدیل به زد و خورد شد، گروه سفید پوستان ضرباتی را با گروه سیاه پوستان رد و بدل می‌کردند. آلن متهم به زدن صندلی به سر یک زن شد و نهایتاً به همراه سه دوستش باز داشت شدند. اگر چه آلن ادعای بی گناهی کرد، اما هیچ فایده‌ای نداشت و مجبور شد4 ماه در مرکز بازپروری در نیوپورت نیوز، ویرجینیا به سر ببرد.آلن دوست نداشت که ساعت‌های طولانی به تمرین بسکتبال بگذراند. مادر زحمت کشش الهام بخش او بود و او را تشویق می‌کرد که این بازی را جدی بگیرد. در سال 1995، او در بازی‌های جهانی دانشگاه که در ژاپن برگزار شد یک مدال طلا به دست آورد. او که از یک خانواده‌ی فقیر آمده بود، نیاز داشت خیلی زود حرفه‌ای شده تا بتواند وضعیت مالی خانواده‌ی خود را به بود بخشد. جان تامپسون مربی تیم بسکتبال جورج تاون، او را زیر پر و بال خود گرفت و به او کمک کرد بتواند در نخستین مراحل زندگیش به NBA راه یابد.
محبوبیت
در پیش نویس سال 1996NBA ، او به عنوان اولین گزینه برای تیم 76ers فیلادلفیا انتخاب شد. اشتغال او در تیم 76ers ده سال به طول انجامید، که در طی آن، امتیاز فصل اول او رقم شگفت‌انگیز 5ر23 امتیاز در هر بازی بود. او همچنین در سال 1996 عنوان بازیکن تازه وارد سال NBA را به دست آورد. اگر چه آلن با لری بروان سرمربی تیم 76ers چندین مرتبه دچار کش مکش شده بود، ولی اغلب از وی به عنوان عامل موفقیت خود یاد می‌کرد. در فصل 2003-2002، آلن اجرای شگفت انگیزی به نمایش گذاشت وکسب امتیاز متوسط6ر27 در هر بازی، منجر به راه یابی تیم76ers به مرحله‌ی پلی اف شد و آلن به لقب منتخب لیگNBA دست یافت. در سال 2003، لری براون از تیم 76ers جدا شد اما بعد از آن مجدداً در سال 2004 با آلن به تیم بسکتبال مردان المپیک ایالات متحده پیوست.در فصل 06-2005 NBA ، آلن به طور متوسط 7ر33 امتیاز در هر بازی بدست آورد، اما هنوز به میزان کافی نبود که بتواند تیم 76ers را به مرحله‌ی پلی آف ببرد. درگیری او با مربی‌اش جیم اوبراین بسیار حساس شد و باعث شد که جیم در پایان فصل از کار اخراج شود. در 19 دسامبر سال 2006، آلن به دنور ناگتس انتقال داده شد. اگر چه او 10 پاس گل و 22 امتیاز در اولین بازی خود کسب کرد ولی تیم ناگتس به تیم ساکرامنتو کینگز بازی را واگذار کرد. در 3 نوامبر 2008، ایورسن به دیترویت پیستونز منتقل شد. پیراهن شماره‌ی 3 که او در طی دوران بازیکنیش در NBA به تن کرده بود، در سوم آوریل 2009 به شماره‌ی یک تغییر یافت، جو دومارس مدیر پیستونها اعلام کرد که ایورسن نمی‌تواند در باقیمانده‌ی فصل 09-2008 به علت مصدومیت، به بازی ادامه دهد. با این حال، قبل از اعلام این خبر، ایورسن گفته بود که ترجیح می‌دهد باز نشسته شود تا به نیمکت منتقل گردد.
آلن ایورسن شایسته‌ی موفقیتی است که به دست آورده. شمایلی که واقعا الهام بخش بوده و صبوری، شور و اشتیاق او برای بازی ، نوجوانان سر تا سر دنیا را تحت تأثیرخود قرار داده تا بازی بسکتبال را به صورت حرفه‌ای پیگیری نمایند.
/ج
