باسلام . برادر گرامی همان طور که قبلا هم خدمتتان عرض کردم خصوصیاتی که به آن اشاره کردید می تواند معرف درون گرایی شما باشد و به خودی خود خوب یا بد نیست بلکه یک خصوصیت اخلاقی است و در صورتی مشکل ساز است که اولا این حالت به عملکرد طبیعی شما از نظر اجتماعی- خانوادگی و تحصیلی صدمه بزند و ثانیا خودتان از این وضعیت راضی نباشید. اگر این دو مورد در مورد شما صدق می کند و می خواهید کاری کنید که والدین و نزدیکانتان به این حالت ایراد نگیرند بهتر است که از یک مشاور آگاه بخواهید این موضوع را با آنه در میان بگذارند. اما نکته ی دیگری که به آن اشاره کردید در مورد ضریب هوشی تان بود ای کاش اشاره کرده بودید که این ضریب هوشی را از چه تستی به دست آورده اید. اگر این ضریب هوشی در مورد شما صادق باشد می تواند مزید بر علت تنهایی تان باشد به این معنا که مانند افراد عادی محرک های طبیعی محیط برایتان ارضا کننده نیستند و چون خصوصیت درونگرایی هم دارید ترجیح می دهید به جای تعاملات خسته کننده با دیگران با خودتان تنها باشید . به همین خاطر شاید لازم باشد به صورت حضوری به یک روانشناس بالینی مراجعه کنید و در همه حال یک مشاور آگاه کنارتان باشد تا علاوه بر مشاوره تیزهوشی شما را قادر سازد استعدادهایتان را در مسیر صحیحی هدایت کنید.