ناشناس
سلام،خسته نباشيدمن از وقتي وارد دانشگاه شدم،از كنفرانس...
سلام،خسته نباشيد
من از وقتي وارد دانشگاه شدم،از كنفرانس دادن هراس داشتم،و وقتي كنفرانس ميدهم دستام يخ ميكنه،صدام ميلرزه،تپش قلب ميگيرم،همچنين توي كلاس هاي خارج دانشگاه مثل كلاس زبان هم استرس ميگيرم،و روي حرف زدنم نميتونم تسلط داشته باشم و يادم ميره چي ميخواستم بگم،جديداً هم پوست صورتم در عرضِ چند ثانيه كه دارم به يك سوال در كلاس جواب ميدم،قرمز ميشه و صورت و سرم داغ ميكنه و به شدت عرق ميكنم،اين موضوع در كلاسهاي درس بيشتر مشهود است با بقيه جاها، موقع رانندگي هم بيشتر مواقع استرس ميگيرم و دستام يخ ميشه،اين موضوع واقعاً برام به شكل يك مسئله ي ناراحت كننده تبديل شده و عذابم ميده،پارسال چند جلسه پيش مشاور رفتم ولي زياد راضي نبودم و ادامه ندادم،از خورنِ قرصهاي اعصاب هم ميترسم و چون خواب آور هستند نميتونم استفاده كنم،چون وقتي قرص ميخورم اين فكر مياد سراغم كه فقط با اين قرصا ميتونم آروم باشم و اگر قرص نخورم همون استرس به سراغم مياد.
حتي سي دي هاي دكتر هلاكويي رو هم راجع به اضطراب گوش كردم ولي هيچ راه حلي ارائه نشده بود و كمكي بهم نكرد
اگر درست فهميده باشم من اضطراب اجتماعي دارم و اينكه توي جمع و مكان جديد قرار بگيرم هراس دارم و بهم استرس ميده
ممنون ميشم راهنماييم كنيد تا از اين عذاب راحت شم
با سپاس فراوان
مشاور: خانم مریم مردانی
با سلام و عرض ادب دوست عزیز نتیجه اضطراب اجتماعی است و تا زمانی که بتوان با راهکارهای رواندرمانی به حل آن پرداخت مصرف دارو توصیه نمی شود. در این مورد بهترین کار مواجهه است. یعنی لازم است خود را در موقعیت های کنفرانس و سخنرانی قرار دهید تا به تدریج این علایم نیز بهبود یابند. البته توجه داشته باشید که اگر وقتی در موقعیت کنفرانس دچار علایمی چون تپش قلب و لرزش شدید به جای دقت به صحبت های خود و تلاش برای نظم دهی به آن ، به علایم خود فکر کردید و یا به این فکر بها دادید که دیگران اکنون در مورد من چه فکر می کنند به تدریج این علایم بیشتر می شوند اما اگر در این شرایط به این موضوع فکر کردید در ادامه صحبت با وجود این تنش و ضربان قلب بالا چه بگویم، چگونه بگویم و صحبت را چگونه ادامه دهم به تدریج علایم بدنی تان هم کمتر خواهد شد. دقت داشته باشید که این شرایط نیاز به تمرین دارد و راه حلی جز مواجه شدن با آن ها ندارید . ابتدا از موقعیت های کوچکتر شروع کنید و صحبت در جمع های کوچک را به بهانه های مختلف آغاز کنید. البته همه ما در شروع صحبت با مشکلاتی مواجه خواهیم بود به خصوص در محیط های جدید و بعید نیست به گونه ای که انتظار داریم صحبت نکنیم اما مهم آن است که به صحبت خود ادامه دهیم و به جای فکر کردن به اشتباهات خود در این موقعیت ها ، به هدف خود که صحبت در جمع است فکر کنیم. دوست عزیز گاهی ذهن ما به دلیل بها دادن بیش از اندازه به فکر هایی چون : دیگران در موردم چه فکر می کنند، سرخ شدن در مقابل دیگران باعث تمسخر آن ها می شود، دیگران فکر می کنند من فرد ضعیفی هستم و .... از فکر هایی که ما را به اهدافمان در زندگی می رسانند دور می کنند. پس در نظر داشته باشید که صحبت در جمع، ارائه کنفرانس و از بین رفتن اضطراب و استرس از جمله مهمترین اهداف شما در حال حاضر است. برای این اهداف برنامه ریزی کنید. هربار خود را موقعیت های مختلف قرار دهید و به تمرینات متعدد بپردازید. در شرایطی که مثلا ضربان قلبتان شروع به افزایش کرد سعی کنید نفس عمیق بکشید. چراکه به کاهش ضربان قلب کمک زیادی خواهد کرد. به تدریج این علایم با میدریت صحیح وقرار گرفتن در موقعیت های متعدد بهبود خواهد یافت. دوست عزیز اضطراب مشکلی نیست که تنها با صحبت یا یک جلسه درمان روانشناختی قابل حل باشد. مسلما این مشکل یک شبه بوجود نیامده و گسترش نیافته است و برای حل آن نیاز به صبر و حوصله و همکاری شما هست. بنابراین تا زمانی که خودتان نخواهید که برای حل این مشکل تلاش کنید و تنها به دنبال راه حل های ساده ای مثل دارو باشید این مشکل ریشه کن نخواهد شد. درست است که درمان دارویی احتمالا با سرعت بیشتری منجر به کاهش این رفتارها خواهد شد اما اگر صرفا به دارو درمانی بپردازید و از درمان های روانشناختی دوری کنید مثل آن است که برای درمان پادرد خود فقط از مسکن استفاده کنید. تا زمانی که مسکن را استفاده می کنید به نظر می رسد مشکلتان به حداقل رسیده اما به محض قطع مسکن دوباره درد رو خواهد شد. از اینرو پیشنهاد می کنم که در صورتی که این اضطراب تاحدی است که زندگی شما به کلی مختل شده است در کنار دارو درمانی از رواندرمانی هم استفاده کنید تا این مشکل به طور ریشه ای حل شود. اما اگر گستره این مشکل به گونه ای است که به شما اجازه می دهد زمان لازم را برای حل آن صرف کنید رواندرمانی بهترین راه حل است.
