با سلام خدمت شما خواهر عزیز هر دختر و پسری ممکنه چندبار در زندگی‌شان بگویند که جنسیتشان را دوست ندارند یا دلشان می‌خواهد به شکل جنس مقابل در بیایند، اما این به معنی بیماری نیست. بخصوص در نوجوانی که بحران‌های مختلف هویتی ممکن است به سراغ فرد بیاید و چند باری ابراز علاقه کند که کاش دختر نبودم و پسر بودم. خانواده نباید برخورد شدید داشته باشد و نگران شود. شما بیشتر دقت کنید و ببینید این علایم رو در خواهرتون می بینین و آیا از کودکی به این شکل بوده یا اخیرا اینطور رفتار می کنه. لباس دخترانه اما با حرکات و حالت های پسرانه، مدل موی پسرانه، راه رفتن و نشست و برخاستی پسرانه. صدای پسرانه، به هیچ وجه آرایش نمی کنه یا ابروهای خودش رو تمیز نمی کنه یا مثلا به دلیل نفرتی که از جسم خودش داره، سینه هاش رو با بانداژ یا گن های بسیار تنگ می بنده. از نظر علمی ترنس سکشوالیته برای افرادی به کار برده می شود که دارای اختلال هویت جنسی هستند، یعنی فردی که از جنسیت خود راضی نیست و به هیچ عنوان روح و روان خود را متناسب با جسم غالب خود نمی داند و خود را از جنس مقابل می داند مثلا فردی که از نظر ظاهری و فیزیکی مونث است اما از نظر روحی و درونی دارای تمام خصوصیات مردان و پسران است و این تضاد بین روح و جسمشان همان اختلال هویت جنسی هست. شما برای اینکه مطمئن بشین که خواهرتون دچار بحران هویت دوره نوجوانی هستش، یا برای جلب توجه و یا تلقین اطرافیان دست به این کارها می زنه یا اینکه واقعا ترنسه بهتره بصورت حضوری با یه روان شناس بالینی با روانپزشک مشورت کنین، چون مساله حساسی هست و زمان رو نباید از دست بدین. اما خودتون هم می تونین یه سری کارها انجام بدین، مثلا وقتی لباس های دخترونه می پوشه، ازش تعریف کنین که خیلی بهش میاد و خوشگل شده. یا وقتی تیپ پسرونه میزنه بی تفاوت باشین یا غیر مستقیم بهش بگیم که بهش نمیاد. گاهی هدیه براش لاک بخرین یا با هم برین آرایشگاه و موهاشو دخترونه شینیون یا کوتاه کنه. جمع ها و گردش های دخترونه داشته باشین، گاهی برین تو آشپزخونه و با هم کیک بپزین یا آشپزی کنین. تو خونه بشینین برای هم لاک بزنین و صورت همو آرایش کنین. رابطه اتون رو با مادر قوی تر کنین. تا از مادر الگو برداری کنه نه از پدر.سعی کنین با سیاست اون رو به طرف فعالیت ها و پوشش های دخترونه بکشین چون با حرف و نصیحت اونم تو دوره نوجوانی که بیشتر تحت تاثیر همسالانش هست راه به جایی نمی برین. بذارین تو خونه آرامش داشته باشه و از تنش و استرس پرهیز کنین. و خیلی دوستانه بهش بگین که تغییر جنیست به همین راحتی نیست و جراحی لازم داره که هم دردناکه و هم هزینه بر و شاید بعدها به سختی بتونه ازدواج کنه یا صاحب فرزند بشه. اما در نهایت اگه بعد از بررسی های یه متخصص واقعا تشخیص داده شد که ترنسه شما باید کنارش باشین و حمایتش کنین. شاد و بهروز باشین.