ناشناس

سلام. خسته نباشید.از بچگی خجالتی و کم حرف بودم تو دوران...

سلام. خسته نباشید.از بچگی خجالتی و کم حرف بودم تو دوران مدرسه مثل بقیه دوستای زیادی نداشتم فقط چند نفرمحدود بودن ک باهاشون دوست بودم وبا بقیه حتی حرفم نمیزدم حتی سرکلاس دست بلند نمیکردم ک سوالی بپرسم ینی اصلا سوالی برام پیش نمیومد یا داوطلب نمیشدم برای کاری .الانم ک دانشجو هستم همینطورم ولی سعی کردم خجالتی بودن و کنار بزارم و گذاشتم الان مشکلم اینه ک اعتماد ب نفس پائینی دارم و کم حرفم همش تو خودمم و درونگرام با بقیه حرفی واسه گفتن ندارم سعی کردم تو کلاس اگه سوالی برام پیش اومد از استادا بپرسم با اون دسته از همکلاسی هامم ک ارتباطی ندارم گاهی فقط چنتا سوال ازشون میپرسم تو جمعا فقط میخندم و حرفی نمیزنم اگرم بزنم خیلی کم حتی اغلب خنده هام هم الکیه . یکی از دوستانم بهم گفت ک دربرخورد اول بامن ازمن خوشش نمیومد و باهام ارتباط برقرار نمیکرد اما الان واقعا منودوست داره این حرفش باعث شد ک این موضوع رو تعمیم بدم به همه و رفتارای بقیه رو با خودم جوری تلقی کنم ک اوناهم منو دوست ندارن ولی قبلا این فکر و اصلا نمیکردم و فک میکردم ک ادم دوست داشتنی هستم. این موضوع کم حرفی و اینکه نمیتونم باکسی ارتباط برقرار کنم عذابم میده خیلی گریه میکنم و کلا ادمی هستم ک زود ناراحت میشم و هرحرفی رو بخودم میگیرم .خیلی ناامیدم از زنگی سیر شدم.احساس میکنم بدرد هیچ کاری نمیخورم و وجود تو این دنیا الکیه.کاش بشه کاری کرد. ولی امیدی ندارم
دوشنبه، 19 مهر 1395
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: سید نصیر کتابی
موارد بیشتر برای شما

ناشناس

سلام. خسته نباشید.از بچگی خجالتی و کم حرف بودم تو دوران...

ناشناس ( تحصیلات : دیپلم ، 21 ساله )

سلام. خسته نباشید.از بچگی خجالتی و کم حرف بودم تو دوران مدرسه مثل بقیه دوستای زیادی نداشتم فقط چند نفرمحدود بودن ک باهاشون دوست بودم وبا بقیه حتی حرفم نمیزدم حتی سرکلاس دست بلند نمیکردم ک سوالی بپرسم ینی اصلا سوالی برام پیش نمیومد یا داوطلب نمیشدم برای کاری .الانم ک دانشجو هستم همینطورم ولی سعی کردم خجالتی بودن و کنار بزارم و گذاشتم الان مشکلم اینه ک اعتماد ب نفس پائینی دارم و کم حرفم همش تو خودمم و درونگرام با بقیه حرفی واسه گفتن ندارم سعی کردم تو کلاس اگه سوالی برام پیش اومد از استادا بپرسم با اون دسته از همکلاسی هامم ک ارتباطی ندارم گاهی فقط چنتا سوال ازشون میپرسم تو جمعا فقط میخندم و حرفی نمیزنم اگرم بزنم خیلی کم حتی اغلب خنده هام هم الکیه . یکی از دوستانم بهم گفت ک دربرخورد اول بامن ازمن خوشش نمیومد و باهام ارتباط برقرار نمیکرد اما الان واقعا منودوست داره این حرفش باعث شد ک این موضوع رو تعمیم بدم به همه و رفتارای بقیه رو با خودم جوری تلقی کنم ک اوناهم منو دوست ندارن ولی قبلا این فکر و اصلا نمیکردم و فک میکردم ک ادم دوست داشتنی هستم. این موضوع کم حرفی و اینکه نمیتونم باکسی ارتباط برقرار کنم عذابم میده خیلی گریه میکنم و کلا ادمی هستم ک زود ناراحت میشم و هرحرفی رو بخودم میگیرم .خیلی ناامیدم از زنگی سیر شدم.احساس میکنم بدرد هیچ کاری نمیخورم و وجود تو این دنیا الکیه.کاش بشه کاری کرد. ولی امیدی ندارم


مشاور: خانم صالحی

با سلام خدمت خواهر عزیزم. تو فقط 21 سال داری و هنوز فرصت های زیادی برای یادگیری و پیشرفت داری. خیلی زوده برای ناامید شدن. اون چیزی که مهمه تو مشکل ات رو شناختی و حتی خودت شروع کردی برای غلبه بر مساله ات. همین که تلاش می کنی سوالات رو بپرسی، خجالتی بودن رو کنار بذاری و دوست پیدا کنی قدم های فوق العاده ای ان. ولی باید صبور باشی همون طور که خودت می گی از بچگی اینطور بودی. حداقل 20 سال اینطوری بودی و رفتار کردی پس انتظار نداشته باش یه روزه معجزه بشه و اون دختر کم حرف و خجالتی ما بشه یه دختر پر حرف و ... اما این اتفاق خیلی هم دور نیست. سعی کن درسهات رو خوب بخونی و توی کلاس جزء نفرات برتر باشی. افراد ممتاز معمولا در مرکز توجه قرار می گیرن. سعی کن مطالعه جانبی داشته باشی تا در جمع که قرار می گیری حرفی برای گفتن داشته باشی. برای کنفرانس دادن داوطلب شو. شاید اولش مضطرب بشی، تپش قلب داشته باشی یا صدات بلرزه اما همه اینا طبیعیه و به مرور عادی میشه حتی سخنرانای بزرگ هم این اضطراب رو تجربه می کنن. بودن جمع رو اول از توی خونه شروع کن. جلوی آینه حرف بزن، با خودت تمرین کن. بعد توی خانواده و بعد جمع کوچیک دوستان. آروم آروم اون رو به جمع های بزرگتر تعمیم بده. این رو هم بدون حرف زدن زیاد خیلی هم مقبول نیست و افراد بیشتر به دنبال گوش های شنوا هستن پس همین که بتونی شنونده خوبی باشه خودش هنر بزرگیه. هدف های کوچیک برای خودت تعیین کن و وقتی بهشون رسیدی خودت رو تشویق کن. لیستی از موفقیت هایی که به دست اوردی (مثلا گرفتن دیپلم، ورود به دانشگاه) رو برای خودت بنویس. جلوی اینه بایست و نکات مثبت چهره و بدنت رو یادداشت کن تا اعتماد به نفس ات بالا بره. کلاس زبان برو، تسلط به یه زبان دیگه تو رفع خجالت و بالا بردم اعتماد به نفس بهت کمک می کنه. همیمنطور یادگرفتن یه ساز. شیک لباس بپوش، ورزش کن، موسیقی نشاط ‌بخش گوش بده، یک چیز جدید امتحان کن، از مدیتیشن استفاده کن، با ترس هات روبه‌رو شو، مهارت‌های اجتماعی ات رو تقویت کن. به جای اینکه به درون توجه کنی، به بیرون توجه کن. مثبت فکر کن، خودت را با خودت مقایسه کن، نه با دیگران و بدون هیچکس کامل نیست و همه آدمها مجموعه ای از نقاط مثبت و منفی ان. دست دادن خودت رو محکمتر کن: به اصطلاح شل و وارفته دست نده، سرعت راه‌رفتن خودت رو بیشتر کن: کسی که اعتماد به نفس داره گام‌های مستحکم بر می‌داره و هدفمند راه می‌ره. قوی، قدرتمند و پر انرژی باش. سر خود را بالا نگه دار: این کار باعث می‌شود جریان خون از قلب به مغز و از مغز به قلب به آسانی صورت بگیره. حجم ریه‌ها افزایش پیدا می کنه و تنفس، راحت‌تر میشه، میزان دید بیشتر میشه و به برازندگی ظاهری شخص کمک می کنه و از همه مهم‌تر، اعتماد به نفس شخص را زیاد می‌کنه. و صبور باش، تغییر نیازمند زمانه. منتظر شنیدن خبرهای خوبی از موفقیت هات هستم. شاد باشی



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
موارد بیشتر برای شما