سلام خدمت شما. همانطور که می دانید پسر شما در سن بلوغ قرار دارد. این سن دوره انتقالی از کودکی به بزرگسالی است و فرزند شما دچار بحران شده است. در این دوره چند ساله کوتاه شما باید یکسری از کارها را انجام ندهید چون برای او مانند سم عمل خواهد کرد: به هیچ عنوان از تنبه، سرزنش، مقایسه با دیگران، تهدید، سرکوفت، مواخذه، نصیحت، مشاجره و... استفاده نکنید چون مانند سم عمل می کند. در این سن فرزند شما تمام تلاشش را می کند تا به استقلال برسد پس طبیعی است که شروع به مخالفت کردن و سرپیچی کند. باید به او آزادی داده شود تا کارهایی که فکر می کند درست است را انجام دهد. در جمع خانواده، دوستان یا فامیل به او احترام بگذارید و به هیچ عنوان او را تحقیر نکنید . هرازگاهی دوستان او را به خانه دعوت کنید اینکار باعث می شود تا هم بتوانید شناخت بیشتری از دوستانش به دست آورید و هم به او نزدیکتر می شوید. در مواقعی که می بینید حالش خوب است و حوصله دارد با او سرصحبت را باز کنید البته همانطور که گفتم نیازی به نصیحت کردن پیوسته وجود ندارد. با او مثل یک بزرگتر رفتار کنید . هرچه بیشتر به او احترام بگذارید و خواسته هایش را بشنوید بهتر می توانید از آسیب های احتمالی آینده جلوگیری کنید. او پدرش را از دست داده است پس با او به عنوان یک مرد کامل برخورد کنید نه مثل پسر بچه ای که همیشه به شما نیاز دارد. موفق باشید