A❤️A
جدایی در عقد
با عرض سلام من 25 سال دارم که با پسرخالم 5سال هس عقد کردیم ونامزدیم فعلا شرایط جور نشده بریم خونمون شغل شوهرم راننده کامیون داخل ووخارج کار میکنه اوایل ازدواج همش داخل کار میکند وبا من خوب بود ازوقتی خارج رفت کلا عوض شد سرد شدو اختلاف ما شروع شدهمش ازم عیب وایراد میگیره میگه تومثل دخترای 17سال پیش هستی مثل دخترای امروزی نیستی اخلاقمون جور نیس اصلا ن زنگ میزنه همش من زنگ میزنم انقدر بهم بی توجه هس منم کم کم ازش سرد شدم به خونمون بزور میاد چون فامیلم تا حالا بزرگترا نذاشتن جدا شیم ولی این بار میخوام جدی باشم مشاور خصوصی رفتم پیشنهاد طلاق داده ازشما کمک میخوام که باجدیت راهو بهم نشون بدین تشکر
مشاور: خانم طیبه قاسمی
با عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی خواهر عزیزم ، دلایل ذکر شده شما برای طلاق و جدایی اصلا کافی نیست و مطمئن باشید تصمیم گیری هر دو شما به دلایل شرایط هیجانی ایجاد شده شماست ، و قطعا چنین تصمیمی در این شرایط هم برای شما و هم برای طرف مقابل چیزی جز پشیمانی به همراه نخواهد آورد بنابراین درحال حاضر فکر جدایی و طلاق را از ذهن خود بیرون ببرید ،قطعا اصلاح ذهنیت طرف مقابل شما شدنی میباشد و قطعا با تکنیک های روابط شما اصلاح خواهد شد چرا که شما در ابتدا همدیگر را پسندیده اید و به علت هایی تغییر عقیده صورت گرفته که این علت ها با صحبت با مشاور توسط شما و همسرتان قابل اصلاح و تغییر است ، بنابراین به جای اصلاح و تعمیر روابط خود و حل مسئله ،به طرز غیر منطقی صورت مسئله را پاک نکنید ، پس بجای اینکه یک دفعه تمام پل ها رو خراب کنید،تصمیم بگیرید برای حفظ زندگی خودتان حداقل کمی تلاش و مقاومت به خرج دهید که درآینده پشیمان نشوید . معمولاً زن و شوهری که قصد جدایی از یکدیگر را دارند بارها و به طور مکرر با یکدیگر جر و بحث کرده اند و یا بارها دعوا کرده و با یکدیگر قهر کرده اند و چون بعد از هر دعوا یا قهر و آشتی نتوانسته اند یک راه حل مناسب برای مشکل خودشان پیدا کنند، فکر می کنند که زندگی مشترک غیرممکن و بی فایده است. در صورتی که چنین افرادی باید همیشه به یاد داشته باشند که همه دعواها و قهرها لزوماً منجر به طلاق نمی شود. چه بسا ممکن است که اگر با یک فرد با تجربه و متخصص در این مورد صحبت کنید، مشکلات شما رفع شود و از درخواست طلاق پشیمان شوید. اما پیشنهاد می شود تا همسر شما به یک ثبات عاطفی و اطمینان قلبی نرسیده اند، زندگی مشترک را آغاز نکنید. به همين خاطر، توصيه مي شود كه هيچگاه شوهرتان را به زور و اجبار و يا با تطميع، تهديد و ارعاب به زندگي با خودتان مجبور نكنيد بلكه، كاري كنيد كه او خود متوجه اشتباهات خويش شود و قدر شما را بداند و به زندگي با شما علاقه مند گردد.از آنجا كه شوهرتان خود به پاي خويش به خواستگاري شما آمده است و با ازدواج با شما متعهد گرديده كه اسباب آسايش و آرامش شما را فراهم كند، مسئول اين گونه رفتارهاي خود است .و شما نباید به راحتی با 5 سال عمر عزیزتان ، در این رابطه قمار کنید ، شما نباید به راحتی راضی به طلاق شوید . چنین تغییری در طرف مقابل شما در هاله اي از ابهام قرار دارد و هزار و يك علت مي توان عامل آن باشد، سعي كنيد ابتدا آنها را بيابيد و آن بخشي كه مربوط به شما بوده و رفتارها و يا حالات شما باعث آن مي شود را اصلاح كنيد و از بين ببريد البته تا آنجایی که به ارزشهای شما مغایر نباشد و هم شرع وهم عرف به شما اجازه دهد . اگر اين بي علاقگي مربوط به يك عامل روحي و رواني بوده و مستقيماً ربطي به شما ندارد در اين صورت، شوهرتان بايستي مراحل درمان آن را طي كند.ما نمي دانيم كه در اين سال ها شما تا به حال چه كارهايي انجام داده ايد و در مشاوره هايي كه داشته ايد چه گذشته است. اما اين را خوب مي دانيم كه تا از نزديك مسائل زندگي شما خوب و با دقت بررسي نشود و شما و شوهرتان از لحاظ روحي مورد بررسي قرار نگيريد، هرگز نمي توان به قضاوت درستي در مورد زندگي شما برسيم از اين روي، اگر طالب رسيدن به نتيجه مطلوب و قطعي هستيد به اتفاق شوهرتان به مراكز مشاوره اي و خدمات روانشاختي معتبر مراجعه كنيد و حضوراً تمام مسائل زندگي خود را با خانواده درمانگران، زوج درمانگران، روانشناسان و مشاوران خانواده در ميان بگذاريد و چاره انديشي كنيد. قطعا روزنه اي هر چند اندك براي تداوم زندگي تان و جلوگيري از پاشيدگي آن وجود دارد ، طبيعتاً، در همين ابتداي كار نمي توان توصيه به طلاق نمود.و حتما دو نفری به مشاور دلسوز و متعهد و متبحرمراجعه کنید تا روابط شما را اصلاح کنند . البته توجه داشته باشید به قصد اصلاح روابطتان بروید نه به قصد طلاق . با آرزوی خوشبختی و آرامش در زندگی برای شما در کنار همسرتان
