فریبا

اختلافات خانوادگی

با سلام خسته نباشید من 27 سالمه و شوهرم 26 سالشونه دوساله که عقد هستیم و 7 سال شوهرم (پسر عمه ام) منتظر بود تا جواب مثبت را از ما گرفت و از همون اول زندگی سر چیزای خیلی کوچیک دعوامون میشد و تا اینکه با گذر زمان دعواهای ما بیشتر می شود و از هم سردتر شدیم احساس می کنم دیگه دوستم ندارد و خانوادش چند بار گفتن طلاق بگیرید منم چند بار گفتم ولی میگه اصلا چنین کاری نمیکنم خسته شدم که این قدر دعوا میکنیم لطفا کمکم کنید جدیدا شوهرم با فوت پدرش قلیون میکشه که من از این کار متنفرم نمیدونم چیکار کنم ممنون از راهنماییتون
يکشنبه، 19 شهريور 1396
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: حسن نجفی
موارد بیشتر برای شما

فریبا

اختلافات خانوادگی

فریبا ( تحصیلات : فوق لیسانس ، 27 ساله )

با سلام
خسته نباشید
من 27 سالمه و شوهرم 26 سالشونه دوساله که عقد هستیم و 7 سال شوهرم (پسر عمه ام) منتظر بود تا جواب مثبت را از ما گرفت و از همون اول زندگی سر چیزای خیلی کوچیک دعوامون میشد و تا اینکه با گذر زمان دعواهای ما بیشتر می شود و از هم سردتر شدیم احساس می کنم دیگه دوستم ندارد و خانوادش چند بار گفتن طلاق بگیرید منم چند بار گفتم ولی میگه اصلا چنین کاری نمیکنم خسته شدم که این قدر دعوا میکنیم لطفا کمکم کنید جدیدا شوهرم با فوت پدرش قلیون میکشه که من از این کار متنفرم نمیدونم چیکار کنم
ممنون از راهنماییتون


مشاور: محمد علی رضایی

با سلام و احترام پرسشگر گرامی: از نظر عرفی و منطقی حداکثر زمان برای دوران عقد، یک سال است. اغلب عقدکرده هایی که به اختلاف بر می خورند، کسانی هستند که عقدشان طولانی شده است. این به معنای آن است که این افراد اختلاف جدی با هم نداشته اند (چرا که اگر اختلاف جدی باشد معمولاً قبل از یک ساله شدن عقد جدا می شوند) و مشکلاتی هم که به وجود آمده اند، به صورت تدریجی و حاصل طولانی شدن این دوران بوده است. برای اینکه بتوانید موانع ازدواجتان را به شیوه ای مسالمت آمیز و با حفظ حرمت ها از میان بردارید به چند نکته توجه کنید: 1. با خانواده هایتان صحبت کنید. به خانواده هایتان بگویید که طولانی تر شدن عقد می تواند برای زندگی شما آسیب زا باشد و از آنها بخواهید تا در صورت امکان، با ساده کردن مقدمات، ازدواج شما را جلو بیندازند. 2. متقابلا به فرهنگ و رسوم خانواده هایتان توجه کنید و تشابهات بین آنها را پیدا کرده و حفظ کنید. در اختلافاتی که به دلیل تفاوت های فرهنگی بین خانواده ها به وجود می آید، طرف وسط را بگیرید و از منتقل کردن حرف های این خانواده به آن خانواده پرهیز کنید. همینطور ناراحتی تان از این مسائل را سر همسرتان خالی نکنید. 3. مسولیت زندگیتان رابپذیرید. این شماهستیدکه تعیین می کنید دیگران چقدر درزندگیتان نقش داشته باشند. اگر با کم کردن چشم و همچشمی ها می توانید سر زندگی تان بروید، تصمیمتان را بگیرید و هر کدامتان خودتان تصمیمتان را برای خانواده تان مطرح کنید. بخش زیادی از مشکل فرزندان با کمک خانواده ها قابل حل است اگر: 1. خانواده ها توقعات منطقی داشته باشند. توقع مراسم مجلل و یا جهیزیه آنچنانی را کنار بگذارید. 2. خانواده ها به جوانان میدان بدهند. وظیفه خانواده ها کمک به انتخاب همسر مناسب و پا گرفتن زندگی فرزندان است. لذا بهتر است مسائل حاشیه ای مانند کم و کیف مراسم عروسی، خرید یا اجاره خانه، جهیزیه و غیره را به زوجین واگذار کنند. با آروز سربلندی و موفقیت حضرت عالی



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.