با سلام به شما دوست عزیز؛ با توجه به سنی که شما و فرد موردنظر شما در آن بسر می برید طرح مسئله ازدواج و اقدام به آن در این سنین امری است که بدان توصیه نمی گردد. چرا که شما و ایشان در سنین نوجوانی بسر می برید و هنوز به یک هویت و شخصیت مستقل دست نیافته ضمن اینکه علی رغم دست یابی به بلوغ جنسی و جسمی ، به بلوغ های عاطفی، فکری، اقتصادی و اجتماعی دست نیافته اید و بنابراین تعجیل شما در طرح مسئله ازدواج و حتی انتخاب همسر و شریک زندگی آینده، امری عجولانه و غیرعاقلانه می باشد. چه بسا شما و یا ایشان در سالهای آینده و با کسب بلوغ در زمینه های مختلف و همچنین کسب هویت و استقلال شخصیت به معیارها و ملاک هایی جهت ازدواج دست یافته که متفاوت از معیارهای کنونی شما (نظیر عشق و علاقه صرف) می باشد. بنابراین تعهد و قول ازدواج یکی از شما دو نفر در چنین شرایطی (دوران نوجوانی) امری خردمندانه به حساب نمی آید ضمن اینکه عنوان نمودن این مسئله در این شرایط نشانی از ناپختگی شما بوده و احتمال موضع گیری و طرد شما را از جانب فرد مورد نظرتان افزایش می دهد. در اینجا به شما دوست عزیز و برادر گرامی توصیه می گردد ضمن صبوری در این مسئله، جهت دست یابی به شرایط لازم جهت ازدواج، به تلاش بیشتر در جهت حصول شرایط و برخورداری از بلوغ کافی در زمینه های فکری، اجتماعی، اقتصادی و ... پرداخته و با کسب آمادگی های لازم در سالهای آتی نسبت به انتخاب همسر خود (با توجه به معیارها و ملاک های برگزیده) اقدام نمایید. امید است با انتخابی آگاهانه و با بصیرت در سالهای آتی ، زندگی مشترک توأم با سعادت و خوشبختی را برای خود و همسر آینده خود رقم بزنید. با آرزوی موفقیت و سلامتی