با عرض سلام و احترام به شما برادر گرامی؛

در پاسخ به مشکل شما باید گفت ؛ یکی از اموری که در زندگی مشترک نقش حساسی دارد، «دوران نامزدی» است. و متاسفانه دیدگاه و رسمی  که در میان قوم و منطقه شما وجود دارد در خصوص این دوران ، برداشتی غلط و تقریبا منسوخ شده است که البته هنوز در برخی مناطق وجود دارد. دوران نامزدی دارای فواید زیادی است که اگر با این دوران، با ظرافت و ماهرانه برخورد شود و به وظایف مخصوص آن عمل شود، می تواند در بالندگی و پرباری و استحکام دوران بعدی، تأثیر عمیقی داشته باشد.سخن عامیانه ای بین مردم هست که می گوید: «یک روز دوران نامزدی، بهتر از یکسال دوران بعد از عروسی است!». این سخن، هرچندمبالغه آمیز است، اما حقیقت مهمی را بیان می کند و واقعا دوران نامزدی از جهت هایی مهمتر و شیرین تر و پربار تر و لذت بخش تر و سازنده تر از دوران پس از عروسی است و می توان در این دوران، شالوده و پایه های زندگی آینده را بنا نهاد.
البته منظور ما از «دوران نامزدی»، فاصله بین عقدو عروسی است. یعنی عقد صورت گرفته باشد. و یا اگر برای عقد دائم آمادگی ندارند و می خواهند در فرصتی و مناسبی خاص و با برپایی جشن، عقد کنند، می توانند عقد موقت بخوانند تا زمان عقد دائم فرا رسد. عقد موقت، قانون و شرایط مخصوصی دارد که باید رعایت شود و یکی از شرایط آن این است که: حتما باید با اجازه پدر دختر باشد (همانند عقد دائم).پس توجه داشته باشید که در اینجا سخنی درباره «نامزدی بدون عقد» مطرح نمی کنیم. البته در مورد سوال شما دقیقا مشخص نیست که شما عقد کرده اید و یا نه؟ ولی به نظر می رسد که باتوجه به اینکه گفته اید رسم نیست نامزدها یکدیگر را ببینند،  نامزدی شما بدون جاری شدن صیغه عقد می باشد. در اینجا مواردی را درخصوص ضرورت این دوران بیان می کنیم.

ضرورت دوران نامزدی :
از چند جهت لازم است که بین عقد و عروسی فاصله ای باشد:
۱- دختری که چندین سال در یک خانواده زندگی کرده و با افراد خانواده -خصوص پدر و مادر- انس شدیدی دارد و جدایی از آنان برایش سخت است، صلاح نیست که ناگهان او را از خانواده اش جدا کنند؛ زیرا از نظر عاطفی به او لطمه وارد می شود. بلکه لازم است برای این جدایی، بتدریج در او آمادگی ایجاد شود.
۲- دختر و پسری که تاکنون مسؤولیت زندگی شان به عهده ی پدر و مادر بوده است، آمادگی آن را ندارند که یک مرتبه کل مسؤولیت زندگی را به دوش بگیرند.بلکه فرصتی لازم دارند که خود را برای پذیرش بار مسؤولیت زندگی مشترک آماده کنند.

۳- دختر و پسری که تا چندی قبل با هم بیگانه بوده اند، برایشان سخت است که یک مرتبه و بدون مقدمه، در کنار هم قرار گیرند و با هم زندگی مستقلی را شروع کنند. لازم است مدتی بگذرد تا با هم انس بگیرند و آماده ی زندگی با هم شوند .
.و…

با بیان این مقدمات به شما برادر گرامی توصیه می کنیم که چنانچه درحال حاضر باتوجه به شرایط سنی و تحصیلی خود توان تشکیل زندگی مشترک را ندارید، و چند سالی باید صبر کنید، لذا باید با تمام توان و از راه های مختلف با این رسم غلط و اصلاح آن در منطقه محل زندگی تان، مبارزه کنید. البته اینکار قطعا کار مشکلی برای شما خواهد بود. در مرحله اول سعی کنید اگر چنانچه هنوز عقد نکرده اید، می توانید بوسیله واسطه قراردادن افرادی مثل اساتید خود که بزرگ تر هستند و صحبت کردن او با خانواده ها ، درخصوص ضرورت عقد و ملاقات یکدیگر برای ازدواج با یکدیگر اقدام کنید. همچنین می توانید بوسیله این شخص واسطه ،خواسته خود را اینطور بیان کنید که یا  باید  با نامزد خود تا زمان ازدواج، عقد کنید و یکدیگر را ببینید و یا قید این ازدواج را میزنید  وسراغ فرد دیگری که چنین رسمی ندارند  میروید . در این مسیر البته کارهای دیگری هم می توان انجام داد که همه انها نیاز به یک واسطه دلسوز برای شما دارد. پس به شما پیشنهاد می شود که از طریق یکی از دوستان و یا اساتید خود که سن بالاتری دارد و جا افتاده است  و یا یکی از اقوامی که مورد تایید دو خانواده باشد و با نظر شما موافق باشد موضوع را مطرح کرده و زمینه پذیرش خانواده ها را فراهم کنید .در هیچ شرایطی توکل به خداوند را فراموش نکنید . قبل از فراهم شدن شرایط برای دیدار نامزدتان بهتر است با برنامه ریزی روزانه بتوانید خلق خود را مدیریت کنید،  باور کنید حالتان بهتر می شود اگر از فعالیت های مثبت و تقویت کننده و لذت بخشی که قبل از این ماجرا برایتان مطرح بود استفاده کنید و به ورزش ها، کوهنوردی و فعالیت های بدنی روی بیاورید. انجام یک کار مهم و جدی که در راستای تحصیلات و رشته درسی تان است را آغاز کنید. مثلا روی یک موضوع علمی به طوری جدی به تحقیق بپردازید یا خود را برای مراحل بالاتر تحصیل آماده نمایید . سعی کنید از قرار گرفتن در تنهایی و بیکاری  اجتناب کنید مگر در مواقع ضروری.همواره از خداوند بخواهید که آنچه موجب خوشبختی و سعادت شماست نصیب و روزی شما کند.