با سلام و سپاس از همراهی شما با سایت «راسخون»
در این شرایط تصمیم عاقلانه ای اخذ نموده اید و آن هم فراموشی این فرد است ولی نباید طوری رفتار کنید که زندگی این فرد به مخاطره بیفتد و او نیز نباید به همسر خود خیانت کند و به شما اظهار علاقه نماید. این کار اخلاقا صحیح نیست. در محل کار نیز بهتر است بخشتان را جدا کنید یا جوری عادی رفتار کنید که واقعا همکار هستید و هیچ علاقه ای در گذشته بین شما نبوده است.
خواهر محترم!
در امر ازدواج نباید قبل از انتخاب، عاشق و دلباخته ‏ی کسی شد (نه پسر نسبت به دختر و نه دختر نسبت به پسر) البته علاقه در حدّی که انگیزه‏ای شود برای انتخاب اشکالی ندارد بلکه لازم است اما اگر این علاقه تبدیل به عشق شد مشکلات زیادی از جمله فقدان شناخت درست و واقع بینانه از طرف مقابل را به دنبال خواهد داشت ؛زیرا روح حاکم بر این گونه احساسات و علاقه مندی ها، عشق‏ورزی کور است نه خردورزی. پای خرد و عقل در میدان عاشقی لنگ است. امام علی علیه السلام می‏فرمایند: «حبّ الشّیء یعمی و یصمّ»، دوست داشتن چیزی انسان را کور و کر می کند. در حالی که تصمیم‏گیری درست در مورد ازدواج با فرد خاص، تنها با تکیه بر عقلانیّت و خردورزی ممکن است. چنین علاقه مندی هایی راه عقل را مسدود و چشم واقع بین انسان را کور می‏سازد و اجازه نمی‏دهد تا یک تصمیم صحیح و پیراسته از اشتباه گرفته شود.
پس بهترین راهکار فراموشی است و این نجات و آرامش شما را به دنبال دارد.
.1 باید قبول کنید که فراموش کردن فردی که انسان به او علاقه دارد و دائم یاد او در ذهنش تداعی می شود، کاری سخت و دشوار است. انسان مثل کامپیوتر یا آدم آهنی نیست که با تغییر یک برنامه، رفتارش تغییر کند. انسان موجودی است پر از عواطف و احساسات و همین احساسات و عواطف هستند که گاهی اوقات او را در تصمیم گیری ها و اجرای برنامه هایش با مشکل مواجه می سازند. بسیاری از اوقات فرد از لحاظ عقلی و منطقی به تصمیمی می رسد، ولی به راحتی نمی تواند آن تصمیم را عملی کند. شما خودتان به این نتیجه رسیده اید که باید این فرد را فراموش کنید و جای آن را عشق الهی محبتی که مورد رضای خداوند عالم است جایگزین کنید اما اجرای این تصمیم برایتان مشکل است؛ ولی مطمئن باشید که این کار شدنی است و هرگز غیر ممکن نیست. گمان نکنید که در صورت فراموشی او دنیا به آخر می رسد. طبیعتاً در مدتی هم که او را فراموش کنید کاملا بر خودتان و فکر و ذهنتان مسلط می‌شوید و بهتر می‌توانید در مورد آینده تان تصمیم بگیرید. البته انجام کارهای مهم و بزرگ بدون تحمل سختی‌ها و مشکلات امکان‌پذیر نیست، اما دیری نمی‌پاید که شهد شیرین پیروزی و موفقیت، خستگی را از تن انسان بیرون می‌کند.
2. فراموشی فردی که به او علاقه داشته اید و دائماً فکر و ذکرتان یاد او بوده است، نیاز به زمان دارد. نباید از خودتان انتظار داشته باشید به راحتی بتوانید یاد او را از صفحه ذهنتان پاک کنید. چه بسا حداقل همین میزان زمان لازم باشد که بتوانید به طور کل او را فراموش کنید. پس عجله نکنید و مأیوس هم نشوید. یکی از مصادیق صبر و شکیبایی، صبر در سختی هاست. پس بر خودتان مسلط باشید و باور داشته باشید که با توکل بر خدا می توانید این راه را طی کنید.
3.به خودتان تلقین کنید که «من می‌توانم راهی را که انتخاب کرده‌ام بپیمایم».
4. تا آنجا که امکان دارد کمتر در تنهایی قرار بگیرید زیرا هنگام تنهایی آن فرد بیشتر در ذهن شما مجسم می شود و ذهن و دل شما را به خود مشغول می کند.
5. به خود تلقین کنید که «من نباید به فردی که امکان ازدواج با او را ندارم، علاقه داشته باشم».
6. به خود تلقین کنید که «چرا من باید علاقه و انرژی عاطفی خودم را روی فردی هزینه کنم که ملاک‌های خوشبختی را ندارد. من باید این علاقه ها و عواطف را برای زندگی آینده خود حفظ کنم».
7. با توجه و تمرکز روی مسائل معنوی به ویژه نماز و شرکت در مراسم مذهبی به خود آرامش دهید.
8.باور کنید حالتان بهتر می شود؛ اگر از فعالیت های مثبت و تقویت کننده استفاده کنید و به ورزش ها, کوهنوردی ها و فعالیت های بدنی روی بیارید.
9. از فکر کردن به او جدا بپرهیزید و هر چیزی که او را به یاد شما می‌اندازد، از خود دور کنید.
10. احتمالاً چند نکته یا ویژگى منفى هم در او یافته‏اید یا مشاهده کرده‏اید؛ هرگاه ذهنتان به سوى او معطوف شد بلافاصله به ویژگى‏هاى منفى او فکر کنید و به خود بگوئید او به خاطر این اوصاف، مناسب و شایسته‏ من نیست.
11. هرگاه فکر او به ذهنتان آمد، موضوع یا موضوعات مختلفى را در ذهن یا در دفترچه یادداشت خود داشته باشید، به سراغ آن‏ها بروید و درباره‏ آن‏ها فکر کنید.
موفق باشید.

بیشتر بخوانید:
ملاک ها و معیارهای ازدواج