با عرض سلام و احترام به شما خواهر گرامی؛

در پاسخ به سوال شما در مقدمه باید گفت : تأثیر موافقت و مخالفت والدین در ازدواج موفّق، به جایگاه والدین در نزد فرزندان خانواده بستگى دارد. بر اساس فرهنگ دینى و ایرانى، چون والدین یک تأثیر عمیق و به سزا در ذهن و خاطر فرزندان دارند و بعد از تشکیل خانواده، پشتوانه و استوانه خانواده تازه شکل گرفته محسوب مى‏شوند؛ لذا همراهى نکردن آنها براى فرزندان، یک شکست محسوب مى‏شود، حال با عنایت به این جایگاه برجسته والدین و وابستگى روحى و عاطفى فرزندان در تمام سنین به والدین، نه تنها عدم مخالفت؛ بلکه موافقت والدین یک عنصر ضرورى در ازدواج موفق است و چه بسا شرط انجام یک ازدواج موفق، رضایت و همراهى مستمر والدین با فرزندان است؛ چه اینکه بدون تحصیل رضایت آن دو، آنان در انجام یک عمل خطیر، بدون پشتوانه مى‏باشند و این خود آغاز اضطراب ناخواسته و ورود آفت است.
کمترین تأثیر روان‏شناختى این نوع مخالفت، آن است که به میزان دلبستگى روحى و روانى به والدین، به نگرانى و اضطراب یک جوان جویاى اطمینان و سکون مى‏افزاید و در صورتى که در نهان‏خانه اعتقادات خود براى دعا و نفرین والدین تأثیرى ماوراى اسباب طبیعى قائل شود، این پدیده ژرف‏تر خواهد شد. پس با تکیه بر جایگاه والدین در خانواده‏هاى ایرانى و مسلمانان از دیدگاه روان‏شناختى، جلب رضایت آنان در ازدواج یک ضرورت بى‏تردید است و حضور این عامل، موجب دلگرمى جوانان به ازدواج و برخوردارى آنها از اطمینان به خود و جرأت به عمل و آرامش و سکون مى‏گردد. همچنین راه بهره‏مندى از پشتوانه‏اى محکم و تجارب آنها و دلسوزى و نیک‏اندیشى آنان را هموار مى‏کند و خرمنى از خوبى‏ها و علم، دانش، تجربه و مصلحت‏اندیشى دلسوزانه و حتى‏پشتوانه اقتصادى فراروى دو جوان نیازمند مى‏گذارد. مخالفت والدین با ازدواج، یعنى، محرومیت از تمام این خوبى‏ها و از دست دادن این عناصر ضرورى که نمى‏توان حتى از یکى از آنها چشم پوشید. آیا مفهوم این سخن آن است که به محض مخالفت والدین با «ازدواج خاصى»، باید از آن دست شست؟ نه بلکه باید در تحصیل رضایت آنان کوشید. باید بررسى کرد، علت مخالفت آنها چیست؟ آیا آنان دلیلى قانع کننده، براى مخالفت خود دارند؟ آیا شما جوابى منطقى و منصفانه براى مخالفت آنها دارید یا نه؟ مخالفت آنها را بجا و مقتضى اندیشه و محصول عاقبت اندیشى «پیران تجربه» مى‏دانید یا نه؟ به هر حال اگر در عمق نهان خانه وجدان، مخالفت آنها را بجا مى‏شمارید، پس تسلیم حق شوید و از اصرار بر تصمیم غلط خود دست بکشید؛ اما اگر مخالفت آنها را بى‏مورد مى‏شمارید،باید آن پسر  درصدد جلب رضایت آنان برآید. پس تا زمانى که پسر رضایت آنان را به دست نیاورده یک صدا نشده‏اید، اقدام نکنید. شخص مورد نظرتان براى تحصیل رضایت والدین خود از چند راه‏کار مى‏تواند بهره گیرد: قبل از ارائه این راهکارها باید به عرض تان برسانیم، که رضایت قلبی والدین در ازدواج بسیار اهمیت دارد. افرادی که به این مورد توجه نمی کنند، حمایت خانواده های خود را از دست داده و با کمبودی در زندگی خود مواجه می شوند که با هیچ چیز دیگر جبران پذیر نیست و رضایت لازم از زندگی با همسر را نیز کسب نخواهند کرد (افراد مختلفی این موضوع را تجربه کرده اند). شاید برخی بگویند عشق همه چیز را حل خواهد کرد و ما برای هم کافی هستیم ولی پس از فرو کشیدن آن عشق اولیه و افتادن زندگی به روال معمولی و عادی خود، خواهند دید که نیاز به حمایت خانواده خود و رفت و آمد با آن ها را دارند. زندگی هایی بوده اند که به همین خاطر به طلاق و جدایی کشیده شده اند. پس تا رضایت خانواده جلب نشود، اقدام به این کار پیشنهاد نمی گردد.
1- پسر انتخابی شما باید زمان و مکان مناسبی برای بحث مجدد در رابطه با این موضوع مهم انتخاب کند. زمانی را انتخاب کند که خانواده اش در گیر کاری نباشند، خسته نباشند و یا دغدغه خاصی نداشته باشند، تا با توجه و تمرکز و آرامش بتوانند به صحبت های او با دقت گوش کنند؛ همچنین مکانی را برای صحبت انتخاب کند که دور از سر و صدا، عوامل پرت کننده حواس یا تنش زا باشد تا تأثیر سخنان  به خاطر این عوامل محیطی کم یا بی اثر نشود.
2- چگونه صحبت کردن و استفاده درست از کلمات و واژه ها که خود نوعی هنر است نیز برای اثر گذاری کلام، ضروری است. کلام را باید در ظرف مناسبی ارائه کرد، که ظرف مناسب در این گونه موارد استفاده از کلمات به جا، درست و مودبانه است. برای مثال شما می توانید شربتی گوارا را در شیشه ای بلوری و تمیز بریزید و به دیگران ارائه کنید و می توانید همان شربت گوارا را در ظرفی که ظاهرش کثیف و نازیباست بریزید و ارائه کنید؛ در هر دو ظرف، یکنوع شربت ریخته شده، ولی کسی به شربتی که در ظرفی قرار دارد که ظاهرش کثیف است رغبتی ندارد و توجهی به آن نمی کند. کلام هم همین گونه است ایشان می توانند محتوای پیامشان را به هر شکلی به مخاطب انتقال دهند، اما اگر آن را در ظرفی نامناسب ارائه کنند پیامشان اثری نخواهد داشت و تلاش شان عقیم و بی ثمر خواهد بود.
3- صحبت های خود را طوری مدیریت کنند که خانواده شان به سرعت و بدون تفکر و بدون شنیدن تمام حرف هایشان نسبت به آن ها حالت تهاجمی نگیرند. از اشتراکاتی که درباره موضوع ازدواج با خانواده دارند شروع کنند. سریع به سراغ اصل مطلب نروند. آماده سازی و همچنین شروع از کل و رسیدن به جزء از اصولی هستند که در این جا باید رعایت کنند.
4- شرایط موجود را به طور دقیق و واضح برای خانواده شان تشریح کنند. با صبر و حوصله و بیانی منطقی دلایل خود را جهت ازدواج با دختر مورد نظر برای آن ها شرح دهند تا نگران تصمیم احساسی شما نباشند. به خانواده شان دقیق و بی پرده بگویند و توضیح دهند که چرا به شما علاقه مند شدند؟ چه خصوصیاتی در شما دیدند؟ وضعیت اقتصادی خود را برای آن ها تشریح کنند و بگویند آن دختر و خانواده اش وضعیت مرا قبول دارند و کمکم خواهند کرد؛ نیاز خود را به ازدواج بگویند و بگویند شاید چنین موقعیتی برای ازدواج دیگر برایشان فراهم نشود؛ و هر آنچه که به این زمینه مربوط است را دقیق و واضح مطرح کنند و با آن ها در این زمینه مشورت کنند و از تجربیاتشان استفاده کنند. تمام اینها باید در فضایی آرام و منطقی صورت گیرد. صحبت های مطرح شده توسط خانواده درباره این موضوع را نیز دقیق گوش کنند و تحلیل کنند و علت اصلی مخالفت آن ها را متوجه شوند و سعی در رفع آن کنند.
5- هنگام مطرح کردن این موضوع، رعایت ادب و احترام نسبت به والدین و خانواده را هرگز فراموش نکنند. در دین اسلام احترام به پدر و مادر بسیار فراوان سفارش شده است. فرزندان باید همیشه و همیشه احترام به والدینشان را فراموش نکنند و کمال احترام و ادب را نسبت به والدینشان ابراز دارند. حتی اگر به نظرمان آن ها اشتباه می کنند ما نمی توانیم حتی ذره ای از دایره ادب نسبت به آنها خارج شویم. این وظیفه دینی ماست.
6- اگر یکی از والدین شان تا حدی با شما موافق بود، از او بخواهید نهایت تلاشش را برای راضی کردن طرف مقابل انجام دهد، چون تأثیرگذاری زن و شوهر بر یکدیگر، مسلماً از فرزند بیشتر است.
7- انتظار نداشته باشند این موافقت بلافاصله و سریعا شکل گیرد؛ بلکه این فرآیند، نیازمند زمان است و به تدریج به هدف خود خواهند رسید.
8- اگر والدین شان دلایل ایشان  را قبول نکردند و همچنان مخالف بودند، می توانند از یکی از بزرگان فامیل یا آشنایانی که مورد وثوق و اعتماد و احترام خانواده شان است، یا روحانی مسجد و محله شان، کمک بگیرند؛ باز به شما می گوییم که اگر ازدواج و شروع زندگی مشترکتان بدون توافق با خانواده و والدین شان صورت گیرد، احتمال فراوانی وجود دارد که حمایت آن ها را برای همیشه از دست بدهید، و این را نیز به یاد داشته باشید که ازدواج هایی که بدون توافق با خانواده و والدین صورت گرفته اند، از همان آغاز زندگی دچار مشکلات عدیده ای شده اند. به هر حال نظر ما این است که بدون رضایت والدین ایشان اقدام نکنید، مگر آنکه مخالفت آنها را برطرف ساخته و به رضایت تبدیل کنید. هرچند انگیزه پسر برای راضی کردن خانواده خود باید بیشتر از شما باشد تا درآینده شما را محکوم نسازد و در اواسط کار کم نیاورد و شما زمان و فرصت های خود را از دست ندهید و بتوانید به خواستگاران دیگر خود توجه داشته باشید .