ناشناس
میترسم از رابطه ی دوستی که به ازدواج ختم نشه"اقای دکتر واقعا نمیدونم چکار کنم مغزم کار نمیکنه ممنون میشم راهنماییم کنید ک چکار کنم!؟
سلام وقتتون بخیر
واقعیتش من دختریم ۲۱ساله
چندسال پیش درسن۱۵سالگی با یک پسری دوست شدم ک نزدیک به دوسال وهشت ماه باهاش بودم واینکه من خیلی وابسته ودلبستش شدم ک حتی،نمیتونستم ازش،جدابشم واینکه بعضیا بهم گفتن ک اگرهدفش،ازدواج نیس تموم کن بهش،بگو نیتش چیه و منم بعد دوسال وهشت ماه بهش گفتم وبرگشت گفت من سربازم واینکه راهمون دوره خانوادم مخالفت میکنن بهانه اورد و قبول نکردش ومن تموم کردم وبدجور،ضربه روحی خوردم وبرای،اینکه اون اقارو فراموش کنم روی اوردم به چت روم ها وچت کردن با پسرا ک بلکا بشه فراموش کنم ولی نشد چون دلم همش بااون بود حتی پارسالم رفتم مشاوره ولی فایده نداشتش هنوز بهش فکر میکنم تااینکه تقریبا با ی اقا پسری دوست شدم ک همه اون شرایطی ک من میخام رو داره ولی متاسفانه چون ی بار ضربه بدی خوردم بهش گفتم من نمیتونم دوستی کنم اگر بخاد اخرش هیچی باشه چون من وابسته میشم برگشت گفت قرار نیس همه رابطه ها به ازدواج ختم بشه من خیلی ناراحت شدم واینکه دودل بودم ک تموم کنم یا نکنم وگفتم اگر تموم کنم باز،منکه شاید باکس دیگه بچتم معلوم نیس طرف چ جوریه حداقل این خوبه و باهاش دوست میمونم ودوست دارم باهاش قرار بذارم وباز میرم تو فکر میگم چرابخاطرش به خانوادم دروغ بگم چرا بخاطرش قرار بذارم وقتی قراره تهش هیچی باشه ومنو واسه ازدواج نخاد
اقای دکتر واقعا نمیدونم چکار کنم مغزم کار نمیکنه ممنون میشم راهنماییم کنید ک چکار کنم!؟
مشاور: احسان فدایی
در ادامه به نکاتی در مورد روابط خود دقت نمایید:
1. در امر ازدواج نباید قبل از انتخاب، عاشق و دلباخته ی کسی شد (نه پسر نسبت به دختر و نه دختر نسبت به پسر) البته علاقه در حدّی که انگیزهای شود برای انتخاب اشکالی ندارد بلکه لازم است اما اگر این علاقه تبدیل به عشق شد مشکلات زیادی از جمله فقدان شناخت درست و واقع بینانه از طرف مقابل را به دنبال خواهد داشت ؛زیرا روح حاکم بر این گونه احساسات و علاقه مندی ها، عشقورزی کور است نه خردورزی. پای خرد و عقل در میدان عاشقی لنگ است. امام علی علیه السلام میفرمایند: «حبّ الشّیء یعمی و یصمّ»، دوست داشتن چیزی انسان را کور و کر می کند. در حالی که تصمیمگیری درست در مورد ازدواج با فرد خاص، تنها با تکیه بر عقلانیّت و خردورزی ممکن است. چنین علاقه مندی هایی راه عقل را مسدود و چشم واقع بین انسان را کور میسازد و اجازه نمیدهد تا یک تصمیم صحیح و پیراسته از اشتباه گرفته شود.
2. در روایات زیادی آمده است که از نگاه به نامحرم بپرهیزید زیرا چه بسا یک لحظه نگاه به نامحرم، حزنی طولانی و حسرتی زیاد به دنبال داشته باشد. از این سخن می توان فهمید که گرچه نگاه کردن به نامحرم در ظاهر لذت بخش است ولی در باطن سبب حزن و ناراحتی و مشغولیت ذهنی انسان می رود و نتیجه ای جز تلخی و ناکامی ندارد.
3. انسان نسبت به جنس مخالف شدیدا وسوسه می شود و شاید هیچ وسوسه ای قوی تر از این نباشد. اما حقیقت این است که این وسوسه ها اصلا واقعیت ندارند و اگر هم داشته باشند خیلی کم است. منظور این است که تصورات ذهنی انسان نسبت به جنس مخالف (و به طور کلی به مادیات) این مطلب را به انسان القا می کند که ارتباط با آنها و در کنار آنها بودن چه قدر لذت بخش است، وی وقتی خود را به آنها می رساند، می بیند اصلا این طور نیست و چیزی زیادی به دست نیاورده است و آن چیزی که به دست آورده ارزش این همه تلاش و انتظار را نداشته است. باید به نعمت های پایدار دل بست نه به دنیای زودگذر.
4. ازدواج یک امر مقدسی است که در سرنوشت آدمی مؤثر است. پس نباید با این موضوع بسیار مهم، برخورد احساسی کنیم و تسلیم احساساتمان شویم. بلکه باید با آن کاملا عاقلانه کنار بیاییم. عقل به ما می گوید برای ازدواج دو راه بیشتر نداری، یا امکان آن برایت فراهم نیست و نمی توانی ازدواج کنی، که در این صورت باید موقتا از آن چشم پوشی کنی و از کارهایی که غریزه جنسی تو را تحریک می کند بپرهیزی و تا امکان آن فراهم نشده صبور باشی، یا امکان آن فراهم است و از جهات اقتصادی، خانوادگی، تحصیلی و غیره آمادگی آن را داری. در این صورت به بعد یا باید منتظر خواستگار بمانید و یا فرد مورد نظر را به شیوه ای عاقلانه به سوی خواستگاری دعوت کنید
5. به احساس خود در این سنین نوجوانی و جوانی نباید اطمینان کنید. جوان در این سنین دچار خیالات بسیار قوی ای نسبت به جنس مخالف است و به تجربه ثابت شده عشق هایی که در این سن ایجاد می شوند نه واقعی هستند و نه پایدار و بیشتر ناشی از غلیان احساس هستند. باید سعی کنید از دلبستگی در این سن پرهیز کنید و به خودتان فرصت بدهید تا قدری عاقلانه تر با مسایل مهم زندگی مانند ازدواج برخورد نمایید. ازدواج یکی از مهمترین حوادث زندگی انسان است و نقش مهمی در سرنوشت، سعادت و خوشبختی و همچنین ناکامی و شقاوت انسان دارد لذا باید با دقت کافی همهء جوانب مسئله مد نظر قرار گیرد و غفلت از هر بعدی از ابعاد این مسئله می تواند پیامدهای ناگوار و جبران ناپذیری را به دنبال داشته باشد.
خواهرم توصیه می کنیم خودتان را درگیر این روابط نکنید و عزت خود را همواره حفظ نمایید. آن وقت است که خداوند متعال همسری خوب و مهربان نصیب شما خواهد نمود.
موفق باشید.
بیشتر بخوانید:
معیار در انتخاب همسر چیست ؟
