با عرض سلام و ارادت خدمت شما خواهر گرامی .
من شما رو درک میکنم واقعا برای یک خانم تحمل این مسئله سخت و دشواره، مردها اگر میدونستند که وقتی چنین کارهایی انجام میدن زنها چقدر ناراحت و غمگین میشن و از جهت روحی، چقدر تحت فشار قرار میگیرن و نسبت به همسرشون چه احساسی پیدا میکنن و چقدر از اونا دور میشن، کمتر سراغ چنین کارهایی میرفتند.
ازدواج موقت هرچند در شرع مقدس اجازه داده شده ولی این موضوع برای شرایط خاص است نه اینکه با ازدواج مجدد یا موقت یک زندگی مشترک دیگه از هم گسسته بشه و خدای ناکرده از بین بره. من خانم های مشابه شما رو دیدم و میدونم که چه احساسی نسبت به شوهرتون دارید ولی توجه به چند نکته بد نیست، اولا بر فرض شما از همسرتون جدا شدید آیا شما برای بعد از جدایی هم برنامه ای دارید؟ شرایط شما بعد از جدایی به چه صورت خواهد بود؟ آیا از فشارهای روحی روانی که بر شما وارد میشه اطلاع دارید؟
من متوجه هستم که چقدر ناراحت شدید، ولی نباید اجازه بدید که این احساس ناراحت کننده بر روی تصمیم شما تاثیر بذاره، طبیعتا هر تصمیمی که در این شرایط کنونی بگیرید تصمیم عجولانه است و ممکنه بعدا پشیمون بشید. چون تصمیم گیری یک فرایند شناختیه، یعنی باید با فکر و منطق انجام بشه ولی در شرایط حاضر جنبه احساسی شما بر جنبه شناختی و فکری شما غلبه داره و این باعث میشه نتونید خوب فکر کنید و تصمیم مناسبی بگیرید. منظور من اینه که به همسرتون زمان بدید و فعلا تصمیم عجولانه ای نگیرید، مدتی صبر کنید تا حالت هیجانی شما فروکش کنه بعد با دقت، فکر و آینده نگری تصمیم بگیرید که اگر جدا بشید به نفع شماست یا جدا نشید و سعی کنید همین زندگی مشترکتون رو متعالی تر کنید، خصوصا اگر فرزند هم دارید، مسئله خیلی حساس تر میشه که چه بلایی سر بچه ها خواهد آمد.
 هم شما و هم همسرتون این رو بدونید که یکی از غم انگیزترین نکات درباره متلاشی شدن ازدواجها اینه که هیچ یک از زوجها قدر ازدواجشون رو اونقدر نمیدونن که فرصت از دست میره و کار دیگه ای نمیشه انجام داد و بعد از اینکه خدای ناکرده جدا شدند و هرکدوم سراغ زندگیش رفت، تازه متوجه میشن که وقتی یکدیگه رو از دست دادن، تا چه اندازه ضرر کردن. متاسفانه بعضیا هم فکر میکنن که طلاق گرفتن مسئله اون قدرها مهمی هم نیست. اما پژوهش های علمی نشون میده که طلاق کار بسیار مضر و زیان باری برای زن و شوهرهاست و ضربه روحی شدیدی به اونا وارد میشه و حدود چهار سال از عمر اونا کم میشه.
از طرف دیگه ممکنه و احتمال داره که خود شما هم اندکی در این موضوع نقش داشتید و مثالا برخی رفتارهای شما باعث شده همسر شما چنین کاری بکنه، پس هم شما و هم همسرتون قدر زندگی مشترکتون رو بدونید و سعی کنید با صبر و بردباری و تلاش، مشکلات رو برطرف کنید و زندگی مشترک موفق و بالنده ای داشته باشید و در برابر مشکلات کم نیارید، همانطور که تا الان بر مشکلات زیادی غلبه کردید و پیروز شدید.
موفق و شاد و خوشبحت باشید