با عرض سلام و احترام خدمت شما برادرگرامی ؛
در پاسخ به مشکل شما در مقدمه باید گفت ؛ ترس هایی که در وجود انسان شکل می گیرد، به دو دسته کلی معقول و موهوم تقسیم می گردد. «ترس معقول» ترسى است که در آن، احتمال وقوع یک خطر واقعى وجود داشته باشد. در این ترس، هیچ گونه سرزنشى متوجه شخص نیست؛ بلکه از این جهت که از یک امر خطرناک ترسیده و پرهیز نموده است مورد تأیید دیگران است. براى مثال اگر کسى از ترس مواجهه با یک حیوان درنده خطرناک، از رفتن به بیابان و یا جنگل خوددارى کند، هیچ کس او را بابت این ترس سرزنش نمى‏کند؛ بلکه اگر او به این ترس خود اعتنا نکند و خود را در موضع خطر قرار دهد، مورد سرزنش افراد عاقل قرار مى‏گیرد.در مقابل، «ترس موهوم» قرار دارد؛ یعنى، درواقع خطرى انسان را تهدید نمى‏کند؛ ولى توهمات او به گونه‏اى است که خود را مواجه با خطر مى‏بیند؛ مانند شخصى که از تاریکى مى‏ترسد و گمان مى‏کند خطرى او را تهدید مى‏کند، در حالى که مى‏داند در آن مکان تاریک، چیز خطرناکى وجود ندارد. ترس غیرمعقول یا هراس، ریشه در بدآموزى‏ها دارد و اغلب اکتسابى است. افراد به علت نادانسته ‏ها (جهل‏ها) و نیز به دلیل نیافتن راه حل منطقى ، از یکسری موضوعات ترس دارند . البته شروع بسیارى از هراس‏ها تدریجى است و شناخت عوامل تسریع کننده آن مشکل است.
اما در مورد ترس شما توصیه مى‏شود؛ ابتدا ترس واقعى نهفته در پشت ترس فعلى‏تان را بشناسید و آن وقت ترس اصلى خود را به عنوان افسانه‏اى از بین ببرید و هر وقت که بدان فکر مى‏کنید، بگویید: این ترس پنهانى در واقع افسانه است نه واقعیت...در این صورت ترس شما، هر اندازه که شدید باشد ،باز به صورت یک دروغ در نظرتان جلوه گر خواهد شد؛ زیرا واقعیتى ندارد.در گام دوم، باید بدانید؛ ترس موجب بى‏قرارى مى‏شود و شخص اگر موردى براى ترسیدن هم نداشته باشد، باز آن را براى خود مجسّم مى‏کند و ترس مى‏تراشد...باید سعى کنید در چنین مواقعى  یکایک قسمت‏هاى بدنتان را به حال خود رها و عضلاتتان را شل کنید. فکرتان را به هیچ چیز متوجه نسازید و یا اگر متوجه کردید، خاطرات خوش زندگى را مرور کنید. روزى دو سه بار به همین قسم روح و جسمتان را استراحت دهید. از جملات خودآموزى استفاده کنید؛ براى مثال با خود بگویید: «هر وقت دچار وحشت شوم، این امر نشانه آن است که من از بدى و زشتى متنفرم؛ و یقین داشته باشم به زودى آرامش را به دست خواهم آورد». کلمات مثبت را دائم تکرار کنید.به عوامل ترس زاى موجود در ذهنتان پاسخ دهید ؛ مثلاً به خود بگویید: چرا از اینها مى‏ترسم و چرا دعوا ترس دارد؟ بعد به خود بگویید: به این دلایل... دعواهای دیگران ترس ندارد ؛ یعنى، با دلیل قانع کننده، به مقابله ذهنى و شناختى ترس خود بروید.  برادر گرامی ، برخی مطالب و اخبار مربوط به حوادث و نزاع ها را مطالعه کنید و ذهنتان را با این امور آشنا سازید. اگر در خیابان و کوچه با دعوا و نزاعی  مواجه شدید، رفتار عادى خود را ادامه دهید ؛ حتى چشم‏هاى خود را باز نگه دارید و سعی کنید از راه دور مثلا از آن طرف خیابان به مشاهده دعوا بپردازید و ببینید که در پایان اتفاق خاصی برای شما رخ نخواهد داد. و در نهایت  هرگاه این گونه ترس‏ها و اضطراب‏ها بر شما غلبه کرده، یاد خداوند متعال را در ذهن و فکرتان زنده کنید و بیشتر به یاد آرامش بخش دل‏ها باشید.  شما با حساسیت زدایی از این گونه ترس ها به نحوی که به شما توصیه شده به تدریج میتوانید با این ترس خود غلبه کنید .
با آرزوی موفقیت و توفیق روز افزون برای شما

بیشتر بخوانید:
اضطراب، ترس، استرس و تفاوت آنها