با عرض سلام و احترام.
من شما رو درک میکنم که سختیهای زیادی رو تحمل کردید و تحت فشار روحی قرار گرفتید.
بهر حال یکی از مسائل مبتلا به مردان، بحث بد اخلاقی و دعوا کردن آنان است که ناراحتی و غمگینی همسرشان را موجب میشود. نکته اولی که مناسب است شما به اون توجه داشته باشید این است که این موضوع اختصاص به شما ندارد و زنان بسیاری در این زمنیه از همسرانشان گله دارند که شوهر ما بداخلاق است یا با تندی و بی احترامی با ما صحبت میکند. و از طرف دیگه اصل وجود تفاوت، اختلاف­ نظر و برخی بداخلاقی ها بین زن و شوهر طبیعی است؛ زیرا به­هرحال آنها از دو جنس مختلفند و از نظر احساس، عواطف و ویژگی­های دیگر با هم تفاوت­هایی دارند. پس باید از ابتدای زندگی مشترک این پیش­بینی را داشته باشیم که برخلاف تفاهم­های پیش از ازدواج، در جریان زندگی مسائلی پیش می­آید که نظر ما یکی نخواهد بود و دچار تنش­هایی خواهیم شد که با صبر و گذشت می­توانیم از آنها عبور کنیم.
نکته بعد، اینکه بیان کردید «اصلا نمیتونه ببینه من به کسی دیگه چه خانواده ام باشن چه کس دیگه مهربانی یا توجه میکنم»، دلیل این هم مشخصه، وقتی شما کسی رو دوست داشته باشید نمیتونید ببینید که محبوب شما به شخص دیگری توجه یا مهربونی کنه، و توجه او به دیگران، شما رو آزار میده و موجب عکس العمل تند شما خواهد شد، شاید خود شما این مسئله رو در مورد کودکان خردسال دیده باشید که وقتی یک مادر یا پدر به بچه دیگری توجه میکنن یا اونو بغل میکن کودک خودشون، خیلی ناراحت میشه و عکس العمل نشون میده، در مورد شوهر شما هم به همین صورته، همسر شما نمیتونه بیان کنه که چون من تو رو خیلی دوست دارم وقتی به دیگران محبت میکنی من اذیت میشم، یا من احساس تنهایی میکنم، و در مقابل ناراحتی خودش رو در رفتارش نشون میده و با رفتارش به شما اعتراض میکنه.
نکته بعد اینکه من به صورت دقیق شرایط زندگی مشترک شما رو نمیدونم و نمیتونم بگم که طلاق بگیرید یا خیر؟ چون طلاق بعنوان آخرین راهکار برای مواردی است که ادامه زندگی مشترک موجب آسیب دیدن دو طرف یا یکی از آنها میشه، اما باید توجه کنید که شما هنوز سه ساله ازدواج کردید و طبق آمارهای موجود، حدود نیمی از طلاق­ها، در پنج سال اول ازدواج اتفاق می­ا­فتد و تأسف­انگیزتر اینکه، درصد قابل توجهی از این جدایی­ها در نخستین سال ازدواج رخ می­دهد و این بیش از همه، هشداری برای زوج­های جوان است که عجولانه تصمیم­گیری نکنند. خداوند متعال در قرآن می­فرماید:«با همسرانتان به نیکى معاشرت کنید و اگر ایشان را نمى‏پسندید، باید بدانید بسا چیزى را ناپسند مى‏دارید و خداوند در آن خیر بسیار نهاده است»(نساء/19).
از طرف دیگه یکی از غم انگیزترین نکات درباره متلاشی شدن ازدواجها اینه که هیچ یک از زوجها قدر ازدواجشون رو اونقدر نمیدونن که فرصت از دست میره و کار دیگه ای نمیشه انجام داد و بعد از اینکه خدای ناکرده جدا شدند و هرکدوم سراغ زندگیش رفت، تازه متوجه میشن که وقتی یکدیگه رو از دست دادن، تا چه اندازه ضرر کردن. متاسفانه بعضیا هم فکر میکنن که طلاق گرفتن مسئله اون قدرها مهمی هم نیست. اما پژوهش های علمی نشون میده که طلاق کار بسیار مضر و زیان باری برای زن و شوهرهاست و ضربه روحی شدیدی به اونا وارد میشه و حدود چهار سال از عمر اونا کم میشه.
در هرحال باز هم در برخی موارد چاره ای جز طلاق نیست و مصلحت به جدایی دو طرف است. شما مشکلات و مسائلی دارید و ممکنه بتونید اوناها رو حل کنید و زندگی خوبی داشته باشید، بنابراین من به شما توصیه میکنم با همسرتون صحبت کنید و سعی کنید از یک روانشناس خانواده کمک بگیرید تا مسائل شما حل بشه و در این صورت عجولانه تصمیم نگرفتید و تلاش خودتون رو برای حل مسائل کردید و اگر خدای ناکرده جدا هم شدید بعدا پشیمون نمیشید که کاش بیشتر تلاش کرده بودم.
موفق و پایدار و سربلند باشید

بیشتر بخوانید:
چگونه خوشبخت ترین زوج دنیا شویم ؟