پرسشگر گرامی، از اعتمادتان به این ما و مطرح کردن مشکلتان کمال تشکّر را داریم و امیدواریم مشاور خوبی در این موضوع برای شما باشیم.
همانطور که خودتان هم می دانید علاقه ای که از روی هوس باشد شناختی به وجود نمی آورد و چشم و گوش انسان را می بندد و نقاط منفی فرد مقابل را کامل می پوشاند. شما بیان ننمودید که آیا با ایشان قصد ازدواج دارید یا  هدف دیگری از این علاقه وجود دارد که ما احتمال قریب به یقین می دهیم که شما با نیت ازدواج وارداین علاقه شده اید ولی باید حتما معیارهای ازدواج را مد نظر داشته باشید. کلیه آدم ها در انتخاب همسر دو جور عمل می کنند، برخی عقیده دارند که باید قبل از ازدواج عشق و علاقه باشد و بدون عشق و علاقه نمی شود ازدواج کرد و عامل استحکام زندگی مشترک عشق قبل از ازدواج است. برخی دیگر اعتقاد دارند که عشق قبل از ازدواج علاوه بر اینکه مشکلی را حل نمی کند بلکه در بسیاری از موارد باعث بوجود آمدن مشکل نیز می شود. عشق و علاقه و وابستگی قبل از ازدواج باعث کور شدن چشم عقل می شود و دیگر دختر و پسر به دنبال شناخت یکدیگر نیستند و در بسیاری از موارد دختر و پسر به هم نمی رسند و اگر به هم وابسته شده باشند به شدت از نظر عاطفی آسیب می بینند. در جلسات مشاوره فراوان به مواردی برمی خوریم که پسر یا دختری عاشق فردی شده است ولی شرایط هر کدام با دیگری فرق می کند. برخی از آنها به مشاور مراجعه می کنند. از این دسته عده ای هستند که ممکن است بصورت نسبی ملاک های ازدواج با یکدیگر را داشته باشند، ولی بسیاری از آنها ملاک های ازدواج را ندارند و صرفا بخاطر دوستی و کنار هم بودن برای مدتی کوتاه، دروغ ها و ظاهر سازهای هایی که برای یکدیگر داشته اند به یکدیگر علاقه مند شده اند و شناخت درستی از یکدیگر ندارند ولی وابسته به هم شده اند و حال که می بینند نمی توانند به هم برسند دچار مشکل شده و عذاب روحی زیادی دارند. علاقه و آشنایی قبل از ازدواج را می توان به چند دسته تقسیم کرد: اول: علاقه به کسی که سالهاست انسان او را می شناسد و از نزدیک با او و خانواده اش در ارتباط بوده است و خصوصیاتی از فرد مقابل که در ازدواج مهم اند را اطلاع دارد. مثل اقوام، همسایه ها، یا آشنایان خانوادگی. دوم: علاقه و عشق آنی و لحظه ای و در اصطلاح عشق در یک نگاه که فرد با دیدن طرف مقابل یک دل نه صد دل عاشق او می شود و احساس می کند نیمه وجودی خود را یافته است. سوم: علاقه انسان به کسی از جنس مخالف که با او رابطه دوستانه داشته است و شناخت او در این رابطه شکل گرفته است. تنها صورتی که با فرهنگ ملّی و مذهب، سازگاری دارد قسم اول می باشد. زیرا عقلانی ترین صورت برای ازدواج صحیح و رسیدن به خوشبختی و انتخاب صحیح می باشد. ولی علاقه و شناخت در قسم دوم هیچ پایه و اصلی نداشته و دلیلی ندارد که این علاقه خیلی زود از بین نرود بلکه بارها تجربه ثابت کرده است که افرادی که با این روش ازدواج کرده اند و بدون تحقیق و بررسی ملاک های ازدواج اقدام به انتخاب همسر نموده اند در بسیاری از موارد خیلی زود نفرت، جای عشق را گرفته است و با مشکلات عدیده ای روبرو شده اند. برخلاف برخی شعارها در فیلم های سینمایی تجاری که تنها برای جذب مخاطب می باشد، که می گویند: عشق به تنهایی برای خوشبختی کافی است، علاقه بدون رعایت ملاک های ازدواج و تناسب در ازدواج بزرگترین میانبر برای بدبختی انسان در ازدواج می باشد. و البته اینکه شما به کسی علاقه مند نشده اید شاید بخاطر این است که در مقابل فکر ازدواج مقاومت می کنید اگر بصورت جدی به ازدواج فکر کنید و با این نگاه که انسان به جنس مخالف تمایل و کشش دارد و خیلی زود بین آنها علاقه ایجاد می شود اگر به دختری فکر کنید می توانید به او علاقه مند شوید. و البته بعد از ازدواج نیز اگر تناسب بین دختر و پسر رعایت شده باشد خیلی زود ایجاد می شود. خداوند متعال در آیه 21 سوره روم می فرماید: وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیْها وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُون‏ "از جمله آیات الهى اینست که خداوند براى شما از جنس خودتان جفت و همسر آفریده تا در کنار او آرام بگیرید، و بین شما دوستی و علاقه قرار داده است" البته پسند و تمایل قبل از ازدواج لازم است و شما باید با دیدن فرد مقابل احساس تمایل و کشش جنسی نسبت به او داشته باشید و او را بپسندید ولکن عشق و علاقه زیاد لازم نیست. بنابراین شما با مشورت خانواده می توانید دختری را انتخاب و به خواستگاری بروید اگر در جلسه خواستگاری احساس بدی نسبت به او نداشته باشید و تمایل اولیه را به او داشته باشید، می توانید در آینده به او علاقه مند شوید. بنابراین اگر تناسب و پسند اتفاق افتاده باشد نسبت به ایجاد علاقه تردید نداشته باشید.
موفّق باشید.