سلام به شما پرسشگر محترم و سپاس بابت اعتمادتان به راسخون، امیدوارم این پاسخ گویی شما را برای رسیدن به راهکار مناسب یاری دهد. دوست عزیز، بچه ها به صورت کلی نیاز به همبازی دارند و به خاطر داشتن انرژی بسیار و خستگی ناپذیر جذب افرادی می شوند که زمینه بازی و سرگرمی آنها را فراهم می کند. در این سن باید تا حد امکان که موجب آسیب خود یا دیگران نشود ، کودک را آزاد گذاشت. اما در کنار این آزادی آرام آرام باید با قوانین آشنا شود. در ضمن آزادی بیش از حد کودک را در بزرگسالی سرکش می کند. پس لازم است متناسب با سن، قوانینی برای کودک قرار داده شود. مثلا به پسرتان بگویید هر وقت می خواهی به خانه عمو بروی باید از من اجازه بگیری و از خانواده برادر شوهرتان نیز بخواهید هر وقت بدون اجازه به آنجا رفت از او بخواهند اول بیاید و اجازه بگیرد. با توجه به سن پسرتان در این امر خیلی سخت گیری نکنید و بدون پرخاش ، بامحبت و اقتدار مناسب از او بخواهید اجازه بگیرد. پرخاشگری با کودک برای اجرای دستورات باعث پرورش روحیه لجبازی و پنهانکاری در او می شود. می توانید برای آموزش اجازه گرفتن تعدادی برچسب مورد علاقه کودکتان را تهیه کنید، روی یک مقوا رنگی یک جدول بکشید. می توانید جدولی با شکل ماشین یا خانه یا لاک پشت ترسیم کنید تا برای او جذابیت داشته باشد، روی دیوار اتاقش بزنید و به پسرتان بگویید هر وقت برای رفتن به منزل عمو اجازه بگیرد یک برچسب با کمک خودش درون خانه های جدول می چسبانید. او شاید در ابتدا فقط برای گرفتن برچسب از شما اجازه بگیرد اما کم کم این رفتار برایش درونی شده و حتی بدون دریافت برچسب نیز این کار را خواهد کرد. در ضمن با توجه به محیط نسبتا مشترک دو خانواده و لزوم هماهنگی با آنها برای تربیت درست پسرتان لازم است با خانواده و پسرهای بردر شوهرتان صحبت کنید تا در پرورش کودکتان دچار دوگانگی نشوید، شما یک چیز بگویید و آنها یک چیز دیگر. بچه ها بسیار با هوش هستند و منافع خود را به خوبی کشف و از راه شیرین زبانی و حرکات مجذوب کننده ، بزرگسالان را مجبور به اجرای خواسته خود می کنند. در این حالت بیشتر جذب افرادی می شوند که بیشتر آنها را آزاد بگذارد. پس لازم است برای جلوگیری از خروج کنترل تربیت پسرتان هماهنگی خانواده برادر شوهرتان را حفظ کنید تا دچار مشکل نشوید.

بیشتر بخوانید:
وقت گذاشتن برای فرزند یعنی چه