سلام و خسته نباشید واقعیت اینه که من همیشه فکر میکردم ازدواج یه چیزیه که باید قسمت شه و نباید تلاش کرد براش ... ولی الان توی دانشگاه یه پسری رو دیدم که همه معادلات ذهنی ام رو به هم ریخت. در واقع الان احساس میکنم از این آقا خوشم میاد... ولی این عشق در یک نگاه و این حرفا نیست... من از طرز حرکات و رفتارش خوشم میاد رفتارش خیلی سنگین و در عین حال مودبانه است...از نظر درسی و کارهای پژوهشی کوشاست ... و اینکه رفتارش اون جوریه که من دوست دارم... خیلی با دخترا گرم نمیگیره ولی اگه ازش سوال بپرسن با صبر و حوصله جواب میده... البته من تا الان یه سه چهار تایی خواستگار داشتم ولی هر کدوم رو به یه علتی خوشم نیومد یا رشتشون یا طرز سوال پرسیدنشون... ولی الان از این آقا خوشم میاد ولی خوب نمیدونم ایشون از من خوشش میاد یا نه ... رشتمون یکیه... ولی ترمش از من بالاتره... من وقتی فکر میکنم ترم دیگه درسش تموم میشه میگم ای کاش بیشتر تو دانشگاهمون بود با هاش بیشتر آشنا میشدم... من این آقا رو واقعیت از طریق کار های پژوهشی باهاشون آشنا شدم... و الان توی کار گاهی اوقات ازشون تو تلگرام سوال میپرسم و ایشون جواب میدن... اوایل زیاد زود جواب نمی دادن ولی الان خیلی زود آنلاین میشن البته خوب شاید به خاطر ساعت کلاساش فرصت بیشتری پیدا کرده الان و اصلا ربطی به موضوع نداشته باشه ... اینا رو میگم که سطح ارتباطمون رو توصیف کرده باشم ... و این که هر وقت تو دانشگاه میبینمشون خیلی جدی فقط میگم سلام و بیشتر از این باهاشون صحبت نمی کنم... دوست ندارم اینو ابراز کنم ولی دوست دارم اون هم به من علاقه مند بشه و به سمتم بیاد... اوک الان آدمیه که به خاطر کارهای پژوهشی با آدمای زیادی در ارتباطه و من گاهی به این فکر میکنم یعنی تا الان از کسی خوشش نیومده ... دوست هم ندارم برم باهاش دوست شم چون اصلا از این کار خوشم نمیاد و خدا رو شکر جزء رفتارام نیس... تقریبا ۳ یا ۴ سال با هم اختلاف داریم...اینا رو از تو وبلاگش درآوردم... و احتمالا سطح مالی یکسانی داریم... اینم بگم من با وجود این که دوست دارم بیشتر با ایشون آشنا بشم ولی حتی موقع سوال پرسیدنم تو تلگرام سعی میکنم همه سوالام جمع بشه که همه رو تو یه پیام بفرستم ... حالا نمی دونم چه جوری از حسش نسبت به خودم با خبر بشم...اصلا نمی دونم باید چی کار کنم... اینم بگم من آدمی نیستم که از کسی راحت خوشم بیاد ... این اولین بارمه که جدی برای ازدواج دارم به کسی فکر می کنم... و لی با این حال من اصلا با اخلاقیات شخصیش آشنا نیستم ... نمی دونم به دردم میخوره یا نه گاهی اوقات به خودم میگم نباید کاری کنم و باید صبر کنم اگر قسمت باشه اون هم از من خوشش میاد ولی گاهی اوقات هم این فکر میاد سراغم که شاید ترم دیگه که درسش تموم شد دیگه نبینمش یا اصلا با کس دیگه ای ازدواج کنه و اون موقع من پشیمون شم الان نمی دونم باید چی کار کنم لطفا راهنمایی ام بفرمایید پیشاپیش از حوصله و وقتی که می ذارین تشکر میکنم