سلام و عرض احترام.
مسئله اینه که آیا شما، فقط نمیتونید جواب خواهر شوهراتون رو بدید، یا نسبت به افراد دیگه هم همینطور هستید و جواب دادن به افراد براتون سخته، مثلا وقتی کسی حرف نامناسبی به شما میزنه که ناراحت میشید، یا حق شما رو ضایع میکنن، یا مواردی از این دست، به سختی میتونید حرفتون رو بزنید  یا از حق خودتون دفاع کنید، یا احساسات درونیتون رو بیان کنید. اگه اینطوریه که شما کلاً فرد آروم و کم حرفی هستید و احتمالا کمی خجالتی، این مسئله بر میگرده به شخصیت شما، و شما یک شخصیت درونگرا دارید، و صِرف درونگرا بودن یا به بیان دیگه شخصیت درونگرا داشتن، هیچ اشکالی نداره، یعنی نمیشه ارزش گذاری کرد و گفت: هرکه شخصیت برونگرا داره، شخصیت خوبی داره و هر که شخصیت درونگرا داره، شخصیت بدی داره یا برعکس، اما اگه درونگرا بودن سبب بشه ما هرجا هم واقعا لازمه حرف بزنیم یا از حق خودمون دفاع کنیم یا احساساتمون رو ابراز کنیم، نتونیم، این مسئله است و باید اونو حل کنیم. راه حل این مسئله هم اینه که مهارت ابراز وجود کردن رو در خودمون تقویت کنیم. «مهارت ابراز وجود»، یعنی من بتونم در عین حالی که به دیگران احترام میذارم، از حق خودم دفاع کنم و اجازه ندم که دیگران حق منو ضایع کنن. در هر حال آموختن هر مهارتی نیاز به دو موضوع داره: یک اطلاع از مباحث نظری و دانشی اون مهارته. دوم، انجام تمرین های زیاد برای درونی کردن اون دانش و رسیدن به توانمندی در زمینه اون مهارت. مثلا کسی که میخواد مهارت رانندگی رو یاد بگیره، قبل از اینکه پشت فرمون ماشین بشینه یک اطلاعاتی از ماشین و دنده و گاز و آئینه و...، بهش گفته میشه، و در ادامه پشت فرمون میشینه و با تمرین و مداومت، مهارت رانندگی رو یاد میگیره .در مورد شما هم به همین صورته اگر واقعا شما نه تنها نسبت به خواهر شوهراتون بلکه در برابر بقیه افراد هم یه مقدار در دفاع از حقتون و ابراز وجود کردن مسئله دارید، بهتره ابتدا از طریق مطالعه کتابهایی که در مورد مهارت ابراز وجود نوشته شده یا حداقل مطالعه مقاله هایی که در اینترنت با همین عنوان پیدا میشه، از جهت نظری اطلاعات کافی بدست بیارید و بعد سعی کنید با افراد مختلفی که مواجه میشید آروم آروم و بتدریج ابراز وجود کنید تا بطور کامل این مهارت رو کسب کنید. خوبی مهارت ابراز وجود، و دیگر مهارتهای زندگی، اینه که میشه اونها رو کسب کرد و یاد گرفت و اینطور نیستند که مثل هوش، ذاتی باشن و نشه خیلی در اون پیشرفت کرد. خلاصه اینکه اگه میخوای بتونی جواب خواهر شوهرات و بقیه افرادی که با اونها ارتباط پیدا میکنی بدی و از حق خودت دفاع کنی، باید این مهارت رو کسب کنی.
نکته بعد اینکه، در هر صورت شما مجبوری با خواهر شوهرات و بقیه فامیل ارتباط داشته باشی، و نمیتونی اونا رو تغییر بدی، اونا همین طوری هستند، البته میتونی اگر واقعا از جهت روحی – روانی تحت فشار قرار میگیری، ارتباط با اونها رو کم کنی و در حد ضرورت ارتباط داشته باشی، ولی نمیتونی کلا ارتباطت رو قطع کنی، همچنین مناسب نیست که بخاطر یک جمله یا یک جوابی که به خواهر شوهرت دادی دو ماه یا چندماه باهاشون قهر کنی یا حرف نزنی، اگه شما بخوای با هر بار جواب اونها رو دادن با یکی قهر کنی، تنها میشی و بیشتر از همه، خودت اذیت میشی، بنابراین اگر جوابشون هم دادی نباید این مسئله باعث قهر طولانی مدت بشه، خواهر شوهرت بد حرف زده شما هم جوابش رو دادی، دیگه دلیلی نداره که چند ماه حرف نزنید، حتی اگه اون هم به شما محل نذاشت شما طوری رفتار کن که بگی من قهر نیستم، با بقیه هم به همین صورته، یعنی اینکه شما جواب اونها رو بخوای بدی، معنیش این نیست که پس باید با هربار جواب دادن، رابطه مون هم قطع بشه، منظورم اینه که مسائل و روابط رو، برای خودت خیلی جدی و سخت نگیر، راحتتر تنش ها و ناراحتیها رو فراموش کن. این مسائل طبیعیه، بنابراین سعی کن راحتتر ببخشی، نه به دلیل این که اونها مستحق بخشش هستند، به دلیل این که شما خودت سزاوار و مستحق آرامشی. آرامش سهم کسانیست که بی منت می بخشند، بی کینه می خندند...
دلت را از کینه ها خالی کن تا بتوانی با آرامش زندگی کنی!

بیشتر بخوانید:
ابراز وجود کردن حق مسلم شماست