با سلام و احترام
پرسشگر گرامی: همین مقدار که در محضر دادگاه اقدام به گفتن دروغ با نام خدا شده، در حکم قسم دروغ و به معنای اعلان جنگ با خداست، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) می فرمایند: «مَنْ حَلَفَ عَلَى یَمِینٍ کَاذِباً یَقْتَطِعُ بِهَا مَالَ أَخِیهِ لَقِیَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هُوَ عَلَیْهِ غَضْبَانُ إِلا أَنْ یَتُوبَ وَ یَرْجِعَ (وسائل‏ الشیعة، ج23 ،ص 207)کسی که به واسطه سوگند دروغ مال برادرش ر ا قطع کند ، خداوند را ملاقات می کند در حالی که غضبناک است مگر اینکه توبه کند و برگردد.» کسى که براى اثبات یا نفى چیزى قسم مى‌خورد، اگر دروغ باشد حرام و از گناهان بزرگ بوده و دارای عذاب اخروی بسیار سختی است، چنان‌که خداوند متعال می‌فرماید: «کسانى که پیمان الهى و سوگندهاى خود (به نام مقدس او) را به بهاى ناچیزى می‌‌فروشند، آنها بهره‌اى در آخرت نخواهند داشت و خداوند با آنها سخن نمی‌‌گوید و به آنان در قیامت نگاه نمی‌‌کند و آنها را (از گناه) پاک نمی‌‌سازد و عذاب دردناکى براى آنها است».[آل عمران، 77] اگر در دادگاه نزد حاکم قسم دروغ بخورد علاوه بر حرمت و عذاب اخروی که بیان شده دارای اثرات و تبعات حقوقی و قانونی خاص می‌باشد  ازجمله مطابق ماده ۶۴۹ قانون تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده، هر کس در دعوای حقوقی یا جزایی که قسم متوجه او شده باشد، سوگند دروغ یاد نماید به شش ماه تا دو سال حبس‌ محکوم خواهد شد. علاوه بر مجازات‌های ذکر شده برای کسی که قسم دروغ خورده، اگر قسم دروغ یا شهادت دروغ او سبب اثبات اتهام و ایجاد آسیب بدنی، جانی یا خسارت مالی به سبب اجرای حکم برای شخصی شود ولی پس از اجرای حکم، دلیل اثبات کننده جرم باطل گردد، مانند آن‌که در دادگاه مشخص شود که مجرم، شخص دیگری بوده یا این‌که جرم رخ نداده است به استناد ماده ۱۶۳ قانون مجازات اسلامی، کسانی که ایراد آسیب یا خسارت مذکور، مستند به آنان است، اعم از ادا کننده سوگند، شاکی یا شاهد حسب مورد به قصاص یا پرداخت دیه یا تعزیر مقرر در قانون و جبران خسارت مالی محکوم می‌شوند.
لذا اکیدا سفارش می‌شود ضمن توبه و استغفار؛ با طرف مقابل دعوای حقوقی نیز از در صلح و دوستی وارد شده و بابت موضوع مورد مناقشه بین خودتان مصالحه کرده و حلالیت گرفته شود.
دعای خیر ما بدرقه مسیر عاقبت به خیری شما