با سلام و سپاس از همراهی شما، از این که ما را امین خود دانستید کمال تشکر وقدردانی را داریم. ما قدر ارتباط با شما را می دانیم. با سلام به حضور محترم پرسشگر گرامی، و عرض سپاس از اینکه این مرکز را برای پاسخ به سوال خود برگزیده اید. در راستای پاسخ به سوال شما ناگزیر از طرح بحثی به عنوان منابع شناخت خود می باشم، در روانشناسی بحثی به نام«منابع شناخت‌خود» وجود دارد. منابع شناخت خود، هسته اصلی شخصیت هر فرد را تشکیل می دهد که شخص با توجه به این سه منبع شخصیت خود را در طول زمان شکل می دهد ویکی از راهکارهایی‌که در«آموزش‌روان» مطرح می شود، آموزش تنظیم «منابع شناخت خود» به افراد، خانواده‌ها و زوج ها است. توضیح اینکه: فرد و یا خانواده برای شناخت خود از سه منبع استفاده می‌کند 1- یکی از آنها اظهارنظرهای دیگران در مورد ما است که به آن پسخوراند و یا باز خورد اجتماعی نیز گفته می‌شود. و به این معنی است که فرد و یا خانواده به خاطر تشویق‌های دیگران و روبرو شدن با باز خورد مثبت از سوی جامعه (جوّ گیری اجتماعی) در تکرارعمل خویش اصرار می‌ورزد و یا به خاطر نظر نا مساعد دیگران و دریافت باز خورد منفی از سوی جامعه، اقدام به ترک عمل خود می‌کند،2- «خود‌ مشاهده‌گری» منبع‌ دیگربرای شناخت خود است. 3- «مقایسه اجتماعی» نیز سوّمین منبع برای شناختِ خود محسوب می‌شود. برای داشتن یک شخصیت سالم و نرمال، باید سه منبع شناخت خود بطور مساوی تنظیم (بالآنس) شود. زیرا یکی از عوامل مهّمِ ایجاد مشکل های عاطفی و شناختی برای افراد وخانواده‌ها بهم خوردن تنظیم، توازن وتعادل این سه عامل است. که برای بازگشت سلامتی و بسامّان شدن، تنظیم دوبارة آنها ضروری است. سهم نرمال و استانداردِ هر یک ازسه منبع، در شناخت خود حدّود33%می‌باشد. که اگر یکی از آنها کمتر و یا بیشتر شود آشفتگی و نابسامّانی آغازمی‌شود، بعنوان مثال، آدم‌هایی که خود مشاهده گری در آنها غلبه دارد وسواس‌های فکری وعملی بالایی دارند. پس برای اینکه شما طبق فرمودة آیة قرآن «وَ نَفسٍ وَ ما سَوّاها» بشوید و شخصیّت معتدل ومتعادلی داشته باشید، باید این سه منبع شناخت خود را باهم مساوی کنید. با این توضیح کوتاه اکنون به سوال شما باز می گردیم، شما فرموده بودید که احساس می کنید دیگران حرفی برای گفتن در مورد شما دارند ولی آن را نمی گویند. به راستی چه دلیلی وجود دارد  که دیگران حرف خویش را از شما پنهان کنند. بله! به صورت کلی شاید دیگران در مورد ما حرف های زیادی دارند و پنهان می کنند ولی اینکه به خصوص احساس کنید که در آن لحظه در مورد شخصیت شما کسی بخواهد نظری دهد این نوعی خطای شناختی و باور غیر منطقی است. منبع اول از منابع شناخت شما که دهن بینی اجتماعی است بطور ناهمگونی رشد کرده و از دو منبع دیگر پیش افتاده است. و در مقابل خود مشاهده گری شما بشدت تضعیف شده و در سطح بسیار پایینی قرار گرفته است، و یکی از مشکلات عدیده ای که این گونه افراد با ان دست به گریبان هستند خود بازداری از بروز احساسات نهفته شان است. این افراد همیشه خود را با توجه به نگاه دیگران تنظیم می کنند و برای همین اگر احساسی داشته باشند که فکر می کنند دیگران آنرا نمی پسندند، آنرا فرو می خورند و به درون خود می ریزند. توصیه می کنیم این احساس خود را با دیگران مطرح نمایید ولی نه در قالب سؤال مستقیم فقط در نهایت بپرسید که آیا سؤال دیگری دارند اگر ندارند پس همین جا این فکر را نیز تمام کنید و بیش از حد خودتان را درگیر آن ننمایید. زیرا در صورت ادامه ممکن است با مشکل وسوسه فکری در روابط اجتماعی روبرو شوید.
در پناه قرآن و عترت، موفق و پیروز باشید