سلام و عرض ادب خدمت شما مادر گرامی. بیان کردین "پسر 8 ساله ای دارید که وقتی خواسته هایش را اجابت نمی کنید، رفتار درستی ندارید": نقش پدر و مادر و الگودهی مناسب آن ها در تربیت فرزندان بسیار چشمگیر است چون بچه ها با آنچه از والدین خود مشاهده می کنند تربیت می شوند. خصوصا مادر که وقت بیشتری را با کودک می گذراند می تواند تاثیر بسزایی در ایجاد و شکل گیری رفتارهای کودک داشته باشد.
- بعضی از روش‌های فرزندپروری با پرخاشگری کودکان رابطه دارد. اگر والدین در سال های اولیه بیش از حد سهل‌گیر و پذیرا باشند و نتوانند محدودیت های مشخصی برای پرخاشگری کودک تعیین کنند، واکنش‌های پرخاش‌گرانه کودک شدید و مداوم خواهد شد، چون از کودکی جلوی آن گرفته نشده و همچنین روش تنبیه بدنی به‌خصوص اگر مکرر و بی‌حساب باشد موجب بروز پرخاش‌گری شدید و خصومت در کودک میشود.
- عدم پاسخ‌گویی درست و به ‌موقع به نیازهای کودک در خانواده، مثل نیاز به محبت و آغوش گرم پدر و مادر، از جمله عوامل زمینه‌ساز پرخاش‌گری است. گاهی اوقات چون هیچ تشویقی از سوی والدین برای رفتار خوب فرزند صورت نمی‌گیرد. بنابراین کودک هم هیچ دلیلی برای ارائه رفتار خوب ندارد، زیرا می‌داند که پدر و مادر پاسخی به این رفتار وی نمی‌دهند و در عوض همیشه به رفتار نادرست و نامناسب او با عصبانیت و خشونت پاسخ می‌دهند. بنابراین کودک هم برای جلب توجه آنها، حتی توجه منفی، شروع به نافرمانی و پرخاشگری میکند.
- امروزه مهم ترین امر در تربیت کودک، تقویت رابطه والد- فرزند هست. اگر با فرزندمان رابطه خوبی نداشته باشیم، روش های دیگر جواب گوی نیست. حداقل نیم ساعت زمان با کیفیت برای فرزندمان بگذاریم و هر بازی و فعالیتی که دوست داشت با او انجام دهیم. حتی می توانیم در این مدت با او صحبت کنیم و به حرف هایش گوش دهیم. البته در این زمان هرگونه سرزنش، مواخذه، نصیحت ممنوع است.
- در مقابل رفتارهای نامناسب کودک لازم هست خیلی محکم و مقتدرانه بایستید که ناراحتی کاملا در چهره ی شما مشهود باشد، و به او بگویید حق همچین رفتاری را ندارد و پیامدهای رفتارش را به او گوشزد کنید. مثلا از فعالیت مورد علاقه اش محروم می شود و واقعا هم این کار را انجام دهید.
- زمانی که کودک می خواهد از طریق نامطلوب به خواسته اش برسد، تحت هیچ شرایطی کوتاه نیایید و تسلیم نشوید و خواسته اش را اجابت نکنید. به رفتارهای آزاردهنده او بی اعتنایی کنید و به او بگویید که به جای کج خلقی چگونه میتوانست بهتر رفتار کند و رفتار درست را برای او اجرا کنید و از او بخواهید ان را اجرا نماید. پس از اینکه کودک رفتار مناسب را انجام داد به او پاداش دهید.
- هماهنگی پدر و مادر در تربیت کودک بسیار مؤثر هست اگر کودک در مقابل یک رفتار، واکنش های متفاوتی از والدین خود ببیند و هر کدام در حضور کودک، رفتار همدیگر را نفی کنند، باعث می شود جایگاه پدر یا مادر خدشه دار شود و کودک از والدین خود حساب نبرد. بنابراین، شما و همسرتان باید از قبل، در مورد اینکه فرزندتان مجاز به انجام چه کارهایی است و چه کارهایی را نباید انجام دهد، و همچنین شیوه ی برخوردتان به رفتار بد کودک، همسو باشید. و در نهایت، شاید خانواده ی همسرتان در خشونت کودک نقش داشته باشند ولی پدر و مادر در پیدایش رفتارهای کودک تاثیر پررنگ تری دارند. بنابراین با انتخاب کردن یک سبک تربیتی مناسب و اقتدارمندانه که همراه با محبت و نظارت باشد، و استفاده از تکنیک های تشویق، پاداش، ..می توان بسیاری از مشکلات رفتاری کودک را بهبود بخشید. همچنین بهتر است کودک شما در مراکزی که آموزش مهارت های زندگی برگزار می شود شرکت کند تا مهارت های مدیریت خشم، حل اختلاف، حل مسئله و.... را آموزش ببیند.
با آرزوی روزهای شاد برای شما بزرگوار