ناشناس
علت خشم و کتک کاری کودک چیست؟
با سلام. فرزند پسر من که 3 سال سن دارد عادت پیدا کرده وقتی که به خواسته خود نمی رسد یا چیزی را که می خواهد به او نمی دهند شروع به زدن طرف مقابل می کند و فرقی هم نمی کند برایش که پدر و مادر باشند یا مثلا پسر دایی و دختر عمه و... . علیرغم این که من و همسرم عادت به زدن او نداریم نمی دانیم چه جوری این عادت او را ترک دهیم؟!
مشاور: خانم ضیایی
با سلام و احترام خدمت شما پدر گرامی. بیان کردین "پسر 3 ساله ای دارید که عادت به زدن پیدا کرده": بزرگوار در این سن نیاز کودکان، برای استقلال و خود مختار شدن افزایش می یابد و بر انجام کارها به شیوه خودش اصرار می ورزد. والدین باید نیاز او را به استقلال به رسمیت بشناسند و تربیت خود را با آن متناسب گردانند. در واقع باید موقعیت هایی را برای کودک فراهم کرد که بتواند به دور از امر و نهی، کنجکاوی ها و بازی های خود را انجام دهد. بنابراین، نیاز داریم محیط او را امن کنیم، نه اینکه وسایل دم دست او باشد و از او بگیریم؛ به عبارت دیگر نباید با انواع منع شدن روبرو شود و مرتب "نکن" و "دست نزن" را بشنود. بلکه سعی کنیم پیرامون کودک را از وسایل شکستنی، خطرناک، قیمتی دور کنیم و به جای مخالفت کردن مستقیم، حواس کودک را پرت کنیم.
- یکی از مهم ترین عوامل پرخاشگری و کتک زدن کودکان، آن است که والدین پس از جیغ زدن و راه انداختن سروصدا در مقابل کودک تسلیم میشوند. در واقع کودک یاد می گیرد هر موقع دربرابر خواسته هایش، با ناکامی مواجه شد بهترین راه گریه کردن، قشقرق به پا کردن، پرخاشگری، دست بلند کردن به سمت والدین هست و او می آموزد هرچه بیشتر سر و صدا و جنجال به پا کند، مزایا و امتیاز بیشتری کسب می کند و به این ترتیب این رفتار نامطلوب افزایش می یابد.
- وقتی دست بلند می کند، بهتر هست شما دستش را بگیرید و با قاطعیت و اقتدار به او بگویید اجازه این رفتار را به تو نمی دهم. طوری که این ناراحتی در چهره یتان نمایان باشد که بچه متوجه شود که رفتارش باعث رنجش شما شده است. و همچنین هر زمان که کودک اقدام به زدن شما کرد بلافاصله محیط را ترک کنید و برای مدتی کودک را نادیده بگیرید. در واقع زمانی که کودک می خواهد از طریق نامطلوب به خواسته اش برسد، تحت هیچ شرایطی کوتاه نیایید و تسلیم نشوید و خواسته اش را اجابت نکنید.
به مرور زمان کودک درک می کند از این طریق نمی تواند حرف خود را به کرسی بنشاند. البته اوایل شاید سخت به نظر برسد و نیاز به صبر و حوصله هست.
- پدر و مادر باید همراه و متحد باشند. مثلا به گونه ای نباشد وقتی مادر با کودک مخالفت می کند، پدر در حضور بچه بگوید اشکالی ندارد هر چه می خواهد برایش فراهم کن. این عمل باعث می شود که دیگر کودک از حرف والدین حساب نبرد و در مقابل ناکامی به یکی از آن ها پناه برد. پس خیلی مهم هست که والدین هر دو روش تربیتی واحدی را در برخورد با رفتار کودک داشته باشند
- بسیاری از رفتارهای نامطلوب کودکان، صرفا برای جلب توجه هست. برای اینکه کودک نخواهد از راه نامناسب، این کار را کند بهتر است حداقل نیم ساعت وقت با کیفیت به کودک خود اختصاص دهید و بازی یا فعالیت مورد علاقه ای باهاش داشته باشید البته بدون اینکه سرزنش، فریاد و یا نصیحتی کنید که کودک، اینقدر توجه از مادر کسب کند که نیازی نباشد از طریق پرخاشگری و لجبازی این را کسب کند. همچنین این کار باعث بهبود رابطه بین والد – کودک می شود و راهکار مناسبی برای حل بسیاری از مشکلات رفتاری کودک هست البته اگر هر روز و با زمان با کیفیت و به صورت شاد و کاملا تعاملی اجرا شود.
- بسیاری از مفاهیم اخلاقی را می شود با قصه و بازی به کودکان آموزش داد. آن رفتار مورد نظر را در قالب شخصیت های داستانی به کودک ارائه دهیم یا در هنگام بازی و با استفاده از عروسک رفتارهای نادرست و درست را برای کودک ترسیم کنیم. و در نهایت، با آگاهی از مراحل رشدی کودک و با دانستن چند نکته کوتاه و البته کمی صبر و حوصله می توان لجبازی ها و منفی کاری های کودک را به شدت کاهش داد.
با آرزوی موفقیت برای شما پدر گرامی
