ناشناس
علت خجالتی یا استرسی بودن کودک چی می تونه باشه؟
سلام. پسرم ۶ سال و نیمه ست. پیش دبستانی میره. اول اینکه خیلی گریه میکنه و سریع برای هر مساله کوچکی اشکش سرازیر میشه و دومین مساله اینکه خیلی استرسیه. دو بار پیش اومده که توی جشن مدرسه و یک بار هم توی جشن مهد کودکش دو سال پیش، کلی سرود و شعر و نمایش تمرین کردن و همه رو کاملا بلد بوده ولی تا وارد سالن شدیم از اول تا اخر مراسم فقط گریه کرده و هیچ کدوم از نمایشهاش رو اجرا نکرده حتی حاضر نشده از کنار من بره و کنار دوستاش بشینه. بعدا هم که دلیلش رو میپرسم میگه نمیدونم چرا گریه کردم. یا نهایتا میگه خجالت کشیدم. مثلا اگه بدونه قراره دو ساعت دیگه جایی بریم انقدر بی تابی میکنه که دیگه من هیچ وقت از قبل بهش نمیگم جایی دعوتیم. ایا لازمه پیش روانشناس کودک یا مشاور ببرمش؟
مشاور: خانم ضیایی
سلام و عرض ادب خدمت شما مادر گرامی. بیان کردین" پسر 6 ساله ای دارید که برای هر موضوعی گریه می کند و خیلی استرسی و خجالتی هست و نسبت به موقعیت های جدید، بی تابی می کند": در زودرنجی و حساس بودن کودک، عوامل متعددی نقش دارد که یکی از آن ها سبک تربیتی و نحوه ی برخورد والدین با کودک هست. گاهی اوقات اینقدر همه چیز بر وفق مراد کودک هست و تمام خواسته های کودک، فورا اجابت می شود که کودک با کوچکترین ناملایمتی، واکنش نشان می دهد و بهم می ریزد. اگر والدین در خانه فرصت هایی را به وجود بیارند تا گاهی با خواسته های غیرمعقول او با قاطعیت مخالفت شود، به تدریج کودک تحملش بالاتر می رود و در مقابل هر رویدادی که بر طبق میلش نیست، اینقدر بهم نمی ریزد.
- لازم است عواملی را که سبب استرس و تشدید آن می شود را شناسایی کنید تا کودک بیش از اندازه دچار تنش نشود: گاهی والدین خود شخصیت مضطربی دارند و دائم با گفتن جملاتی از قبیل وااای مراقب باش، الآن میفتی، دستت را نبری، تو نمی تونی،.... تمام ترس ها و تنش های خود را به کودک منتقل می کنند.
- یکی از عوامل مهم در ایجاد استرس کودک، عدم اعتماد به نفس است، این امر باعث می شود در فعالیت های گروهی که نیاز به ابراز وجود دارد، نتواند خود را به خوبی عرضه کند. به همین دلیل سعی می کند با دوری کردن و گوشه گیری، خود را از این موقعیت ها پنهان کند. برای ایجاد اعتماد به نفس در کودک، لازم است استعداد و علایق کودک را شناسایی کنید و سعی بر تقویت آن شود تا کودک در میان همسالان، بتواند ابراز وجود مناسبی داشته باشد و از مقایسه خود با آن ها دچار استرس نشود. مثلا اگر در زمینه ورزشی یا نقاشی استعداد دارد آن را بپرورانید و مورد تشویق قرارش دهید تا حس "من می توانم "در او به وجود بیاید. و همچنین دادن فعالیت و مسئولیت با توجه به سن کودک در بالابردن اعتماد به نفس، سودمند هست.
- هنگامی که کودک دچار استرس می شود، سعی کنید به صحبت هایش گوش دهید و احساسی را که تجربه می کند را درک کنید و آن را سرزنش و توبیخ و تحقیر نکنید. بلکه رفتار همدلانه ای با او داشته باشید تا کودک متوجه شود احساساتش توسط والدین درک می شود
- نقش قصه و بازی در کاهش استرس کودکان ستودنی است. می توانید موقعیت هایی را که کودک از آن هراس دارد در خانه تمرین کنید. مثلا با استفاده از یک عروسک، جشنی را که قرار هست فردا برگزار شود را با هم اجرا می کنید تا کودک با یک ذهنیت قبلی وارد مجلس شود. و در نهایت، سبک فرزند پروری صحیح، افزایش اعتماد به نفس در کودک، آموزش مهارت‌های اجتماعی، کمک به افزایش موفقیت و برجسته کردن موفقیت‌های کودک از جمله عواملی هستند که می‌توانند گوشه‌گیری و استرس کودک را تعدیل و درمان کنند. برای بهبود مشکلات رفتاری کودک لازم هست شما بزرگوار به روانشناس کودک مراجعه کنید.
با آرزوی موفقیت برای شما مادر محترم
