با سلام و احترام خدمت شما پرسشگر محترم. بیان کردین "خواهرزاده ای 8 ساله دارید که خیلی لجباز و گستاخ هست، اطرافیان برخورد مناسبی با این کودک نداشتند و شما متوجه شدین که ایشان خودکاوی هایی هم دارند": ما روانشناسان، برای هر مشکل رفتاری در ابتدا دنبال علت و عوامل به وجود آورنده می گردیم تا بتوانیم ازموقعیت هایی که زمینه ساز رفتار نامطلوب در کودک می شود جلوگیری کنیم. سبک فرزندپروری و نحوه ی برخورد والدین با کودک، یکی از عوامل مهمی هست که در شکل گیری رفتارهای کودک نقش بسزایی دارد. گاهی اوقات پدر و مادر از روی ناآگاهی و کم مهارتی با رفتارها و برخوردهای هیجانی و پرخاشگرانه ای که با کودک خود دارند، بذر خشم، ترس، لجاجت و احساس حقارت را در وجود فرزند خود می کارند و به مرور این رفتارها رشد پیدا می کند و بیشتر می شود. خاله ی بزرگوار، تاثیرگذارترین افراد در زندگی خواهرزاده ی شما، خانواده هست. زیرا که او بیشترین زمان را با آن ها سپری می کند، بنابراین لازم هست آن ها شناخت کافی از مراحل رشد کودک داشته باشند تا بتوانند تربیتی متناسب با سن و ویژگی های آن دوره ی سنی داشته باشند و بدانند هر گونه رفتار نامناسب، چه پیامدها و عواقب جبران ناپذیری خواهد داشت.
من نکاتی را که والدین باید در تربیت کودک رعایت کنند را خدمتتان عرض می کنم امیدوارم شما بزرگوار، به مادر انتقال دهید و تاثیرگذار باشید:
- برای اصلاح هر رفتار نامطلوب، ابتدا به سراغ تقویت و بهبود رابطه ی والد با کودک می رویم. باید رابطه حسی و عاطفی از طریق نوازش کردن و ایجاد ارتباط کلامی آرامش بخش برقرار شود و از بازی های هیجان انگیز و قصه خوانی بیشتر از قبل استفاده شود. لازم هست والدین، حداقل نیم ساعت زمان با کیفیت برای فرزند اختصاص دهند و بازی های مورد علاقه اش را با او انجام دهند تا نیازهای روحی و روانی کودک به شکل مناسب ارضا شود.
- اگر زندگی روزمره ی کودک یکنواخت و خسته کننده باشد و کودک سرگرمی و دلخوشی نداشته باشد و رابطه ی او هم با کودکان و افراد دیگر خانواده مطابق میل و دلخواه نباشد ، کودک خسته و بی حوصله و دلتنگ می گردد و به عمل خودکاوی متوسل می شود تا به خود آرامش و تسلی دهد.
- اینکه بیان کردین کودک به صورت برهنه جلوی آینه می رقصیده، احتمال میره شاهد صحنه هایی در موبایل، تبلت، و... بوده. برای کودک حد و مرز استفاده از وسایل مجاز را مشخص کنید و بر اساس قراردادی که می بندید، عمل کنید؛ برای مثال اگر کودک اجازه دارد از تبلت یا موبایل استفاده کند، زمان مشخص و محتوای معلومی را تعیین کنید.
- وضعیت روحی و عاطفی کودک را بررسی کنید . با توجه به اینکه فرمودین برادر یکساله دارد، شاید بیشتر توجه ها به سمت فرزند کوچکتر باشد و این امر باعث پریشانی و اضطراب در کودک شده و او از این طریق، سعی در آرام کردن خود دارد.
- بچه ها گاهی خودکاوی هایی دارند، زیرا این کار برایشان احساس جالب و خوشایندی به همراه دارد، کودکان در لمس اندام جنسی بیشتر از تحریک جلدی خود لذت می برند مثل خارش بدن و این به معنای لذت جنسی از جنس بزرگسالان نیست، زیرا بلوغ جنسی در آن ها شکل نگرفته است.
- در چنین مواردی نادیده انگاری و استفاده از اصل تغافل بهترین گزینه است که معمولا موجب خاموشی این رفتارهاست. اگر بازهم مشغول شد، حساس نشوید و او را تنبیه نکنید، چرا که حساسیت بیش از حد و توجه کردن باعث میشود کودک باز هم به این کار مشغول شود، سعی کنید حواس کودک را با انجام فعالیت دیگری پرت کنید. و در نهایت، برای اینکه رفتار کودک اصلاح شود، لازم هست برخورد والدین با کودک تغییر یابد و اگاهی آن ها درباره ی سبک تربیتی، مراحل رشد کودک، تربیت جنسی و.... بالا رود و این ها میسر نمی شود جز مراجعه حضوری به روانشناس و شرکت در کارگاه های فرزندپروری.
با آرزوی موفقیت برای شما