ناشناس

علت خجالتی بودن کودکم چیه؟

سلام. من دو دختر دارم ۳سال و چهار ماه و شش ماه. دختر بزرگترم توی بعضی از جاها خجالتی رفتار میکنه فقط بین خانواده خودم اصلا خجالتی نیست ولی در جاهای دیگه خجالتی هست مثلا خودش رو پنهان میکنه یا اگر ازش سوالی بپرسند جواب نمیده البته من جوری رفتار میکنم که موضوع مهمی نیست ولی از این موضوع ناراحتم بخاطر آینده میترسم روی اعتماد به نفسش اثر بگذاره. لطفا راهنماییم کنید که چکار کنم؟
چهارشنبه، 7 فروردين 1398
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

ناشناس

علت خجالتی بودن کودکم چیه؟

ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 35 ساله )

سلام. من دو دختر دارم ۳سال و چهار ماه و شش ماه. دختر بزرگترم توی بعضی از جاها خجالتی رفتار میکنه فقط بین خانواده خودم اصلا خجالتی نیست ولی در جاهای دیگه خجالتی هست مثلا خودش رو پنهان میکنه یا اگر ازش سوالی بپرسند جواب نمیده البته من جوری رفتار میکنم که موضوع مهمی نیست ولی از این موضوع ناراحتم بخاطر آینده میترسم روی اعتماد به نفسش اثر بگذاره. لطفا راهنماییم کنید که چکار کنم؟


مشاور: خانم ضیایی

سلام و احترام خدمت شما مادر گرامی. بیان کردین "دختر سه سال و چهارماهه ای دارید که فقط در جمع خانواده ی شما خجالتی نیست ولی در جاهای دیگر خجالتی هست": ": در فرآیند خجالتی بودن، عامل ژنتیک تأثیر زیادی دارد و عوامل محیطی می تواند این کمرویی را تشدید کند. مثلا امر و نهی زیاد، سرزنش کردن، تحقیر کردن، مقایسه کودک با همسالانش، انتظار بیش از حد از کودک داشتن، برچسب زدن و.... مواردی است که خجالتی و کمرویی بودن کودک را تشدید می کند.
- سعی کنید با کودک خود همدلی کنید. ترس و اضطراب او را درک کنید و او را به دلیل جمع گریزی و ارتباط برقرار نکردن با دیگران شماتت نکنید. چنانچه به طور مستقیم روی رفتارهای فوق تمرکز کنید: چرا به دیگران سلام نمی دی، توی مهمانی آبرویم را بردی، از دستت خسته شدم، از فلانی یاد بگیر و.....اعتماد به نفس کودک را از او سلب می کنید و موجب تشدید رفتارهای فوق می شوید.
- از خجالتی بودن او در جمع حرفی به میان نیاورید کودکان خجالتی در برابر حرف های اطرافیان بسیار حساس اند. حرف زدن در مقابل او با اطرافیان، تنها وضعیت را وخیم تر خواهد کرد.
- از بچه ای که دوری گزین و خجالتی هست، انتظار نداریم به سرعت با بزرگترها ارتباط برقرار کند بلکه باید در ابتدا مهارت های لازم برای یک ارتباط را یاد بگیرد، و بهتر است از همسن و سال ها و یا حتی افراد کوچکتر از خود شروع کند. به او سلام کردن و طریقه ی دوستی را آموزش دهید. سعی کنید در هر فرصت مناسبی که با فرزندتان هستید، بهانه یا دلیلی برای گفت و گو با دیگران به وجود آورید. مثلا اگر در پارکی می روید خوراکی به دست دخترتان دهید و بگویید به کودکی که آنجاست تعارف کند. بعد اسمش را بپرسد، از او بخواهد باهاش بازی کند. البته بهتر است از قبل در منزل چنین تمریناتی را با هم داشته باشید که کودک زمینه ی قبلی در ذهنش ایجاد شده باشد.
- بسیاری از مفاهیم را می شود به شیوه ی قصه و نمایش و بازی به کودکان آموزش داد. از فرزندتان بخواهید معلم شما شود و قصه، شعر یا هر آنچه را بلد هست به شما یاد بدهد. یا از او بخواهید به عروسک هایش ، درس بدهد. خواهید دید که او با تصور کردن خودش در موقعیتی قدرتمند و اثرگذار، اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرده و به خوبی از پس اجرای نقش برمی آید.
- بازی های چشم تو چشم با او زیاد انجام دهید. به اینگونه که کودک با یکی از والدین مقابل هم بوده و به چشمهای هم خیره نگاه میکنند، و نباید بخندند. یا می توانید یک میکروفن اسباب بازی برای کودک خود تهیه کنید و در قالب بازی با او مصاحبه کنید. از او بخواهید خود را معرفی کند، سنش را بگوید، چه رنگ هایی دوست دارد، بازی مورد علاقه اش چیست؟ چه شعرهایی بلد هست؟ و تا می‌توانید این مصاحبه را طولانی کنید.
- وقتی در جمع های خانوادگی کودک صحبت یا اظهار نظری کرد، کودک را تشویق کنید که اعتماد به نفسش بالا رود و جرأت ابراز وجود را پیدا کند. مثلا از قبل کودک قصه، شعر، سوره ی قرآن یاد گرفته و در جمع آن ها را بخواند. این موارد کمک می کند تا کودک بتواند تعامل اجتماعی بهتری داشته باشد. و در نهایت، سبک فرزند پروری صحیح، افزایش اعتماد به نفس در کودک، آموزش مهارت‌های اجتماعی و طرز برخورد با اجتماع و افراد، کمک به افزایش موفقیت و برجسته کردن موفقیت‌های کودک از جمله عواملی هستند که می‌توانند گوشه‌گیری و خجالتی بودن او را تعدیل و درمان کنند.
با آرزوی موفقیت برای شما



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.