سلام و درود برشما همراه گرامی سایت راسخون
ساعات کاری تقریبا نیمی از اوقات زندگی فرد را به خود اختصاص میدهد و اگر در این زمان فرد به هر دلیلی از شرایط بهینه دور باشد، به همان میزان رضایت از شغل و حتی زندگی اش کاهش می یابد. اکنون نیز شما همکارتان را مانند یک سوهان روح میبیند، که نشاط کارتان را از شما میگیرد. سعی میکنم حال شما را درک کنم، لذا اعتراف میکنم که همراه نامناسب زجرآور است و تحمل چنین شرایطی سخت. چون اطلاعی از مختصات و انعطاف محیط کارتان ندارم، بهترین راهکار را این میدانم که به طور مستقیم با مسئول و رئیس تان صحبت کرده و از او بخواهید که اتاق تان را تغییر دهد البته لزومی ندارد که به مشکلات همکارتان اشاره نمایید. اگر این امر مسیر نبود باید سازگاری را بیاموزید. یعنی سعی کنید او را بپذیرید و قبول کنید که او غیر قابل تغییر است. و چون در صحبت با او دچار مشکل میشوید، باب گفتگو را با او باز نکرده و سعی کنید صحبت خود را به موارد کاری محدود نمایید. در زمانهای دیگر خود را مشغول کار نشان داده و سعی کنید تمرکزتان بر همین باشد. اگر هم او خواست صحبتی را شروع کند در کمال احترام بگویید که فعلا کار دارید و در صورت فراغت با او همراه خواهید شد.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.