سلام و دورد بر شما همراه گرامی سایت راسخون. من هم خداقوت عرض میکنم.
از دیدن صحنه مذکور و آگاهی از عدم ترک رفتار همسرتان که در زمان عقد متعهد به ترک ان شده بودند، آشفته شدید و احساس میکنید کنترلی برای زندگی و یا مدیریت شرایط موجود ندارید. حال شما قابل درک است، تعهد همسرتان سبب دلگرمی شما بود و انتظار داشتید او در قبال بخشش و کوتاه امدن شما، همه تلاشش را برای جلب اعتمادتان انجام دهد اما اکنون به جای اول خود بازگشته اید.
دوست عزیز، به شما حق میدهم که ناراحت باشید اما شرایط کنونی با شرایط قبل از ازدواج فرق کرده و وظیفه شما چیز دیگریست. توصیه میکنم به جای سرزنش، ضمن پذیرش احساسات خود،  ارامش خانه و خود را حفظ نمایید. با جدیت تمام مشاهدات و برداشت خود را برای همسرتان شرح داده و احساس ایجاد شده را بیان کنید. در ادامه اگر احساس ندامت ایشان را دیدید، به ایشان فرصت دهید که از طریق همراهی با یک مشاور برای ترک اقدام کند. اعتیاد امری نیست که فرد به آسانی از ان رها شود بلکه نیاز است ابتدا دلایل گرایش به ان مشخص شده و ضمن مرتفع ساختن ان، فرد گام به گام در کنار حمایت همه جانبه خانواده، وابستگی اش را ترک کند. از همسرتان بخواهید که برای اثبات صداقت خود، حتما اقدام جدی نموده و از این طریق رضایت شما را اقدام کند. شما نیز اگر زندگی تان را دوست دارید، در کنار همسرتان بمانید و او را یاری کنید، محبت نامشروط داشته باشید و انتخاب خود را بپذیرید. تلاش کنید و به همسرتان زمان دهید.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید