به نام پرودگار یکتا
سلام علیکم" در پاسخ به این سوال لازم است به موارد زیر توجه داشته باشید:
طلاق عمل حقوقی است که انجام آن منوط به تشریفات خاصی است که اصولا در شرایط عادی یک جانبه (ایقاع)و به وسیله شوهر اتفاق می افتد. میخواهم طلاق غیابی را از هردو طرفین بررسی کنم:
۱.طلاق غیابی از طرف مرد: طبق ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی حق طلاق در اختیار مرد است و اگر مردی دادخواست طلاق بدهد اگر زوجه در دادگاه حاضر نشود و لایحه ندهد رای صادره از دادگاه طلاق غیابی نام دارد.البته توجه داشته باشید که ثبت این طلاق منوط به پرداخت حق و حقوق کامل زوجه میباشد.
۲.طلاق غیابی از طرف زن: اگر زوجه به طرفیت شوهر دادخواست طلاق غیابی بدهد و دلیل محکمه پسندی ارائه دهد و شوهر وی در دادگاه حاضر نشود و لایحه ندهد و اخطاریه دادگاه هم به او ابلاغ واقعی نشده باشد رای طلاق صادره از دادگاه غیابی نام دارد. شرایط طلاق غیابی یا همان دلیل محکمه پسندی که در سطر بالا ذکر شد موارد مندرج در ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی میباشد که شارع در این ماده برای حمایت از حقوق زنان و جلوگیری از عسر و حرج انان مواردی را بیان کرده. برای نمونه طبق ماده ۱۰۲۹ قانون مدنی هرگاه زوج چهارسال تمام غایب مفقودالاثر باشد و زوجه دادخواست طلاق بدهد محکمه طی ۳ نوبت هرکدام به فاصله یک ماه از هم اگهی در روزنامه های کثیر الانتشار مبنی بر پیدا شدن این شخص میدهد. پس از گذشتن یک سال از اولین اگهی دادگاه حکم به موت فرضی زوج میدهد. در مورد دیگر طبق ماده ۱۱۲۹ قانون مدنی اگر همسر ۶ ماه نفقه زوجه را نپردازد حتی اگر به دلیل فقر و تنگ دستی باشد زوجه میتواند با رفتن به محکمه و الزام به پرداخت نفقه شوهر را درخواست کند و درصورت استنکاف شوهر وی از پرداخت نفقه زوجه میتواند درخواست طلاق بدهد. و در اخر حکم دادگاه حضوری است مگر خوانده یا وکیل یا نماینده قانونی ان در هیچ یک از جلسات دادگاه حضور نداشته باشد. لایحه کتبی نداده باشد و اخطاریه ابلاغ واقعی به وی نشده باشد حکم دادگاه غیابی است که این رای طبق ماده ۲۱۷ قانون ایین دادرسی کیفری در مهلت مقرر در قانون قابل واخواهی است .(واخواهی مختص به اعتراض به اراء غیابی است) که چه در حکم غیابی و طلاق غیابی هر دو در مهلت مقرر ظرف مدت ۲۰ روز(مگر در استثنائات که ان هم مشخص شده بر طبق دستورات قانونگذار)مهلت واخواهی دارند.
ومن الله توفیق