با سلام و سپاس از همراهی شما با مشاورین «راسخون»، از اینکه ما را به عنوان راهنمای خود انتخاب نمودید سپاسگزاریم.

سؤال شما پرسشگر محترم ناظر به این است که اهداف ازدواج را در نظر نگیریم و آن را یک زندگی مشترک ندانیم یا گویی فلسفه آن را زیر سرال ببریم و بخواهیم زن و مرد جدا از یکدیگر زندگی کنند. البته در برخی از زوجین به دلیل اختلافاتی که دارند طلاق عاطفی حاصل می شود و ممکن است از هم دیگر جدا زندگی کنند ولی در کل چنین موضوعی که فرمودید غیر از زندگی های غربی با اصل ازدواج تنافی دارد. به طور کلی، در انسان نیازهایی در وجودش نهاده شده است که یکی از بهترین بسترها برای ارضای بخشی از نیازهای غریزی و فیزیولوژیکی انسان، ازدواج است. ازدواج ضمن اینکه نیاز جنسی و غریزی افراد را به بهترین شیوه ارضا می کند، حِس مادر و پدر شدن و تربیت فرزندان را نیز به انسان عطا می بخشد و انسان را به آرامش می رساند و با ارضای نیازهای مختلف انسان، باعث بازداری از گناه در فرد و جامعه می شود. ازدواج به خودی خود مستحب مؤکد است و منشأ آثار و برکات ارزشمندی هم برای خود فرد و هم برای جامعه می‌گردد. البته این را بدانید که ازدواج تنها برای ارضای تمایلات جنسی و دوری از گناه نیست بلکه، برکات و اهداف دیگری نیز برای آن در نظر گرفته شده است که به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:

1- زن و مرد مکمل یکدیگر؛

2 – رسیدن به آرامش؛

3 – بقای نسل؛

4 – پاسخ به ندای فطرت؛

5 – حفظ عفت جامعه؛

6- ارضای صحیح غریزة جنسی؛

7 ـ دوستی، محبت و عشق.

بنابراین ازدواج یعنی زوجیت و تشکیل یک زندگی مشترک با رعایت فوانین و رعایت حقوق متقابل...

موفق باشید.